Użytkownik "tompac [TK]" <t...@U...pl> napisał w wiadomości
news:cdubkp$qpe$1@atlantis.news.tpi.pl...

> Rozumiem że chciałeś napisać na wejściu i wyjściu z grzejnika.
> W brew pozorom nie jest to takie trudne aby był to tylko elemnt na
> wejściu, zwłaszcza w dobie elektroniki, która przepuści przez
> odpowiedni algorym ilość czynnika grzewczego, jego temperature i
> sprawnośc samego grzejnika i poda odpowiednią wielkośc.
>
Ale fizyki nie przeskoczysz. Ilość ciepła oddanego przez grzejnik równa się
ilości ciepła dostarczonego pomniejszonej o ilość ciepła odebranego. O ile
można przyjąć, ze przepływ na wyjściu jest równy przepływowi na wejściu i
nie trzeba mierzyć tego parametru w obydwu miejscach (starczy jeden pomiar),
to tempetarturę musisz mierzyć i tu i tam. I to jest najdokładniejszy
praktycznie wykonalny pomiar. Nie trzeba wówczas uwzględniać sprawności
grzejnika. Ten z mniejszą sprawnością odbierze i wyemituje mniej ciepła.
>
> Wyobrażasz sobie pion w poziomie ;)) To żart wiem że miałes na mysli
> rozprowadzenie instalacji po budynku. Widziałem takie ustrojstwo, jest
> troche wieksze od zaworu termostatycznego, jakis tam bajońskich sum
> nie kosztuje ale w porównaniu do podzielnika to ......

Cała rzecz w tym, że dokładność takiego urządzenia wcale nie powoduje
radykalnego zwiększenia dokładności całego pomiaru. W budynku wielorodzinnym
do danego konkretnego wyodrębnionego z całości lokalu ciepło jest
dostarczone nie tylko za pośrednictwem kaloryferów, ale również rur
doprowadzających oraz ścian podłogi i sufitu. Przy czym to, czy od ściany
odbierzemy ciepło, czy też go oddamy zależy od tego, czy sąsiad ma wyższą
temperaturę u siebie, czy niższą. Jeśli zakręcę kaloryfery, to ilość
dostarczonej przez przegrody wewnętrzne będzie dość duża i może mieć istotny
wpływ na wynik.

Dla dokładności pomiaru, to należało by te anegdotyczne pionowe piony
zastąpić wspólnym pionem dla wszystkich mieszkań i poziomymi "pionami" dla
każdego mieszkania. Wówczas mierzyć ciepło dostarczone nie na kaloryferach,
a na wejściu do mieszkania. Jedynym błędem pomiaru była by emisja energii
przez przegrody wewnętrzne, co przy normalnej eksploatacji jest błędem do
pominięcia.

Niestety, po pierwsze realizacja tego pomysłu wymagała by poważnego
skomplikowania całej instalacji. No i wydaje mi się, że skonstruowanie
takiego czegoś nie bardzo jest możliwe z uwagi na skłonność takiego systemu
do zapowietrzeń.

Zastosowanie podzielników jest o wiele prostsze. Działa to na tej zasadzie,
że na węźle ciepłowniczym na wejściu do budynku mierzymy w miarę dokładnie
ilość dostarczonego ciepła. W wśród lokatorów dzielimy go w jakiś tam
sposób. Każdy ze sposobów ma swoje wady i zalety. Żaden dokładnie tego nie
dzieli. Wybór sposobu należy do lokatorów, bo przecież to oni płaca. Można
to podzielić proporcjonalnie do powierzchni lokali, można proporcjonalnie do
ciepła odebranego przez kaloryfery, można wreszcie mierzyć to nawet
laboratoryjnie. Rzec w tym, by znaleźć sposób dający maksymalną dokładność
za możliwą do zaakceptowania cenę. W chwili obecnej większość wspólnot
uznaje podzielniki za wystarczająco dokładny i w miarę niedrogi sposób.

Nie mam dostępu do danych pomiarowych, ale zawsze byłem ciekawy jaka jest
rozbieżność wyników pomiędzy wynikiem z podzielników ciepła, a z obliczeń
proporcjonalnych do powierzchni mieszkania. Czy montowanie podzielników ma
sens? Czy czasem koszt opomiarowania i obsługi tego kramu nie pochłania
ewentualnych korzyści?

> A co powiesz na mieszkania na pad piwnicami albo na poddaszach??
> Są przecież takie, oddają ciepło większa powierzchnia niż przypydki
> miedzykondygnacyjne?
>
No, to jeden z problemów. Życie rozwiązało go w ten sposób, że te skrajne są
z reguły tańsze. Po za tym są jakieś tam współczynniki, z tego co pamiętam.
Fakt tych strat jest kompensowany jakimiś tam poprawkami. Od 6 lat cieszę
się własnym domkiem i nie mam tego problemu. Nie pamiętam już dokładnie jak
to się robiło. Jak pamiętam, to w wieżowcu (4 lokale na kondygnacji - każdy
po dwie ściany zewnętrzne) te skrajnie dolne i główne mieszkania w
obliczeniach kompensowano współczynnikiem strat (chyba 5%). To właśnie jeden
z argumentów na to, że dokładnych pomiar zużytego ciepła nie powoduje wcale
bardziej sprawiedliwego podziału kosztów.