W dniu 17.09.2023 o 10:06, Robert Tomasik pisze:

> Natomiast, co do zaufania do Państwa, to już jest sprawa na zdecydowanie
> poważniejsza dyskusję. Na ile władza i zaufanie do niej ma być tożsame z
> zaufaniem do państwa.

> Tak więc reasumując, by mówić o zaufaniu lub utracie zaufania do Państwa
> należałoby w pierwszej kolejności określić, co rozumiemy za państwo i do
> czego mielibyśmy mieć zaufanie. Na pewno nie zgodzę się z poglądem
> nieutożsamiającym zaufanie do obecnie rządzących z zaufaniem do Państwa,
> a przecież to nie Państwo brało te łapówki, a kilku urzędników.

Normalny człowiek kiedy mówi, że stracił zaufanie do państwa, to nie ma
na myśli pani sprzątaczki sprzątającej biuro jakiegoś urzędu, ani
nieistniejącego abstrakcyjnego bytu jakim jest państwo.
Zaufanie do państwa jest tożsame z zaufaniem do ustawodawców, władzy,
urzędników państwowych i państwowych funkcjonariuszy.

Pieprzenie, że skoro urzędnik państwowy bierze łapówki, to nie państwo
bierze, a tylko ten urzędnik, to bełkot.
Państwo to abstrakt. Nie może brać łapówek z definicji i nie może
podejmować decyzji dotyczących obywatela z definicji,
więc zgodnie z twoją "logiką" nie ma takiego przypadku, że kiedykolwiek
obywatel mógłby stracić zaufanie do państwa, bo zawsze winien jest jakiś
urzędnik, a nie państwo.

A jednak używa się sformułowania "zaufanie do państwa", czy mówi się o
"utracie zaufania do państwa", co zgodnie z powyższym byłoby
nielogiczne, gdyby mieć na myśli ten nieskalany byt abstrakcyjny.
Koncepcje mówiące o tym, że państwo jako byt pochodzi od boga już dawno
się zestarzały.

Możesz się z takim poglądem nie zgadzać, ale na szczęście twoja "logika"
nie działa w świecie realnym. To nie państwo ustanawia prawa, lecz
ustawodawcy, to nie państwo egzekwuje te prawa lecz władza.
I to wszystko razem właśnie nazywamy państwem. To stanowi państwo,
obywatele, a nie że państwo jest jakimś osobnym bytem, które nie bierze
łapówek, jest zawsze święte, a tylko ludzie są źli, więc państwo trzeba
kochać bezwarunkowo.

Jeśli jest mowa, że państwo podjęło jakąś decyzję, to właśnie jest mowa
o państwowych urzędnikach, czy państwowych funkcjonariuszach, o
obywatelach tego państwa, ustawodawcach, władzy wykonawczej, a nie o
jakimiś nieistniejącym abstrakcyjnym bycie.

Konstytucja
Art.1

Kodeks postępowania administracyjnego.
Art.8

http://ww2.senat.pl/k5/dok/dr/050/096-4.htm

"Istotnym elementem zasady ochrony zaufania obywatela do państwa i do
prawa jest obowiązek poszanowania przez ustawodawcę(...)"

Przez _ustawodawcę_, a nie przez państwo.
Itd.

Powrotu do zdrowia życzę.
Piotr