Robert Tomasik <r...@g...pl> napisał(a):

> Nie do końca tak jest. W wypadku podręczników czy lekcji można wywieść, że
> rodzice zaniedbują wychowanie dzieci. Co do obuwia, to ewentualnie
> zaniedbania w dbaniu o zdrowie.

Nie popadajmy w śmieszność. Sprawa obuwia to typowa sprawa porządkowa. Nikt
tu zdrowiem nie argumentuje. A jeśli nawet, to jak rodzice się uprą,
powiedzą, że ich dziecko może przez kilka godzin dziennie chodzić w butach,
bo to wcale niezdrowe nie jest, to i sąd rodzinny nic nie wskóra

> obowiązywały tarcze szkolne. Każdy uczeń musiał taką mieć na ubraniu.

I jakie widzisz tego uzasadnienie?;) Jak rodzice się uprą i tarczę dziecku
nosić zabronią, to uważasz, że szkoła nie ma prawa egzekwować?

> Skutku nieposiadania mundurka wymyślić nie potrafcie, by ewentualnie
> ukarać za pośrednictwem sądu rodzinnego rodziców.

Niekoniecznie chodzić tu musi o możliwość ukarania sądowego. Nie zapominaj,
że prawo administracyjne przewiduje możliwości samodzielnych działań organów
w celu realizacji ustawowych zadań, w tym możliwości przymuszania obywateli.
Do pomocy sądów organy administracji państwowej odwołują się tylko w
przypadkach, gdy wszystko inne zawodzi.

Jeżeli w szkole obowiązuje jakiś regulamin, tym bardziej podbudowany
ustawowo, to kontestowanie go jest co do zasady mocno niewychowawcze, bo
uczy dzieci, młodzież braku poszanowania dla prawa, które szkoła
reprezentuje, i dla celów państwa, które szkoła realizuje. Kontestowanie -
znów co do zasady - celów szkoły przez rodziców jest moim zdaniem szkodliwe
podwójnie, bo tworzy w umyśle dziecka konflikt lojalności; działaniem dla
dobra dziecka określić to byłoby trudno.

Mundurki mogą się sprawdzić o tyle, że są dla uczniów pewnym symbolem
odejścia od ery pajdocentrycznego wychowania w szkołach, zmieniają tzw.
klimat, a to w wychowaniu często jest bardzo ważne, choć bardzo niewymierne.

Sz.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/