W dniu 25.10.2021 o 01:51, Marcin Debowski pisze:
>
> W tym cytacie chodzi MZ bardziej o tego żałosnego durnia a nie o dumę
> narodową. Pospolitość dobra nie oznacza jego bezwartościowości. Zobacz,
> że nawet Schopenhauer nie twierdzi, że jest to coś bezwartościowego.
> A podstaw sobie zamiast tej dumy empatię.

"Najmniej wartościowym natomiast rodzajem dumy jest duma narodowa"

Zwróć proszę uwagę na słowo: najmniej.

> Równie pospolita, także wiele
> osób realizuje się poswięcając się dla innych i pewnie za dużo
> dodatkowych unikatowych przymiotów nie posiadają. A ilu było wybitnych
> indywidualistów, którzy dumni byli z narodowej przynalezności.
> Więc to MZ nie o to chodzi, a bardziej żeby nie robić z jakieś cechy
> wyłącznej i dominującej wartości.

I ja właśnie też tak tę myśl interpretuję.
To co się dzieje obecnie (i co znamy z historii) z tzw. "dumą narodową"
to skrajna patologia. Idea postawienia tej "dumy" na najniższym szczeblu
w hierarchii nie wzięła się znikąd.

> Zresztą, dla wielu, jak AF zauważył, jest to bardziej kwestia pewnej
> przynalezności czy solidarności społecznej, czy też idąc nieco dalej,
> lojalności i odpowiedzialności za coś wypracowanego przez naszych
> rodziców, czy dalszych przodków.

Tego nie neguję.
Wręcz twierdzę, że na różnych etapach rozwoju społecznego potrzebne były
różne rozwiązania umożliwiające/ułatwiające przeżycie. Takie jak
religia, czy właśnie pojęcie narodu.
Poczucie przynależności narodowej to całkiem młody koncept, miał swoje
pięć minut (a skoro miał, to znaczy, że był konieczny :)) i te pięć
minut właśnie przechodzi do historii.

> Obiektywnie państwa narodowe są pewnie
> przeżytkiem, ale czy to nie jest wyłącznie taka figura retoryczna?

Nie wiem co masz na myśli, ale pislamiści i w szczególności wszelkiej
maści religijne prawactwo są mistrzami w zmienianiu (czy wręcz
odwracaniu) znaczenia pojęć.
Walkę o prawa człowieka nazywają faszyzmem, rozwalanie własnego kraju i
marginalizowanie go na arenie międzynarodowej nazywają patriotyzmem...
itd. Tego typu "figury retoryczne" podważają sens jakiejkolwiek
merytorycznej dyskusji z takimi ludźmi.

> Państwo to tylko tak struktura hierachizacji społecznej, ale poniżej są
> przeciez najczęściej inne grupy i np. taka EU zdaje się jest dumna z
> różnorodności, które te grupy społeczne wprowadzają.

Problem w tym, że ta cała "duma narodowa" zabrania bycia różnorodnym.
A duma z różnorodności nie zabrania mieć równocześnie dumy narodowej
(skoro już ktoś musi ją mieć). I tego właśnie oni pojąć nie potrafią -
oprócz tej całej "dumy narodowej" nie mają nic, nawet własny rozum
zastąpili "dumą narodową".

Pozdrawiam
Piotr