Witam

Dziś pojawiła się u mnie w pracy kartka mająca za zadanie
zastraszyć potencjalnych urlopobiorców na żądanie. Jest to ksero
jakiegoś artykułu z jakiejś gazety, prawdopodobnie
Rzeczpospolitej z 6.lutego. Wynika z niej, że pracownik nie może
poinformować pracodawcy, że "dziś biorę urlop", tylko musi prosić
o zgodę swojego szefa. W przeciwnym wypadku za porzucenie pracy
dostanie dyscyplinarkę. Poparte to jest wyrokiem SN.
Wiem, że u nas nie ma precedensów, więc taka kartka może stanowić
tylko zastraszenie.

W artykule jest jedynie opis przypadku, nie wyciąg z akt,
rozpatrzonego przez sąd. Pracownik na wypowiedzeniu był na
urlopie. Został wezwany z urlopu do pracy na 1 dzień w celu
rozliczenia się z powierzonego mienia. Przyszedł rano, oddał
klucze od swojego pokoju i powiedział, że dziś bierze urlop.
Sygnatura wyroku SN z 16.09.2008 II PK 26/08.
Teza jest w artykule (lub sądu, nie pamiętam) postawiona taka, że
trzeba rozważyć straty poniesione przez pracodawcę z korzyściami
jakie ma odnieść pracownik z tytułu tego urlopu. Nie można więc
brać urlopu na żądanie "bo tak".

Szczegółów nie znam. Nie mogę odszukać w Necie tego wyroku.

Kłóci się to z dotychczas stosowaną praktyką i zdaniem prawników,
że można tylko poinformować pracodawcę.

Weźmy przypadek typowego zastosowania urlopu "kacowego" ;-) np.
pana Miecia-kierowcy, który zabalował w weekend aż do niedzieli
wieczorem. Rano się budzi jeszcze z kołowrotem w głowie i dzwoni
do szefa, że dziś bierze urlop. Szef na to, że mu nie udziela
urlopu. I co? Pat. Albo dyscyplinarka za porzucenie pracy, albo
za rozpoczęcie pracy pod wpływem alkoholu.

--
Pozdrawiam
Zbyszek
PGP key: 0x39E452FE