Użytkownik <m...@a...pl> napisał w wiadomości
news:0c6c.0000012b.407afe84@newsgate.onet.pl...
> Jendrek2, nie obraź się, ale nie wyglądasz mi na człowieka
odpowiedzialnego,
> przynajmniej po lekturze twoich postów nie mam o tobie dobrego mniemania.
Nie
> wiadomo, co porabia z dzieckiem jego matka, więc nie można o niczym
wyrokować,
> ale twoja mentalność chyba nie gwarantuje uczciwości w tej sprawie. A czy
twoja
> żona wyraziła jakieś zdanie na temat przyjęcia do domu obcego dziecka ?
Piszę
> "obcego", bo nawet ty je za takie uważasz.


No dobrze, już. Nikt nie zauważył tego co napisałem we wcześniejszym poście:

"W zamyśle miałem
nadzieje, iż kiedyś ona znajdzie jakiegoś faceta i z nim będzie. Znajdzie
ojca dla swego dziecka.
Ja ze swej strony zaopatrywałbym je w środki do życia, ale tak się nie
stało. Teraz ja jestem oficjalnym ojcem.
Stąd moje pytanie."

Po prostu miałem nadzieje, że ułoży sobie życie z kimś kto zaakceptuje to
dziecko. Uzna za swoje. Teraz tak już nie będzie. Sąd już podjąl decyzję.
Nie chciałem się wtrącać do życia innego dziecka. Teraz to jest moje dziecko
i wszelkie konswkwencje to ja będę ponosił zarówno moralne jak i prawne.
Kiedy dzieciak podrośnie, zapyta się o mnie. Nie chce aby było z tych co się
wstydzą "tatusia". Sądziłem, że będe jej płacił po cichu na dziecko, tak aby
ona mogła znaleść męża itp. Sprawa się pogmatwała. Ja napewno zapewnię
lepsze warunki dla dziecka niż ona. Nie mam wątpliwości. Tam nawet nie ma
własnego pokoju. Mieszkają w jednym pokoiku w 3 osoby. Naprawdę nie rozumiem
co złego czynię swoim postępowaniem. Skoro matka dziecka chciała sięgnąć
głębiej do mojej kieszeni, nie wystarczyło jej to co ma to jej sprawa. Ona
aby pracować musi dziecko do przedszkola prowadzić. Ja tego nie chcę. Proszę
tylko o poradę czy można, czy jest realne zabranie dziecka do mnie. Jeżeli
zabiorę dziecko z przedszkola do siebie czy to będzie porwanie ? przecież
mam takie same prawa do dziecka jak matka. Po prostu szukam jakiejś pomocy
prawnej. Moralnie jestem aż nader w porzątku. Pozatym matka dziecka nie
zawsze prowadziła się moralnie. Ech...

Jędrek nie Jendrek