Robert Tomasik pisze:

> Moim zdaniem nie do końca. Oczywiście istnieje art. 461 kc, ale to nie
> jest recepta na wszystko. W tym wypadku wierzyciel powinien podjąć kroki
> zmierzajace do dochodzenia zabezpieczonego przez siebie roszczenia.

Niby czemu?
I czemu tej zasady nie zastosujesz do drugiej strony, tj. nie odeślesz
jej na drogę dochodzenia swoich roszczeń a nie łażenia po prokuratorach?
On też może żądać wydania rzeczy o ile uważa że druga strona nie
słusznie powołuje się na art. 461 kc. Prokurator i postępowanie karne
nie jest od tego by oceniać go ma racje sporze cywilnoprawnym. By
stwierdzić że jest przestępstwo przywłaszczenia prokurator musiałby
właśnie takiej oceny dokonać.


> Jeśli ich nie podejmuje, to w mojej ocenie jest to przywłaszczenie
> mienia w czystej postaci i nie korzysta z ochrony wynikajacej z
> zacytowanego przepisu prawa cywilnego.

No, jak widać ocena prokuratora jest inna.
Według mnie wskazany stan faktyczny wcale nie wskazuje na to że
prokurator się myli. Zresztą jak zwykle zbyt mało faktów, a zbyt dużo
wewnętrznego przekonania autora postu, nie popartego przytoczonymi
faktami, o tym że to on ma racje.


--
@2010 Johnson
Przeciwko nudzie nawet bogowie walczyli daremnie.