On Sat, 4 Dec 2010, spp wrote:

> :):)
>
> Ale ten tok myślenia powoduje iż bilet, jako *zaświadczenie* o uiszczeniu
> opłaty jest też niezgodny z przysługującym 'prawem do oświadczeń'.

Dotąd zgoda :)
I trzeba przyznać, ze każde rozwiązanie *ma* jakieś swoje racjonalne
granice.
Ale i tak pozostaje ogranicznik: jeśli pasażer umie wykazać, że
faktycznie zapłacił za przejazd, to płaciłby tylko opłatę manipulacyjną,
z tą uwagą, że w przypadku biletu jednorazowego (nie przysluguje
prawo do przekazania innej osobie) musiałby jeszcze uzasadnić
jak zapobiegł nadużyciu.
A jeśli zgodnie z regulaminem przewozów postanowił zapłacić po
przejeździe, to przecież należy się stosowna opłata wg cennika.
To *nie jest* kara o której mowa! (mowa o karze w rozumieniu KW/KK)

Idąc dalej w treść Twojego posta - dalej już przesadzasz :)
Zważ, że sam wydałeś wyrok na swoją tezę:

> Proponuję go zastąpić takim właśnie oświadczeniem - każdy gapowicz może wtedy
> powiedzieć - 'Panie Konduktorze, ja kupię ten bilet po

Sorry sir, ale mowa była wyłącznie o oświadczeniu o czynności dokonanej.
Oświadczenie o *zamiarze* nie ma nigdy 100% "mocy karnej", aby skazać
kogoś np. za to iż oświadczył "ja cię zamorduję" (groźba karalna lub
"przygotowanie") nie wystarcza samo złożenie oświadzenia, potrzebne
jest albo uzasadnione "poczucie" ofiary albo podjęcie fizycznych przygotowań.
Niedotrzymanie zamiaru może być uzasadnione wieloma przyczynami, w tym
powodującymi "niemożliwość", z tego powodu nie można oczekiwać iż
zmniejszenie plagi żądania zaświadczeń dokona się w tym zakresie :)
Bilet kredytowy *będzie* droższy.

pzdr, Gotfryd