W dniu 28.12.2012 00:06, Liwiusz pisze:

> Różnica - jak pisałem ;) - jest subtelna, ale moim zdaniem istotna.
> Sprzedałem Ci coś na fakturę bez podpisu, fakt, dałem dupy, ale

A ja twierdzę, że kłamiesz i niczego nie sprzedałeś.

Hmmm... W sumie można uderzyć od strony próby wyłudzenia :)

[ciach]

> Tymczasem nie istnieje, bo nie może istnieć, rynek sprzedaży
> wierzytelności z tytułu zadośćuczynień, jeśli nie są one stwierdzone
> czymś więcej, niż tylko przeświadczeniem rzekomego wierzyciela - w
> przeciwieństwie do rynku wierzytelności stwierdzonymi niepodpisanymi
> fakturami.

Bo?

Czym się różni przeświadczenie, że coś sprzedałeś i ci się należy (choć
póki co przed sądem tego nie dowiodłeś) od mojego przeświadczenia, że mi
się należy za moje krzywdy? ;)

> Generalnie uważam, że takie "szkalowanie" rzekomego dłużnika przez
> Andrzeja szybko spowodowałoby, że to on stałby się dłużnikiem.

Jakie szkalowanie? Ja tylko chcę sprzedać dług. Analogicznie uzasadniony
i mający dokładnie tyle samo prawomocnych tytułów wykonawczych ;->