Olgierd pisze:


> To mój pogląd, skądinąd wynikający dokładnie z tego, o czym pisałeś:
> kodeks pracy wyczerpująco normuje zasady odpowiedzialności pracownika
> wobec pracodawcy (art. 114 kp), chociaż w literaturze przyjmuje się, że

Tylko sam ten fakt nie oznacza, że zastosowanie weksla jest
niemożliwe. Dla przykładu: umowa kredytowa z bankiem również określa
zasady odpowiedzialności kredytobiorcy, a mimo to wiele banków chce
jeszcze podpisania weksla in blanco.


> jest możliwe zastosowanie weksla gwarancyjnego w przypadku powierzenia
> mienia pracownikowi do rozliczenia się (art. 124 i nast. kp) oraz dla
> zabezpieczenia zakazu konkurencji.

Zamiast stosować weksel tam gdzie jest potrzebny, czyli w
transakcjach handlowych, używa się go w takich kontrowersyjnych
sytuacjach. Zwłaszcza że odpowiedzialność pracownika jest naprawdę
niewielka, wymaga *udowodnienia* danego roszczenia, weksel to taka droga
na skróty. Stosowanie tego zabezpieczenia przy umowie o pracę jest równe
dziwne dla mnie, jak hipotetyczne żądanie weksla przed wejściem do
salonu samochodowego "bo można uszkodzić pojazdy".

Jak się nie ma zaufania do pracownika, to się go nie zatrudnia, albo
mienia nie powierza. A jeśli już się weksel stosuje, to niech się to
robi umiejętnie.

>
> Częściowo na dopuszczalność zastosowania weksla wskazuje wyrok SN z 5
> lutego 1980 r. (IV PR 376/79): W sytuacji, gdy roszczenie o niedobór
> oparte na przepisach kodeksu pracy uległo przedawnieniu w myśl art. 291 §
> 2 k.p., sąd obowiązany jest z mocy art. 3 § 2 i art. 213 § 1 k.p.c. z
> urzędu wziąć pod uwagę i wyjaśnić możliwość stosowania do tego roszczenia
> przedawnienia 3-letniego z art. 70 i 103 prawa wekslowego, jeżeli z
> materiału sprawy wynika, że dla zabezpieczenia naprawienia szkód i strat
> w powierzonym pracownikowi mieniu został wystawiony przez niego weksel
> gwarancyjny.


Generalnie "materiał sprawy" z weksla to sam weksel, chyba że
pracodawca się "podłoży" i przedstawi inne "dowody", pozostaje pytanie,
czy pracownik jest na tyle obrotny, aby umiał się bronić. Skoro cały
kodeks pracy opiera się na tym, że pracownik nie umie pisać, nie umie
czytać, nic nie rozumie i trzeba go chronić, to nie można również
zakładać, że podpisując weksel był w pełni świadomy zaciąganego
zobowiązania. Byłaby tutaj rażąca niekonsekwencja. Albo pracownik jest
samodzielny, wówczas cały KP można wyrzucić do kosza, albo jest istotą
nierozumną, wówczas zachowanie istniejącego KP oraz zakaz stosowania
weksla wydawałby się słuszny.

Osobiście jestem za tym, aby pracownika traktować jak osobę rozumną,
czyi d facto znieść obowiązek stosowania KP.

--
Liwiusz