Użytkownik "spp" <s...@o...pl> napisał w wiadomości
news:id22nv$tn4$1@news.onet.pl...
>W dniu 2010-11-29 22:19, Robert Tomasik pisze:
>
>>
>> Zacznijmy od tego - że się tak wetnę w Waszą dyskusję - iż na 99% nie
>> jest to żaden mandat. To albo po prostu roszczenie cywilne za
>> parkowanie, albo co najwyżej jakaś procedura administracyjna. Widziałem
>> kilka tego typu wezwań. Mój niemiecki jest taki sobie, ale w każdym
>> razie część z nich było z jakieś firmy typu CZARNY KRUK, a część z nich
>> się powoływała na jakieś urzędy, które z tego co sprawdziłem w
>> Internecie są odpowiednikiem naszych starostw.
>
> Zgoda, tylko co to zmienia?
> (Zwłaszcza w przypadku tych ostatnich, mogą być [dla ułatwienia] nawet
> urzędy gminne)?

Zmienia to sprawę o tyle, że o żadnym zatrzymywaniu samochodu czy zgoła
osoby jego właściciela w wypadku pobytu w Niemczech mowy być nie może.
Prawo niemieckie znam pobieżnie i raczej z opowiadań policjantów, niż
lektury, tym nie mniej na całym świecie obowiązują mniej więcej te same
standardy. A standardy są takie, że jakiekolwiek kroki egzekucyjne mogą być
podjęte po prawomocnym wyroku sądu.

Jeśli to roszczenie cywilne (za parking przykładowo), to wydaje mi się, że
zastosowanie będzie miała USTAWA z dnia 12 listopada 1965 r. Prawo prywatne
międzynarodowe. Wydaje mi się, że w tym wypadku zastosowanie bedą miały
przepisy niemieckie. Nie wiem tylko, czy w dokumenach UE nie ma jakiś
osobnych unormowań dotyczących konsumentów, a i w tym wypadku nie wiemy,
czy taki charakter ma to zobowiązanie. Co mówi niemieckie prawo na temat
sytuacji, gdy pozwany ma miejsce zamieszkania poza ich krajem? - tego nie
wiem. Czyniąc bardzo ryzykowne założenie, że przepisy mają zbliżone do
naszych, to zastosowanie miałby tu przepis art. 1103 kpc, czyli powinni
pozywać w kraju siedziby pozwanego - czyli w Polsce. I tu kluczowym
pozostanie, by nie podpisywać żadnych oświadczeń w nieznanym sobie języku,
bo tam może być jakiś kruczek przenoszący jurysdykcję do Niemiec - wg
polskiego prawa możliwy, nie wiem jak w niemieckim, ale wykluczyć tego nie
sposób.

Jeśli to postępowanie administracyjne, no to na pewno zastosowanie mają
niemieckie przepisy. Tu znowu załadając, że są zbliżone do naszych, to dla
naszego pytającego ichniejszy Sąd powinien wyznaczyć przedstawiciela (w
Polsce - art. 34 kpa). Ów przedstawiciel w Polsce miałby obowiązek nawiązać
kontakt z naszym pytającym - raczej w języku polskim.

Co do procedury karnej, to tłumacz jest standardem, którego Niemcy raczej
nie odpuszczają. A dokąd pytający jest w Polsce, to najpierw musiałoby
dojść do jego ekstradycji do Niemiec, by proces karny mógł się toczyć. Mało
to prawdopodobne.

Reasumując, to całe te wezwania są pewną odmianą tak tu szkalowanych
pomysłów CZARNEGO KRUKA w windykacji i są obliczone właśnie na wywołanie
paniki u rzekomego dłużnika, nie zaś oparte na sensownych podstawach
prawnych.