Czyli dokad zmierza polskie prawo i polskie sądy.

10 mężczyzn z Bielawy zostało skazanych za wykorzystywanie sexualne
koleżanki z pracy, Małgorzaty B. Ponoć przez rok grozili jej zwolnieniem
z pracy, jeśli nie będzie się im oddawać. Nie wiadomo jak było na
prawdę, wiadomo tylko, że sąd uwierzył jednej "ofierze" i, bez innych
dowodów, skazał dziesięciu "sprawców".
Możliwe są trzy historie, równie prawdopodobne:

a.) "Ofiara" lubiła sex, co zresztą jest jak najbardziej zdrowym
objawem, a potem postanowiła nieco na tym zarobić. A zarobi całkiem
nieźle, gdy otrzyma odszkodowanie.

b.) Żadnych stosunków nie było, a "ofiara" wszystko wymyśliła, wiedząc,
że sąd w takich sprawach przyzna jej rację bez dowodów. W tym wypadku
również chodzi o pieniądze.

c.) To, co mówi "ofiara" to szczera prawda.

Dwie pierwsze wersje historii są oczywiste - chodzi o pieniądze.
Trzecia, uznana przez sąd, moim zdaniem wygląda tak: "ofiara"
przychodziła do pracy, przez rok dawała dupy i dostawała za to pensję.
To trzeba jasno napisać: nie była gwałcona, tylko oddawała się
przełożonym w zamian za gwarancję dalszego zatrudnienia i otrzymywania
pensji. Uprawiała więc sex za pieniądze. Czy korzystanie z usług dziwek
jest w tym kraju karalne?

Gdzie jest górna granica pazerności "ofiar" molestowania sexualnego?
Obecnie została ustanowiona nowa norma. Dziś jedna "ofiara" może na raz
wytypować do dziesięciu "sprawców" i zarobić na dziesięciu
odszkodowaniach. Wystarczy opowiedzieć ze szczegółami, bez nadmiernego
fantazjowania, i nie sknocić czegoś w kolejnych zeznaniach.
Czekamy na kolejne rekordy. Może wreszcie jakaś dziwka zaskarży hurtowo
całą Stocznię Gdańską, albo całe zakłady Wedla w Warszawie? Rola
"ofiary" jest tu znacznie łatwiejsza - wystarczy wymyśleć i wykuć na
pamięć zeznania. To wytypowany przez "ofiarę" "sprawca" musi udowodnić,
że nie jest wielbłądem. Tyle, że to nie możliwe, bo jak udokumentować
cały rok swojego życia, nie pomijając ani pięciu minut?
Wyobraźmy sobie przez chwilę, że pan X zgłasza się na policję, mówiąc,
że pan Y ukradł mu 500 zł. Policja aresztuje pana Y i prowadzi go przed
sąd. Na procesie pan X powtarza, że pan Y ukradł mu 500 zł. Pan Y
protestuje (bo nie ukradł), ale sąd żąda, żeby ten udowodnił swoją
niewinność. Oczywiście pan Y nie może tego uczynić. Zostaje więc
skazany, musi zapłacić 500 zł i jeszcze odszkodowanie. Natomiast pan X
zarabia 500 zł i odszkodowanie, a do tego otrzymuje status pokrzywdzonego.

Niezależnie od tego, co naprawdę wydarzyło się w Bielawie, wyrok sądu
jest przykładem braku zrozumienia zasad sprawiedliwości i praworządności.

pozdrawiam, Flasher
--
http://polbox.com/f/flasher
Strona dla ludzi myslacych
!!antyspam - mail tylko na stronie!!