On 2014-06-07 13:25, m wrote:
> Prawie emeryt nie ma z tym zazwyczaj problemów, a nawet jakby miał to
> zazwyczaj istnieją zazwyczaj inne prace niż "machanie łopatą".

Oczywiście. I dlatego tam gdzie liczą się kompetencje, które nie
odchodzą z wiekiem tam "prawie emeryci" mają zatrudnienie do emerytury i
dłużej. Jak byłem jeszcze pracownikiem najemnym to miałem okazję
wielokrotnie to zaobserwować.

Natomiast problem zaczyna się wtedy, kiedy trzeba przesunąć prawie
emeryta do innych prac i nie można renegocjować płacy (w przypadku
zamiany zakresu obowiązków z "machanie łopatą" na "udawanie machania
łopatą").

>> IMHO, w zdecydowanej większości przypadków przedsiębiorcy potrafią
>> liczyć i jeśli utrzymanie zatrudnienia prawie emeryta albo ciężarnej
>> będzie przynosiło korzyści (czy to wyrażone w "brzęczącej monecie", czy
>> też w innej "walucie" np. zadowoleniu z pomocy innemu człowiekowi) to
>> zatrudnienie zostanie utrzymane.
>
> Problem w tym, że zazwyczaj wychodzi im że się nie opłaca.

Byłeś łaskaw sprytnie nie skomentować drugiego akapitu, który nawet jest
ważniejszy niż ten pierwszy do którego się odniosłeś.

O! O ten akapit chodzi:
>> Natomiast przymuszanie pracodawcy do wchodzenia w kompetencje pomocy
>> społecznej to jest IMHO droga donikąd i jak to działa to każdy widzi.

> Oczywisty wniosek jest taki, że państwo powinno oddelegować ile się da
> ze swoich zadań "w dół". [...]

Dokładnie.

> Chociaż jest to chyba myślenie pod prąd, bo co
> i rusz słyszę (głównie ze strony tak zwanych wolnorynkowców) że państwo
> powinno samo obliczyć PIT i tylko wystawić rachunek do zapłaty, albo
> narzekanie że obowiązek odśnieżania jest niehalo.

A czy uważasz, że przymuszanie do wykonywania pracy bez wynagrodzenia
jest halo? No bo jak inaczej można nazwać nieodpłatne sprzątanie cudzej
nieruchomości?

Ja akurat nie mam z tym problemu i pro publico bono oraz dla własnego
zdrowia spokojnie mogę pomachać szuflą.

Ale przymuszanie do machania szuflą chyba z 70 letniej sąsiadki jest
delikatnie mówiąc rozbojem w biały dzień. I to w majestacie prawa.

Piotrek