Jotte <t...@W...pl> napisał(a):

> >> Mało tego - on może poskarżyć się rodzicom, że go próbujesz zmusić do
> >> czynności, które do niego nie należą. A oni już Ci wtedy zrobią koło
> >> d....
> > Nie w tym życiu.
> Może nie. A może tak. Nie bądź taki pewny.

Uargumentuję. Wychowanie poprzez pracę jest normalnym działaniem opiekunów,
krzywdy dziecku nie wyrządza, przeciwnie. A więc moje polecenie jako akt
władztwa pedagogicznego jest dla ucznia obowiązujące.

> >>> Nie ma także przepisu jasno uprawniającego do podjęcia wychowawczej
> >>> kontroli rzeczy dziecka: rodziców, babcie, osoby prowadzące rodzinne
> >>> domy dziecka, rodziny zastępcze i tak dalej. A jednak kontrolują. Ich
> >>> działania powinien cechować umiar, lecz gdy trzeba, to trzeba.
> >> To, że tak robią nie oznacza, że to zgodne z prawem.
> > Sprecyzuj: postępowanie których z wymienionych osób jest niezgodne z
> > prawem? Rodziców, babć, rodzin zastępczych, czy osób prow. rodzinne
> > domy dziecka?
> Precyzuję: wszelkich osób dokonujących rzeczonych działań

Ostro jedziesz. To wiele wyjaśnia.

> Sprecyzuj:
> - przeszukanie
> - dziecko
> - interwencja
> - opiekuńczo-wychowawcza.

Bicie piany. Ja pas.

> Poza tym są tezy takie, że lepiej bić pianę niż z nimi dyskutować.

Które są takie złe?

1. Że ochrona prywatności dziecka w takiej sytuacji byłaby sprzeczna z
zasadami współżycia społecznego?
2. Że nauczyciel działa tu w ramach uprawnień i obowiązków służbowych?
3. Że wobec tego mamy do czynienia z sytuacją kontratypową?

I czemu złe?

> "Szczęśliwe dziecko nie potrzebuje ustaw, kodeksów, lecz kochających i
> rozsądnych rodziców oraz życzliwości i aktywnego zainteresowania ze strony
> innych osób zajmujących się dzieckiem, ale co jeśli tego nie ma?".

O filozofii będziemy teraz dyskutować?

RG

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/