>
> A ja odwrócę sytuację. Ukradli ci telefon, dostałeś na ulicy w zęby i
> wyrwano ci komórę. Jedynym dowodem są twoje zeznania, jesteś pewien, że
to
> on. facet nie ma alibi, ale telefonu nie znaleziono. Zgodnie z twoją
> logiką sprawcę nalezy uniewinnić, bo nie ma niepodważalnych dowodów.
> Sprawiedliwie?
>

odpowiem na to. Nalezy uniewinnic, gdyz mamy tu 2 zeznania,
oskarzony i pokrzywdzony, czyli w tym przypadku sad by decydowal
czy lepiej wypuscic potencjalnego zlodzeiaj czy zamknac, czyli ma 50 %
ze slusznie go skaze.
Jestem tego zdania co Robert Tomasik, nie wolno na takiej podtsawie
zakmykac, bo on
predzej czy pozniej znow cos ukradnie i pewnie wpadnie.

A jezeli bedzie popelniona zbrodnia to dowody zawsze sie znajda (nie ma
doskonalego morderstwa)
to zalezy tylko i wylacznie od tego jak sie sledczy do sprawy przylozy, bo
jego zadaniem jest
znalezienie dowodow na podtsawie ktorych sad skaze badz uniewinni sprawce.

W opisywanym przez Ciebie przypadku jako sad posiwecil bym te jedan minute
i wytlumaczyl
1. pokrzywdzonemu czemu nie moge zamknac oskarzonego. Odwrocil bym
sytuacje i sie zapytal co on by
w takim przypadku zrobil gdyby ktos doniosl na niego, ne bylo by
dowodow tylko zeznania
pokrzywdzony kontra oksarzony, wytlumaczylbym ze w tym przypadku zaden
proces nie nmialby najmniejszego
sensu gdybym z gory zakladal ze oskarzony klamie o pokrzywdzony zawsze
mowi prawde.

2. oskarzonemu dalbym do zrozumienia ze fakt iz go uniewinniam nie
oznaczam ze nie wierze w jeggo wine
i poniformowal ze jezeli to rzeczywiscie on to predzej czy pozniej znow
sie spotkamy a wtedy
juz moze nie miec tyle szczescia.


P.