Robert Tomasik <r...@g...pl> napisał(a):

>> Ocena "sensowności" dowodów należy w tym przypadku do nauczyciela.
>
> No ale chyba w jakiś rozsądnych granicach.

W granicach zdrowego rozsądku i doświadczenia pedagogicznego.

>> Łatwo odróżnić stary zapach tytoniu, którym ubranie przesiąkło jeszcze w
>> domu, od mocnego zapachu z ust.
>
> A potem napiszą notatkę urzędową z tropienia? ;-)))

W czasach rosnącej biurokracji być może będzie trzeba.

>> Podstawa prawna: art. 4 Ustawy o systemie oświaty, art. 6 Karty
>> nauczyciela, art. 72.1 Konstytucji RP. Dyrektor musi dbać zdrowie
>> pełnoletnich uczniów również oraz o prawidłowe wychowanie młodszych
>> uczniów powierzonych jego opiece.
>
> Wiesz, zajrzałem do podanych przez Ciebie podstaw prawnych. Wynik śledztwa
> jest pasjonujący:
> Podstawy do zakazania palenia poza szkoła nie znajduję, albowiem artykuł ten
> określa obowiązki nauczyciela a nie prawa.

W zacytowanych przeze mnie przepisach u.s.o. i k.n. zawarte są ustawowej
rangi delegacje dla n-la do nauczania, wychowania i sprawowania opieki nad
uczniami, które na dodatek określone są mianem &#8222;podstawowych obowiązków&#8221;
i
mają być wykonywane &#8222;rzetelnie&#8221;.
Rozważać tu trzeba wychowanie i opiekę nie tylko w odniesieniu dla tego
pełnoletniego ucznia, ale również do młodszych uczniów pozostających pod
zakładową pieczą wychowawczą szkoły, i w tym kontekście te obowiązki n-la
należy rozumieć.
Poza tym art. 4 u.s.o. mówi o trosce o zdrowie ucznia &#8211; każdego, nie tylko
niepełnoletniego.
Z obowiązków wynikają prawa. Działanie na podstawie obowiązków służbowych
nigdy nie jest działaniem bezprawnym.

> Art. 72.1 Konstytucji: Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka.
> Każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed
> przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.

Chodzi o demoralizację i dawanie przykładu młodszym uczniom, czego ich
rodzice mają pełne prawo się od szkoły domagać.

> Może nie cytuj przypadkowych przepisów, bo to bez sensu. Bez trudu można
> znaleźć co najmniej kilka innych trochę bardziej uzasadniających prawo do
> wydawania zarządzeń przez Dyrektora. Musiałby być przepis upoważniający do
> wydania przez dyrektora szkoły zakazu albo nakazu obowiązującego ucznia
> pełnoletniego również poza jej terenem.

Nie. Zasady wykładni prawa oświatowego są nieco inne, jako że przepisy
regulujące działalność dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą wyznaczają tylko
pewne ramy, w których poruszać się ma nauczyciel (podobnie jak przepisy
k.r.o. zresztą).
Niech wypowie się tu podręcznik prawa szkolnego (Homplewicz &#8222;Polskie prawo
szkolne&#8221;):
Chodzi(&#8230;) o to, by podejmowana w dziedzinie oświaty i wychowania działalność
państwowa zachowywała zgodność z literą i duchem obowiązującego prawa.
Zwrotem tym wyraża się zgodność nie tylko z brzmieniem poszczególnych
przepisów prawnych, lecz również z intencją, celem określonej regulacji
prawnej. Wykładnia prawa powołuje się wtedy, i nierzadko, na intencję
ustawodawcy. Takie właśnie interpretacje celowościowe i systemowe dobrze nas
wprowadzają w problematykę przestrzegania systemu prawnego.(&#8230;)

