Moja córka dopuściła się karalnego czynu - przemtkowała towar w
hiermarkecie. Została złapana i oskarżona. To, że zrobiła źle nie ulega
żadnej wątpliwości, jednak zaczęłam się zastanawiać na pewnymi kwestiami
prawno-moralnymi.
Przemetkowala towar co zostało zakwalifikowane jako oszustwo. Towar z 20 zł.
na 8 zł. co daje różnicę 12 zł.
Wg prawa to co zrobiła jest przestępstwem i podlega kodeksowi karnemu.
Jeżeli zostanie ukarana może to znacząco wpłynąć na jej życie, bowiem stanie
się osobą karaną.
Zaczynam się zastanawiać, czy w takich przypadkach prawo nie jest
demoralizujące? Co by się stało, gdyby daną rzecz ukradła? NIEWIELE.
Procedura w takich przypadkach (przy kradzieży do 250 zł.) wygląda
następująco:
Osoba taka zostaje przesłuchana w charakterze obwinionego, składa zeznania i
zostaje zwolniona do domu.
Sprawa zostaje skierowana do sądu grodzkiego, który wzywa obwinionego na
rozprawę.
Sąd grodzki skazuje go na grzywnę . Tylko grzywna! Żadnego śladu "w
papierach"!
Niech mnie ktoś poprawi, jeżeli się mylę...

Nie ulega wątpliwości, że oba czyny są niezgodne z prawem i powinny być
zabronione i karane.
Czy osoba, która przemetkowała towar nie może mieć poczucia, że gdyby to
ukradła miałaby mniejsze problemy?

Karalność nie pozostałaby w jej papierach. Zapłaciłaby grzywnę i mogłaby o
całej sprawie zapomnieć.

Prawo i stosowanie kary w pierwszej kolejności powinno chyba wychowywać?

Co o tym sądzicie? Zgadzacie się ze mną czy nie? Może mylę się w swoich
twierdzeniach?