Zadajesz nieprecyzyjne pytanie i jedynie mogę się domyślać, że przez
"odliczenie" rozumiesz wzajemną kompensatę zadłużenia wierzyciela i
dłużnika. Ideą postępowania nakazowego było uproszczenie procedury przy
dochodzeniu roszczeń oczywistych. Jeśli X sprzedał Y maszynę za 100 zł, a Y
maszynę przyjął ale nie zapłacił, to o ile całą transakcja została
prawidłowo udokumentowana nie ma potrzeby, by sąd odbywał rozprawę w tej
sprawie. Na żądanie X wydaje nakaz zapłaty i czeka 14 dni, czy Y nie
zaprotestuje. Później jest już "powaga rzeczy osądzonej".
No ale oczywiście może się okazać, że z kolei X jest winien Y również 100
zł, tylko z innego tytułu. Wówczas zasadniczo istnieją dla Y dwie
możliwości:

1) Złożyć protest przeciwko nakazowi zapłaty, wywodząc, że X jest mu też
winien 100 zł (zapłaci wówczas 6% kosztów sądowych o tej kwoty, ale
zablokuje nakaz zapłaty). Te 6% zasądzi później Sąd na rzecz Y, jeśli
stwierdzi zasadność protestu.

2) Złożyć do Sądu wniosek o wydanie nakazu zapłaty przez Y 100 zł, płacąc
zaledwie 2% kosztów - ale tylko w wypadku, gdy ta należność spełnia warunki
wydania nakazu zapłaty (więcej znajdziesz na ten temat w kodeksie
postępowania cywilnego, więc się tutaj nie będę rozpisywał).

Lakoniczność Twojego pytania sprawia, że rozpisuję się tak trochę "po
omacku". Jeśli Twoje pytanie jest sformułowane "od strony" wierzyciela, to
oczywiście kontruując pozew o wydanie nakazu zapłaty możesz wysokość
roszczenia ograniczyć o kwotę Twojego zobowiązania w stosunku do dłużnika.
Wbrew pozorom ma to głęboki sens. Po pierwsze ogranicza możliwość złożenia
sprzeciwu, a po drugie zmniejsza WPS, a tym samym wysokość wpisu sądowego.
Konieczne jest tylko, byś wystarczająco jasno przedstawił swoje obliczenia,
tak by sąd nie odmówił wydania nakazu.