Wychowywania i nauczania, z samej ich istoty, nie można zamykać w schematy
norm prawnych, nie da się bowiem układać żadnego kodeksu postępowania
wychowawczego.(&#8230;) Istnienie(&#8230;) samodzielności pracy szkół wynika nie
tylko z
istoty wychowawczo-dydaktycznej działalności, ale także z samej struktury
obowiązujących przepisów. Bowiem dyrektywy norm prawnych to sformułowania z
reguły ogólne i ramowe, które w zasadzie są w stanie wytyczać nakazywaną
działalność, jej cele, zadania, programy, kierunki i organizację, a nie
poszczególne czynności(&#8230;). Przepisy prawne stwarzają zatem raczej ramy, a
działalność zgodna z prawem z reguły oznacza tylko nieprzekraczanie tych norm
i ram (secundum et non praeter legem). Wszystko, co się w tych ramach mieści,
nie tylko jest zgodne z prawem i nakazane, ale także oczekuje na twórczą i
samodzielną inicjatywę oraz gestię organizatorską i pedagogiczną.

(&#8230;)zasady pedagogiki oraz dydaktyki są wręcz wyznacznikami kształtowania
treści odpowiednich przepisów prawa mających regulować działalność
dydaktyczno-wychowawczą. Regulacja prawa wymaga wtedy uwzględnienia, drogą
odpowiedniego wykorzystania, dorobku oraz doświadczeń pedagogiki i dydaktyki.
Z drugiej zaś strony obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne nie stają
się systemem zasad stojących ponad pedagogiką, lecz zasad, które wespół z nią
(dzięki stosowaniu kryteriów legalności i pedagogicznej celowości) wytyczają
funkcjonowanie systemu oświatowego.
Stwierdzając, że zadania wychowania, nauczania i sprawowania pieczy
wychowawczej oddają charakter pracy nauczyciela, trzeba uznać, że jej
fachowość wytyczają takie nauki, jak pedagogika, psychologia, dydaktyka,
dostarczające kryteriów zarówno dla procesu kształcenia nauczycieli, jak i
dla nadzorczych ocen ich pracy.
Są dwa podstawowe kryteria prawne ocen pracy nauczyciela: zgodność z
obowiązującymi przepisami oraz celowość (fachowość) pedagogiczna.

(&#8230;)można wyróżnić w ramach zakładowych stosunków prawnych również sferę
władztwa pedagogicznego. Obejmuje ono cały zakres autorytatywnej i prawnie
wiążącej działalności organów oraz pracowników zakładu rozwijanej wobec
uczniów i wychowanków, a wynikających z samej istoty procesów wychowywania i
nauczania i procesami tymi motywowanej. Znajdą się w tych ramach wszelkie
tzw. wychowawcze i dydaktyczne polecenia, które przecież też mają swe prawne
odniesienia, odbywają się w ramach porządku prawnego i realizują prawne
zadania szkoły. Ujawnia się zatem możliwość ich oceny również w kryteriach
legalności, choć przed wszystkim są one czytelne w granicach pedagogicznie
pojętej celowości działania. (&#8230;)

>> Jak najbardziej. Dla niego chodzenie do szkoły oznacza świadomy wybór -
>> placówki i panujących w niej zasad. Przymusu nie ma.
>
> A tutaj się zgodzę kładąc nacisk na wybór panujących W NIEJ zasad. te zasady
> Dyrektor w rozsądnym zakresie może określać na terenie szkoły. Poza terenem
> już raczej nie. W każdym razie nie w odniesieniu do osób, które pod ustawę o
> postępowaniu w sprawach nieletnich nie podchodzą.

Dokładniej rzecz ujmując, dyrektor określa te zasady na mocy uprawnień
wynikających z tzw. władztwa zakładowego. Skoro prawidłowość zadań
wypełnianych przez zakład (szkołę) mogłaby ucierpieć przez niewłaściwe
zachowanie się pełnoletnich uczniów również poza jej wąsko rozumianym
terenem, dyrektor ma prawo zachowanie to w koniecznym zakresie regulować
również tam.
Tu chodzi wyraźnie o zły przykład dawany młodszym uczniom, a więc o palenie w
miejscach, gdzie ci młodsi potencjalnie mogą przebywać. Nawet w kawiarni w
centrum miasta, jeśli rygorystycznie podejść do sprawy, nauczyciel ma prawo
zażądać od pełnoletniego ucznia swojej szkoły zgaszenia papierosa, chcąc
naprawdę &#8222;rzetelnie&#8221; wypełniać swe podstawowe obowiązki.


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/