W dniu 17.09.2021 o 12:41, Marcin Debowski pisze:

>> Jeśli sąd oceni, że groźba jest nierealna, to drugiego warunku nawet
>> badać nie będzie.
>
> Oj bardzo bardzo się mylisz.
>
> Jest sobie osoba, z którą gada ktoś przez Internet a ten ktoś tak ją
> zmanipulował, że wierzy, że może jej poderżnąć gardło. Grozi jej mówiąc o
> tym. Ta osoba nie wie, że ten ktoś jest sparaliżowany i generalnie
> przykuty do łóżka. Jest groźba karana czy jej nie ma? Jak najbardziej jest.

Ok. Jest to dość wyjątkowy przypadek i tu masz rację.

> https://www.infor.pl/prawo/prawo-karne/ciekawostki/5
203644,Grozba-karalna-orzecznictwo-przyklady.html
> "W orzecznictwie podkreśla się, że stan uzasadnionej obawy należy oceniać
> według kryteriów subiektywnych, tzn. patrząc na to z punktu widzenia
> osoby, do której kierowana jest groźba, nie zaś z punktu widzenia
> rzeczywistej możliwości realizacji danej groźby. "
> [..]
>
> ,,(...) Wystarczy, że pokrzywdzony uważa, iż niebezpieczeństwo spełnienia
> groźby jest realne i ma on podstawę do takiego poglądu. Niebezpieczeństwo
> realizacji groźby nie musi obiektywnie istnieć, obiektywna musi być tylko
> groźba (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 9 grudnia 2002 r., sygn. akt IV KKN
> 508/99). Nie jest też konieczne, aby grożący miał w rzeczywistości zamiar
> zrealizowania groźby, wystarczy, że treść groźby zostanie przekazana
> zagrożonemu. Jest to bowiem przestępstwo przeciwko wolności"
> (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2010 r., sygn. akt V KK
> 351/09).

Dalszy ciag:

"Kryterium, że subiektywne odczucie obawy przez zagrożonego jest
uzasadnione, należy ujmować obiektywnie, lecz z uwzględnieniem
osobowości zagrożonego. Innymi słowy, obawa zagrożonego, że groźba do
niego skierowana będzie spełniona, jest wtedy uzasadniona, jeżeli każdy
człowiek o podobnej do zagrożonego osobowości i w podobnej sytuacji
również odczuwałby obawę przed taką groźbą (W. Świda. Prawo karne.
Warszawa 1978, s. 519)."

Czyli jednak samo poczucie pokrzywdzonego nie wystarcza - musi być
obiektywne.



--
Shrek