Na początek chcę Cię ostrzec, że gadasz z laikiem, więc mój punkt widzenia
oparty jest głównie na analizie semantycznej popartej niewielką,
hobbystyczną wiedzą prawną.

Dnia 09.07.2007 Tomasz Myrdin <m...@o...onet.pl> napisał/a:
> Czy jesteś pewien że chodzi tu o błąd w ocenie wartości? Wydaje mi się
> że dla błędu - także przy ocenie wartości dobra - właściwy jest art.
> 29KK.

Nie jestem pewien - szukam powodu takiej konstrukcji art. 26. Art. 29 to
dla mnie odrębny przypadek gdzie błąd jest niejako czynnikiem
pierwszoplanowym.

> W art. 26 § 2 nie ma mowy o omyłkowym poświęceniu dobra o wartości
> (nieznacznie) wyższej dla ratowania innego dobra. Co więcej, nie za
> bardzo widać by istniały podstawy do takiej wykładni w przeszłości -
> zwróć uwagę iż w art. 23 § 1 KK z 1969 roku jest prościej - dobro nie
> ma mieć wartości oczywiście wyższej (zatem mogło mieć wartość
> nieznacznie wyższą).

Mój tok myślenia: w u.1 Ustawodawca narzuca konieczność oceny wartości
jako kryterium popełnienie przestępstwa. Okoliczności związane ze stanem
wyższej konieczności są zwykle takie, że ocena tych wartości jest
utrudniona. Moze to skutkować popełnieniem błędu w takiej ocenie i dlatego
w u.2. znajduje się furtka która pozwala uniknąć odpowiedzialności w takim
przypadku. Przykład: na biurku w pracy pękł pojemnik z farbą, która
zaczyna zalewać papiery. Chwytasz jakąś bluzkę i szybko wycierasz. Bluzka
okazuje się markową bluzką, która kosztowała nawiedzona koleżankę
równowartośc jej pensji :) a papiery okazują się bez większego znaczenia.
MZ taka sytuacja nie podpada pod art. 29 bo nie ma tu przekonania, że
zachodzi okoliczność wyłączająca winę - tu w ogóle nie ma rozpatrywania
winy. Jest przekonanie, że dobro wyższe (ważne papiery) jest zagrożone i
aby je chronić poświęca się dobro niższe (bluzkę). Na końcu okazuje się,
że poświęcono dobro o dużo większej wartości niż to ratowane.

--
Marcin