Cavallino pisze:
> Użytkownik "Olgierd" <n...@n...problem> napisał w wiadomości
> news:
>
>> Ale ogólnie chodzi o to, że
>> jednak wada musi tkwić w tej rzeczy, w momencie jej zakupu.
>
> No i skoro się rozwala, to i tkwi.
> Gdyby jej nie było, to by się nie rozwaliło.
>
> To producent ma się znać na butach a nie konsument, więc producent
> powinien dobrać taką technologię i takie materiały, żeby to gwarantowało
> bezproblemową eksploatację.
>
>> Nie chodzi o
>> to, żeby w trampkach dało się chodzić całe 2 lata.
>
> Nie?
> A ile?


I jak kupujesz skarpetki, to oczekujesz, że wytrzymają 2 lata
codziennego chodzenia?


>
> I skąd konsument przed zakupem ma wiedzieć, ile będzie dobrze w danym
> bucie, a na ile już nie może liczyć?

Zapewne z doświadczenia życiowego.

>
>> Ma się dać chodzić pół roku, ale i to przyzwoicie ;-)
>
> A to tu się nie zgadzam, jeśli but nie wytrzymuje pól roku, to to jest
> shit a nie but.

Co nie zmienia faktu, że shity też powinno się móc sprzedawać. Nie
każdy potrzebuje buta za 200zł. Trampki za 10zł też mają swoich
nabywców. Nie należy jednak oczekiwać, że wytrzymają 2 lata. Co innego,
gdyby zepsuły się zbyt szybko - np. po miesiącu.

> Byłoby to do zaakceptowania, gdyby sprzedawca to wyraźnie w umowie (na
> bucie, pudełku, pisemku) zaznaczył.
> A dziurawe prawo na takie kantowanie pozwala.

Sprzedawca nie może ograniczyć terminu do reklamacji z tytułu
niezgodności z umową.

--
Liwiusz