W dniu 2017-09-29 o 20:14, Robert Tomasik pisze:
>>> Na dodatek III filar był oparty o jakieś dziwne zewnętrzne fundusze. W
>>> razie ich upadłości i tak państwo musiałoby pokrywać te zobowiązania.
>>
>> Polecam jednak zapoznanie się z ustawą wprowadzającą te fundusze. Z
>> jednej strony tak, państwo gwarantowało, ale z drugiej były dość duże
>> mechanizmy zabezpieczające, tak aby upadek był w zasadzie niemożliwy.
>> Natomiast zarządzający miał zyski (moim zdaniem za duże, miały być w
>> trakcie obniżane opłaty, a nie były), ale również w razie zbyt dużych
>> strat musiał dopłacać różnicę.
>
> "Dopłacać"? Z czego niby?

Sprawdź, bo zdarzało się, że dopłacały, było fakt tylko kila takich
sytuacji, ale dopłacały, ze środków własnych. ale wiem, łatwiej sobie
rozebrać cos "na chłopski rozum" niż sprawdzić zapisy prawne jakie były
w tym względzie i historię, jak się sprawdzało. Miało to swoje
ułomności, ale właśnie ułomności, a nie było z góry złym pomysłem.

>> Możemy się oczywiście sprzeczać co do szczegółów, wiele mi się nie
>> podobało, ale sama idea była akurat prawidłowa.
>>
> A moim zdaniem z zasady zła. Moim zdaniem była po prostu oszustwem. Z
> jednej strony pracując finansowałeś emerytury emerytom, z drugiej
> odkładałeś również na swoją emeryturę i to jeszcze na dość niepewnych
> zasadach.
>

Powiedz to większości cywilizowanego świata, gdzie tak to działa (różni
sie o do szczegółów). Jeśli gdzieś działa system wzorowany na tym co
wymyślił Bismarck, to gwarantuje on tylko emeryturę na poziomie
socjalnym, a nie rozsądne życie na emeryturze. Mami się nas np widokiem
bogartych emerytów niemieckich, ale akurat mając rodzinę w niemczech
wiem, że ci bogaci emeryci niemieccy, to ci co sobie odkładali pieniądze
w systemach dodatkowych, znam takich co nawet zarabiali dość dużo, ale
liczyli na podstawową emeryturę niemiecką i się srodze zawiedli....

System Bismarcka się po prostu sprawdzał wtedy, gdy mało kto dożywał
emerytury...

--
http://zrzeda.pl