No wiec tak:

Sad zasadzil aby pracodawca zaplacil na rzecz pracownika ekwiwalent za
niewykorzystany urlop. Oczywiscie zasadzone swiadczenie jest kwota brutto
co zostalo jednozanacznie rozstrzygniete w uchwale SN z 7.08.2001 , III
ZP 13/01 OSNAP 2002/2 poz 35 (jezeli ktos dysponuje uzasadnieniem do tej
uchwaly to bardzo prosze na priva). Nie ma watpliwosci, ze z ekwiwalentu
naley odprowadzic skladki ZUS i zaliczke na podatek dochodowy. Tyle ze
nie wiem wlasciwie kto ma to zrobic, czy dluznik - przed spelnieniem
zasadzonego swiaddczenia , czy wierzyciel po jego otrzymaniu?

Sprawa ma sie tak, ze pracodawca odprowadzil zaliczki od zasadzonej kwoty
a nastepnie spelnil zasadzone swiadczenie (pomniejszone oczywiscie o
odprowadzone kwoty). Takie stanowisko reprezentuje ZUS. Ale wierzyciel
wsczal post. egzek w celu wyegzekfowania potraconej kwoty. Komornik
zwiazany tytulem wykonawczym i wnioskiem wierzyciela musi wyegzekwowac
calosc objeta tytulem. Dluznik zlozyl wniosek na podst 822 kpc o
wstrzymanie sie komornika z dokonaniem czynnosci , przedstawiajac dowod
odprowadzenia skladek, komornik wezwal wierzyciela do oswadczenia sie w
sprawie ale ten zazadal dalszego prowadzenia egzek.

Oprocz powodztwa o pozbawienie wykonalnosci tytulu nic nie przychodzi mi
do glowy. Co o tym sadzicie? Czy potracenie dokonane przez bylego
pracodawce jest uzasadnione. Niewiele wiem o przepisach Zusowych i
podatkowych :-(


--
Pozdrawiam,
Daniel