Dnia 9 Jan 2005 11:22:20 +0100, januszek <j...@p...irc.pl> napisał:

> Rodrig Falkenstein napisał(a):
>
> [...]
>
>> Ale ilu jest ludzi, którzy za komuny mieli stałą pracę, pieniądze,
>> mieszkanie, wczasy, a dzisiaj są bezrobotni bez prawa do zasiłku?
>
> Blad logiczny. Nie mieli pieniedzy. W PRL obowiazywaly wewnetrzne bilety
> za ktore nie mozna bylo kupic zbyt wielu towarow. Tylko przez kilka lat,
> za wczesnego Gierka byli inaczej (ale na kredyt, splacany do dzis) Realne
> pieniadze to byly wtedy dolary...

Racja. System gospodarki socjalistycznej najlepiej opisał chyba Suworow,
nazwywając radzieckie pieniądze bonami, które można był wymienić na towar.
Państwo ustalało cenę towaru i ilość pieniądza na rynku, a zatem wartość
bonów. Państwo ustalało też ilość towarów - przy czym pierwszeństwo miał
przemysł ciężki i przemysł zbrojeniowy. Produkcja art konsumpcyjnych była
na dalekiej pozycji na liście priorytetów. Do tego kulał system
dystrybucji, towaru nie kierowano tam, gdzie było zapotrzebowanie tylko
według odgórnie ustalonego rozdzielnika. I tak pralki, które natychmiast
znikały w mieście w wiejskich GSach potrafiły stac miesiącami (dopóki ktoś
z miasta nie dowiedział się, że są).

> Co do mieszkan... To nie prawda, ze wszyscy mieli. Sredni czas
> oczekiwania na mieszkanie to bylo 25 lat, na telefon 15. W efekcie czego
> coraz wiecej mieszkan zajetych bylo przez rodziny wielopokoleniowe a
> administarcja wymyslala kolejne przepisy o tym ile m2 wystarcza na osobe.

Tak. Ale mimo wszystko budowano setki tysięcy mieszkań, dostępnych dla
przeciętnych ludzi dzięki niewygórowanym wkładom, dodatkowo wspomaganym
systemem pożyczek, umorzeń i zapomóg. Ale w pewnym momencie system sie
kompletnie zatkał. Nawet w 1980 r. jednym z postulatów było skrócenie
oczekiwania na mieszkanie. No i został spełniony, dzisiaj mieszkanie można
kupić od ręki :-)

> Koniec koncow skonczylo sie tak, ze nawet za te bilety mozna bylo kupic
> wylacznie ocet a osoby pracujace przez cale zawodowe zycie w PRL zmuszone
> sa klepac teraz biede - bo nie mialy szans zabezpieczyc sobie emeryture.

W pewnym momencie wszystko się rypło. Gdzieś znikła równowaga pomiędzy
ilością pieniędzy a ilością towaru. Okazało się, że na rynku jest za dużo
pieniędzy i za mało towaru, więc towar znika błyskawicznie, bo jego
ustalona odgórnie niska cena przy dużych płacach nie stanowi zapory przed
nadmiernym wykupem. Rozwiązaniem mogło być albo obniżenie płac (strajki)
albo podwyżka cen (strajki). Kartki na mięso i cukier służyły przede
wszystkim zapewnieniu mniej więcej równego dostępu do towarów.

> Wiele osob mowi, ze za PRL-u bylo im lepiej - i faktycznie, bylo bo byli
> mlodsi i zdrowsi... To wystarczy, zeby okreslic ten stanem jako lepszy.
> Jednak nie mieszajmy do tego ideologii.

Lepiej było o tyle, że państwo prowadziło cłowieka za rękę. Nie musiał o
nic się martwić. Jak skończył szkołe skierowano go do pracy, regularnie
płacono pensję, wysyłano na wczasy.

--
Falkenstein
Okoliczności obciążające przy wymiarze kary są następujące:
1. idiotyzm oskarżonego; 2. zawracanie d... sądowi; 3. utrudnianie
skazania.