Liwiusz pisze:
> Daniel Pyra pisze:

>>
>> Czy aby? Czy jazda po drodze 100 km/h, po której jest to dozwolone, to
>> na pewno wykroczenie?
>
>
> Dostał mandat za przekroczenie prędkości, a to jest wykroczenie. Jeśli
> dostanie mandat za picie piwa na ulicy, to nie będzie mógł go anulować z
> tego powodu, że piwa nie pił. Picie piwa jest wykroczeniem, do czynu
> przyznał się w momencie przyjęcia mandatu. Choćby potem udowodnił, że
> nic nie pił, nie jest to podstawą do anulowania mandatu.
>
> Mandat można anulować tylko wtedy, jeśli czyn, za który został
> nałożony, nie jest wykroczeniem, np. za chodzenie w zielonej czapce.

Rozumiem, co piszesz, ale czy w tym nie ma sprzeczności? Spróbuję
wykazać, że Twój przykład nie jest adekwatny do sytuacji.
Istotnie, dokładnie jest tak, że skoro picie piwa w danym miejscu jest
wykroczeniem, to gdy ukarany przyjmie mandat - przepadło. Nawet, jak
później znajdzie świadków, że piwa nie pił, ale np. sok jabłkowy.
Ale co jeśli okazałoby się, że w danym miejscu picie piwa jest jednak
dozwolone? Np. panowie policjanci dali mandat pijącemu piwo w ogródku
restauracji? W takiej sytuacji kw nie dawał prawa do nałożenia mandatu,
nawet, gdy ten, na którego mandat był nałożony dany czyn istotnie
popełnił (przyznał się, że popełnił). Czyli popełniony czyn nie był
wykroczeniem, czyż więc nie spełnia to przesłanek do anulowania mandatu?
Podobnie - jeśliby pan kierowca jechał spokojnie w terenie zabudowanym
50 km/h, a policja stwierdziła, że w Polsce można jeździć tylko 40 km/h
i ukarała delikwenta za przekroczenie prędkości - to taki mandat były po
przyjęciu nie do podważenia?
Zwróć uwagę, że przekroczenie prędkości (podobnie jak picie piwa w
miejscach publicznych) jest definiowane w pewnym kontekście. Jazda 100
km/h może wykroczeniem, ale może też nie być. Podobnie z piciem piwa. I
parkowaniem etc.

Pozdr.!
(D)