W dniu 2013-04-26 08:49, Liwiusz pisze:

>> Czyli co, chirurg niech się uczy na żywych i zlikwidujmy zajęcia na
>> trupach? Dentysta od razu niech boruje żywe zęby i nie uczy się na
>> modelach i wyrwanych?
>
>
> Są to jednak "trochę" inne stopnie trudności, nie uważasz?
>
> Ale generalnie - można sprowadzić do wspólnego mianownika - NIE MOŻNA
> uczyć się na pacjentach i NIE MOŻNA uczyć się jeździć na publicznej
> drodze (w tym drugim przypadku zakaz jest realizowany przez mandaty za
> nieprzepisową jazdę).
>
> To, jak kto się będzie uczył, to jego prywatna sprawa.

Liwiuszu - czy na pewno to Ty napisałeś, że "nie można się uczyć jeździć
na publicznej drodze"? A te auta z "L" to niby co?

Ale ja nie o tym.
Chciałem poroztrząsać pewien aspekt moralny dotyczący chirurgów właśnie.
Próbowałem kiedyś z koleżanką, lekarzem, ale to było jak groch o ścianę.
Zero rozumienia.

Zakładam, że (z grubsza) wiem jak się kształci chirurg. Jak już ma
papier, to długo ogląda różne operacje, potem długo kroi pacjentów, a
jego mistrz/profesor patrzy mu na ręce, czuwa i służy radą i podpowiedzią.
Ale nadchodzi taki moment, że ten już niby wyszkolony chirurg staje SAM
(no - z zespołem, ale on jest w tym zespole najważniejszy i
odpowiedzialny) z nożem w ręce nad nieprzytomnym pacjentem i ma go pokroić.
Niestety, błędy się zdarzają. Powiedzmy raz na 100 000.
A więc ten podobno już nauczony chirurg ma 0.001% szans, że popełni błąd
i zabije pacjenta. *ZABIJE*, a nie "nie uratuje". Zabije wskutek
własnych BŁĘDNYCH działań. Zabije aktywnie.

No i co? Jak sobie z tym radzi moralność młodych chirurgów?


> Zależy mi tylko, aby tym kursem mogło być też jeżdżenie "sobie" po swoim
> terenie.

A, to oczywiste. Ja bym postulował dalej: Legalne ma być uczenie się pod
okiem kogokolwiek, kto ma PJ i *bierze odpowiedzialność* za ucznia. Mogą
być jakieś ograniczenia, np. do 70km/g, z wyłączeniem autostrad,
samochodem do 50kW czy podobne.

Tymczasem nasze kuriozalne prawo (jego "wymiar") dokonało niezłego
fikołka. Parę lat temu skazano kursantkę, która jadąc L-ką z
instruktorem (w ramach kursu) spowodowała wypadek.
Należałoby zapytać: no to po co ten instruktor?

Na koniec dla rozluźnienia przytoczę anegdotkę. Autentyk, mój własny.
Wakacje na kempingu. We wsi (2km) zamówione mleko u chłopa. Wieczór,
trzeba jechać po mleko. Jeździłem rowerem. Ale tego dnia mi się
zapomniało i pozwoliłem sobie na parę piw z sąsiadami kempingowymi.
Powiedziałem: nie jadę, bo jestem na bani i się po drodze wyp..ę. Ale
żona brzęczy, że mleko się zmarnuje (czasy, gdy telefonów kom. nie
było). No to wpadłem na pomysł: biorę auto, córka prowadzi (11-letnia),
a ja siedzę obok (nie siądę na bani za kółko, bo mi prawko zabiorą).
Pojechaliśmy, przywieźli, wszystko OK.
Na drugi dzień w sklepiku na kempingu jakaś pani zagaduje moją córkę:
- Dziewczynko, a ile ty masz lat?
- 11
- a czy ty wczoraj jechałaś sama samochodem?
- Nie. Nie sama. Z tatusiem.
:)




--

Dziękuję. Pozdrawiam. Ten Maruda.