> sa jakies przepisy, ktore regulują co znaczy "nie było już na chleb i nie
> dało się niczego spieniężyć".

Przepis operuje tylko jednym słowem - "niedostatek", na opisałem mniej
więcej jak rozumieją to sądy.
Z komentarza do kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: "
"Za znajdujące się w niedostatku należy zatem uważać osoby, które nie mogą
własnymi siłami zaspokoić usprawiedliwionych potrzeb, nie posiadają własnych
środków w postaci wynagrodzenia za pracę, emerytury czy renty ani też
dochodów z własnego majątku. Do środków własnych nie można jednak zaliczyć
tych środków, które zostały uprawnionemu do żądania alimentów dostarczone
przez inne osoby bez obowiązku prawnego czy w wykonaniu obowiązku
alimentacyjnego, lecz poza jego obowiązkowym zakresem". Jeśli chodzi o
dzieci małoletnie, to nie muszą się one odwoływać do stanu niedostatku, gdyż
jako osoby korzystające z prawa do uprzywilejowanego sposobu alimentowania
mają prawo do alimentacji wynikającej z więzów pokrewieństwa. Nie można
jednak mówić o niedostatku - zdaniem SN - osoby, która przez zbycie swego
majątku lub jego części mogłaby sama i to na czas dłuższy (jakieś krótkie
okresy nie wchodziłyby tu w grę) z własnych środków zaspokoić swe
usprawiedliwione potrzeby. Regułę tę stosować należy jednak ze szczególną
ostrożnością uwzględniając wszelkie okoliczności, m.in. stan majątkowy,
położenie materialne itd. osoby, która w pierwszej kolejności byłaby (w
razie niezbywania majątku) zobowiązana do alimentacji. Za zasadę ogólną
można przyjąć w każdym razie brak obowiązku naruszenia przez uprawnionego
substancji rzeczy służących do bezpośredniego zaspokajania jego potrzeb,
których mógłby dochodzić od zobowiązanego. Uprawniony nie ma też obowiązku
naruszania substancji, gdyby sprzeciwiały się temu zasady współżycia
społecznego."



Marcin.

--

www.radca.krakow.pl