On Fri, 21 Sep 2012, Robert Tomasik wrote:

> Użytkownik "Andrzej Lawa" <a...@l...SPAM_PRECZ.com> napisał
>> No bo powiedz mi - jak chciałbyś udowodnić złą wolę i celowe wprowadzenie
>> w błąd, o ile sama ta rzekomo dzika lokatorka się nie przyzna tylko będzie
>> konsekwentnie iść w zaparte?
>
> Co najmniej na to sie godziła.

Argument chyba nie jest do pominięcia, tyle, że IMO jest obosieczny.
Skoro wydał klucze "celem pokazania mężowi", to czy nie odbierając
ich "niezwłocznie" po obejrzeniu godził się na ew. dalszy wstęp do mieszkania?

> Weź zajrzyj do części ogólnej kodeksu. Sama
> znajomość częśći ogólnej nie wystarcza.

Jedno z wystąpień "ogólnej" zamień na "szczególnej" i napisz które,
bo tak to tekst jest dwuznaczny :)

>> Póki nie udowodnisz, że kłamie, nie masz sprawy karnej. A zamierasz to
>> udowodnić? Zeznanie kontra zeznanie.
>
> Uduwiodnię, ze kłamie pokazując umowę. Gdyby stosować Twoją logikę, to nikogo
> by się nie dało skazać.

Przesadzasz.
W przypadku np. kradzieży raczej trudno o dowód, że istniała jakakolwiek
"wola strony" co do wydania przedmiotu przestępstwa.
A jeśli to nie była kradzież a przywłaszczenie, to już właściciel będzie
musiał pokazać jak i kiedy wzywał przywłaszczającego do wydania przedmiotu
przestępstwa - właśnie dlatego, że wydanie było dobrowolne.
W przypadku zamieszkania problemem jest fakt, że egzekucja tego drugiego
kroku jest mocno utrudniona prawnie.

pzdr, Gotfryd