Użytkownik "Funkcyjny" <f...@o...pl> napisał w wiadomości
news:6fdb.00000cb5.4230b676@newsgate.onet.pl...
>
>> Uważam, że decyzja sądu jest niesłuszna, stanowi obrazę logiki, ignoruje
>> niepodważalne fakty opisane w materiale dowodowym. Sędzina, a przedtem
>> prokuratorzy albo nie dokładnie zapoznali się z aktami, albo celowo
>> ignorowali pewne rzeczy. Inne było uzasadnienie, które usłyszałem w
>> sądzie
>> (gdzie sędzina przeznała, że owszem zeznania świadków są fałszywe, ale
>> nie
>
> Pytanie trochę z innej beczki: czy w takiej sytuacji (kiedy sąd decyduje
> o
> umorzeniu lub dalszym ciągu postępowania po umorzeniu go przez prokuratora
> nadrzędnego) pokrzywdzony jest zapraszany do sądu na taką rozprawę? Czy ma
> wtedy możliwość wypowiedzenia się? Czy w rozprawie bierze udział
> potencjalny
> oskarżony, jeśli jest znany?

Pokrzywdzony tak. Byłem już na dwóch takich posiedzeniach (2 różne umorzone
śledztwa). Nikogo wicej nie było. Na jednym posiedzeniu był prokurator, na
drugim nie. Miałem możliwość wypowiedzenia się, ale mam wrażenie, że "wyrok"
był z góry przesądzony. Sąd zasłaniał się regułką "co prawda <tu moje
racje>, ale okoliczności te nie miały zdaniem sądu istotnego znaczenia dla
sprawy ". Najbardziej denerwowało mnie kiedy przy umorzeniu sprawy o
pobicie usłyszałem od sądu, że nie dzieli on świadków , na świadków jednej
czy drugiej strony i że nie można odmówić wiarygodności zeznań świadków
A,B,C, .. (świadków sprawców łącznie z nimi samymi). Ta właśnie wiarygodność
była tematem drugiego śledztwa. I tu sama pojawia się odpowiedź na pytanie
dlaczego umorzono tą drugą sprawę. Przecież gdyby przyznano, że istotnie
świadkowie ci kłamali (świadomie czy nieświadomie), to zakwestionowano by
słuszność postanowienia o umorzeniu śledztwa o pobicie. Do takiego błędu sąd
się nie mógł przyznać. .Uważam to za niesprawiedliwość w "majestacie prawa"
Dlatego też powinien istnieć jakiś sposób na kontrolę takich działań sądów.
W mojej sprawie miałem wrażenia, że sędzina była po mojej stronie, że
rozumiała , iż mam rację. Jednak zachowała się tak jakby kierowała się
odgórnymi wytycznymi (każdy chce mieć pracę). Nawet przy wypowiadaniu
uzasadnenia ciężko jej było patrzeć mi w oczy.

Robert