Johnson pisze:

>> Co do umyślności i powszechności wiedzy: weź pod uwagę, że zamiar
>> ewentualny będzie łatwo zarzucić każdemu, zaś nie da się zasłonić
>> stwierdzeniem "ale inni i tak to wiedzą".
>
> Ale co to ma za znaczenie? Jak będzie łatwo udowodnić, będzie więcej
> skazań. A według mnie ujawnienie tajemnic państwowych należy karać.

Pewnie. Ale tego, kto ujawnił. A nie tego, kto opublikował już ujawnioną
informacje co do której stopień tajności był zasadniczo nieznany.

>> Na logikę teraz będzie trzeba ścigać każdego za naruszenie tajemnicy
>> zawodowej: mi szklarz powiedział, jak się dobrze szkli okna, a ja
>> powiedziałem koledze. A on miał na to jakieś zobowiązania.
>
> Na takim poziomie, to szkoda nawet gadać. Mieszanie tajemnicy
> państwowej, zawodowej, służbowej i byle jakiej nie świadczy o tobie dobrze.

On tylko pokazuje konsekwencje takiej interpretacji - w końcu co za
różnica, jaki rodzaj tajemnicy? To orzeczenie obejmuje je wszystkie
hurtem - w SN ktoś zdecydowanie nie pomyślał.

[ciach]

> W sumie nie należy tez odrywać tego orzeczenia od stanu faktycznego
> sprawy. Według mnie SN przesądził tylko o tym, że nie może być skuteczna
> taka obrona "Jestem świętą krową, dla niepoznaki zwaną dziennikarzem i
> wszytko mi wolno".

Nie wszystko. Jeśli informacja została uzyskana w wyniku korupcji -
paragraf jest.