W dniu 18.05.2019 o 11:09, u2 pisze:
> zauważ, ze trwa atak na kler, pojedyncze przypadki sodomy i gomory są
> wystawiane na ołtarz walki z klerem, robią to żydowscy dziennikarze,
> więc warto wskazać na belkę w ich własnym oku. nieprawdaż ?:)

Uważam, że masz w niewielkim stopniu rację. Nagonką można by było
tłumaczyć te zdarzenia, gdyby nie to, że w wielu przypadkach znajdują
uzasadnienie w prawomocnych wyrokach, albo wiarygodnych relacjach.

Argument o tym, że mamy do czynienia z pojedynczymi przypadkami jest
bardzo celny, ale w całej tej sprawie nie do końca problemem jest
"sodomia i gomora" pojedynczych osób duchownych. Gdyby tylko o to
chodziło, to po protu należałoby te konkretne osoby osądzić i tyle. Ich
stan duchowny miałby akurat niewielkie znaczenie. Natomiast problemem
jest to, że okazało się, że Kościół Katolicki jako organizacja systemowo
chronił takie osoby.

Każdy, dowiedziawszy się o przestępstwie ma "społeczny" obowiązek
złożenia zawiadomienia. Od hierarchów Kościoła oczekiwał bym
ponadprzeciętnego poziomu etycznego. W tym wypadku okazuje się, że po
prostu coś poszło nie tak i tyle. Gdyby nie podejmowano żadnych kroków w
stosunku do księży winnych pedofilii, to jeszcze bym rozumiał, że
odpowiednia władza nie uznała za wiarygodne informacje o ich czynach -
mniejsza z tym z jakiego powodu.

Jeśli zaś uznano informacje za wiarygodne, to jedynym - moim zdaniem -
dopuszczalnym z etycznego punktu widzenia działaniem innym, niż stosowne
zawiadomienie byłoby podjęcie we własnym zakresie środków mających na
celu odizolowanie duchownego od ofiar. Gdyby duchownego "skazano" na
pokutę poprzez pobyt w zamkniętym klasztorze, gdzie nie ma on kontaktu z
dziećmi, to uznał bym to za dopuszczalne. Zresztą prawo kanoniczne
przewiduje coś takiego. Można by uznać, że zaradzono złu, a inicjatywę
świeckiego procesu pozostawiono ofiarom (lub ich opiekunom prawnym).