W dniu 20.01.2012 09:40, SQLwiel pisze:

>> Ludzi motywują różne rzeczy. Ci, co zasuwają żeby się nachapać i mieć i
>> trzymać "w ręku" coraz więcej (nawet jeśli obiektywnie tego nie
>> potrzebują - syndrom smoka gromadzącego niepotrzebne dla niego
>> kosztowności i tylko leżącego na ich stosie) mają dość prymitywną
>> mentalność. To po pierwsze.
>
> Tacy przegrywają w konkurencji. Bogacz, który nie inwestuje, nie obraca
> kapitałem racjonalnie - traci i bankrutuje. Przeciwnym przypadkiem jest

Zależy. Jeśli żyje z czegoś innego, a to po prostu ma żeby spekulować,
to może sobie na to pozwolić.
[ciach]

>> Paradoksalnie w teorii najlepszy jest komunizm, tylko on wymaga
>> społeczeństwa mniej egoistycznego i niepotrzebującego przymusu (czy to
>> finansowego, czy siłowego) do zmotywowania do pracy oraz poziomu
>> cywilizacyjnego, na którym nie ma obiektywnych niedoborów zasobów. A do
>> tego jeszcze daleka droga, choć parę "jaskółek" daje się zauważyć.
>
> Ten komunizm jest od kilkuset lat "próbowany wprowadzać" i jak dotąd
> nigdzie się nie sprawdził (proponuję poguglać "Guarani" - 17 wiek).

Bo tak na prawdę nigdy nie był wprowadzany komunizm, tylko jego pozory,
dodatkowo siłą. Jak chcesz zobaczyć prawdziwy, działający komunizm, to
popatrz na jakąś zdrową, zgraną i bliską rodzinę.

> Niewolnictwo dobrze się sprawdzało przez chyba 10 tysięcy lat. Feudalizm
> - tysiąc. Kapitalizm, dopóki był/jest kapitalizmem - może 300. Natomiast
> XX-wieczny komunizm jest największym nieszczęściem jakie przytrafiło się

Ileż razy można... To był taki sam komunizm, jak palenie czarownic na
stosach było miłosierne.

Komunizm jest dobry, ale jeszcze na niego za wcześnie. Społeczeństwo nie
jest nań przygotowane ani ekonomicznie (bo ciągle istnieją obiektywne
niedobory w większej skali), ani mentalnie (większość pracuje _tylko_
dlatego, że musi, a satysfakcję uzyskuje przez posiadanie, a nie
samodoskonalenie).