> Prawdę mówiąc sąd opiera sie na dowodach a nie na tym co wypisują strony w
> swych pismach. Tym samym trudno zazwyczaj przyjąć że nie doręczenie
> takiego pisma powoduje pozbawienie strony możliwości działania w procesie.

Masz rację. Ale in casu powód nie powołuje dowodów, pozwany tylko
zaprzecza. Sąd w ustnych motywach przywołuje argumenty zawarte w piśmie
procesowym, najwyraźniej uznając je za przyznane. Albo też raczył był
działać inkwizycyjnie.
Jak na mój rozum to ewidentne naruszenie praw strony do obrony (zarzuty,
kontrdowody).

> W dodatku to ze sąd ma obowiązek doręczyć pismo drugiej stronie nie
> zwalania strony od obowiązku dbania o swoje interesy i zaglądania do akt
> sprawy.

Zgadza się. Zresztą były przeglądane. Ale też strona nie ma możliwości
grzebania sądowi w aktach na rozprawie w poszukiwaniu ewentualnych pism
strony przeciwnej złożonych dzień wcześniej, gdy akta były "w referacie".

> No i pisma składane tuż przed rozprawą są zazwyczaj na niej omawiane.

Nie były. W protokole też brak wzmianki.

> Więc w apelacji nie skupiałbym się na nieważności lecz naq zarzutach
> merytorycznych.

Jednak na pierwszym miejscu postawię nieważność, choćby przez wzgląd na
wygodę sądu odwoławczego.

Trochę mi żal pani asesor, która może tylko przeoczyła ten drobny fakt
niedoręczenia obejmując sprawę po kimś innym, ale z drugiej strony zrobiła
stronie krzywdę ...

Dzięki za orzeczenia, zwłaszcza III CKN 461/99, które na pewno się przyda.

Chylę czoła i pozdrawiam,

Marcin.