Użytkownik "kam" <x#k...@w...pl#x> napisał w wiadomości
news:eup1gh$3c7$1@inews.gazeta.pl...

> to że w niektórych innych miejscach nie ma wykroczenia z art.97 kw w zw. z
> art.44 pord ani z 86 kw
> a by było z art.98 kw muszą być spełnione dodatkowe warunki

Wykroczenie z art. 86 kw moim zdaniem jest bezsporne (zakładając, że uderzył w
tamten pojazd). Miejsce jego popełnienia większego znaczenia tu nie ma.
Odpowiedzialność z art. 97 kw w ogóle nie wchodzi w rachubę - jest nawet
orzeczenie sądu najwyższego w tej sprawie (sygn. akt: V KKN 445/00). Zresztą
orzeczenie zacytuję, bowiem odpowiada również na inne pytania zawarte w tym
wątku:

1. Jak wynika z brzmienia art. 97 k.w., odpowiedzialności podlega osoba, która
wykracza przeciwko przepisom o bezpieczeństwie i porządku ruchu (innym niż
określone w art. 84-96a kodeksu wykroczeń) na drogach publicznych. Tak więc
jeśli do naruszenia takich przepisów doszło poza drogą publiczną, to podstawy do
ewentualnego pociągnięcia sprawcy do odpowiedzialności karnoadministracyjnej
należy upatrywać poza przepisem art. 97 kw. Określenie drogi publicznej zawarte
jest w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz.
60 ze zm.). W myśl art. 1 tej ustawy drogą publiczną jest droga zaliczona do
jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej
przeznaczeniem i z wyjątkami określonymi w tej ustawie lub w innych przepisach
szczególnych.
2. Norma karnoadministracyjna zawarta w przepisie art. 98 k.w. świadczy dobitnie
o tym, że ustawodawca, pod groźbą ukarania za wykroczenie, nałożył na
prowadzących pojazdy obowiązek przestrzegania zasad ruchu wszędzie tam, gdzie
pojazdy się poruszają. Za oczywiste uznać trzeba, że takim miejscem jest również
parking przylegający bezpośrednio do drogi wewnętrznej na osiedlu mieszkaniowym.
Czyli - moim zdaniem - zgodnie z tym orzeczeniem wychodzi art. 98 kw w zw. z
art. 44 pord.

Z uzasadnienia: "(...)
Sąd Najwyższy nie mógł jednakowoż uznać za zasadny wywód kasacji zmierzający w
swym całokształcie do wykazania, że czyn oskarżonego w ogóle nie uzasadniał
pociągnięcia go do odpowiedzialności karnoadministracyjnej. Zupełnie nietrafnie
bowiem utrzymuje skarżący, jakoby zasady ruchu drogowego obowiązywały poza
drogami publicznymi w ograniczonym tylko zakresie i nie obejmowały sytuacji
"statycznych", do których dochodzi na przykład przy postoju samochodów. Pogląd
autora kasacji pozostaje przecież w oczywistej sprzeczności z przepisem art. 98
kodeksu wykroczeń, przewidującym karalność osoby prowadzącej pojazd poza drogą
publiczną zarówno za zagrożenie bezpieczeństwa innych osób w wyniku
niezachowania należytej ostrożności, jak i za niestosowanie się do przepisów
regulujących korzystanie z dróg wewnętrznych lub innych miejsc dostępnych dla
ruchu pojazdów. Norma karnoadministracyjna zawarta w przytoczonym przepisie
świadczy dobitnie o tym, że ustawodawca, pod groźbą ukarania za wykroczenie,
nałożył na prowadzących pojazdy obowiązek przestrzegania zasad ruchu wszędzie
tam, gdzie pojazdy się poruszają. Za oczywiste uznać trzeba, że takim miejscem
jest również parking przylegający bezpośrednio do drogi wewnętrznej na osiedlu
mieszkaniowym. Wbrew założeniu autora kasacji, nie ma żadnych podstaw, by
przyjąć, że w ustalonych w sprawie okolicznościach nie obowiązywał oskarżonego
przepis art. 49 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu
drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602), zakazujący postoju w miejscu utrudniającym
dostęp do innego prawidłowo zaparkowanego pojazdu lub wyjazd tego pojazdu. Zakaz
ów, jako regulujący sposób korzystania z miejsc przeznaczonych do parkowania
pojazdów, chroni bezpieczeństwo uczestników ruchu, w szerokim pojęciu, i jako
taki, z mocy art. 1 ust. 2 powołanej ustawy, stosuje się również do ruchu
odbywającego się poza drogami publicznymi.(...)"

Reasumując, to okoliczność, czy zdarzenia miało miejsce na drodze publicznej czy
poza nią zmienia li tylko numerek artykułu i wysokość sankcj. Mamy 97 albo 98
kw. Ale faktu bezprawności ewentualnej ucieczki to nie zmienia.