Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o odpadach wydobywczych oraz niektórych innych ustaw

Projekt



ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŚRODOWISKA)

z dnia

w sprawie szczegółowych kryteriów klasyfikacji obiektów unieszkodliwiania
odpadów wydobywczych


Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych
(Dz. U. Nr 138, poz. 865, z 2010 r. Nr 28, poz. 145, z 2011 r. Nr 163, poz. 981 oraz z …)
zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe kryteria klasyfikacji obiektów
unieszkodliwiania odpadów wydobywczych decydujące o zaliczeniu obiektu
unieszkodliwiania odpadów wydobywczych do kategorii A, zwanego dalej „obiektem
kategorii A”.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) stateczność obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych – zdolność
obiektu do zatrzymywania odpadów wewnątrz obiektu w sposób zgodny z jego projektem;
2) niewłaściwa eksploatacja obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych
– eksploatacja obiektu, która może prowadzić do poważnego wypadku, w tym nieprawidłowe
funkcjonowanie środków mających na celu ochronę środowiska oraz wadliwe bądź
niewystarczające założenia projektowe, zwłaszcza w zakresie odnoszącym się do właściwości
i wielkości obiektu.

§ 3. 1. Określa się następujące szczegółowe kryteria klasyfikacji obiektu
unieszkodliwiania odpadów wydobywczych decydujące o zaliczeniu do obiektów kategorii A:

1) Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej – środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu
działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 248, poz. 1493 i Nr 284, poz. 1671).

1) przewidywane w perspektywie krótkoterminowej lub długoterminowej skutki
awarii w wyniku utraty stateczności obiektu unieszkodliwiania odpadów
wydobywczych, obejmującej wszelkie możliwe awarie mechanizmów związanych
z konstrukcją danego obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, lub w
wyniku niewłaściwej eksploatacji obiektu unieszkodliwiania odpadów
wydobywczych, mogą prowadzić do:


a) znacznego ryzyka utraty życia,


b) poważnego zagrożenia dla zdrowia ludzi,


c) poważnego zagrożenia dla środowiska;
2) w składowanych odpadach wydobywczych są zawarte odpady niebezpieczne;
3) w składowanych odpadach wydobywczych zawarte są substancje lub mieszaniny
niebezpieczne.


2. Obiekt unieszkodliwiania odpadów wydobywczych klasyfikuje się jako obiekt
kategorii A, jeżeli jest spełnione co najmniej jedno z kryteriów, o których mowa w ust. 1.

§ 4. 1. Oceny kryterium, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, dokonuje się na podstawie
przewidywanych skutków awarii w wyniku utraty stateczności obiektu unieszkodliwiania
odpadów wydobywczych lub niewłaściwej eksploatacji obiektu unieszkodliwiania odpadów
wydobywczych.
2. W ocenie zagrożenia, jakie może stanowić obiekt unieszkodliwiania odpadów
wydobywczych, uwzględnia się cały okres eksploatacji obiektu oraz okres po jego
zamknięciu.
3. Ryzyka utraty życia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 lit. a, nie uznaje się za
znaczne, jeżeli osoby inne niż pracownicy obiektu unieszkodliwiania odpadów
wydobywczych, których to ryzyko może dotyczyć, nie przebywają stale lub przez dłuższe
okresy na terenach potencjalnie zagrożonych.
4. Zagrożenia dla zdrowia ludzi, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 lit. b, nie uznaje się
za poważne, jeżeli osoby inne niż pracownicy obiektu unieszkodliwiania odpadów
wydobywczych, których to zagrożenie może dotyczyć, nie przebywają stale lub przez dłuższe
okresy na terenach potencjalnie zagrożonych; urazy prowadzące do niepełnosprawności lub
dłuższych okresów złego stanu zdrowia uznaje się za poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi.
2

5. Zagrożenia dla środowiska, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 lit. c, nie uznaje się
za poważne, jeżeli:
1) intensywność potencjalnego natężenia źródła zanieczyszczeń znacząco się
zmniejsza w krótkim okresie;
2) awaria nie prowadzi do trwałych bądź długotrwałych szkód w środowisku;
3) środowisko dotknięte awarią może zostać odtworzone w drodze podjęcia
niewielkich wysiłków w zakresie oczyszczania i przywrócenia do stanu
poprzedniego.
6. Ocena skutków utraty stateczności w wyniku awarii obiektu unieszkodliwiania
odpadów wydobywczych obejmuje analizę bezpośredniego oddziaływania jakichkolwiek
materiałów przemieszczanych lub przemieszczających się z obiektu unieszkodliwiania
odpadów wydobywczych oraz krótkotrwałe i długotrwałe efekty tego oddziaływania.
7. Ocena emisji zanieczyszczeń powstałych w wyniku niewłaściwej eksploatacji
obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych obejmuje:
1) efekty krótkotrwałych i długotrwałych emisji zanieczyszczeń;
2) okres eksploatacji obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych oraz okres
po zamknięciu obiektu;
3) wskazanie wystąpienia możliwych zagrożeń, jakie stanowią obiekty, w których
znajdują się odpady wydobywcze mogące podlegać przemianom chemicznym
(odpady reaktywne), niezależnie od klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne
bądź inne niż niebezpieczne.
8. Ustalając ryzyko utraty życia, zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zagrożenie dla
środowiska, uwzględnia się szczegółowy zakres możliwego oddziaływania pomiędzy źródłem
emisji zanieczyszczeń, drogą ich migracji a odbiorcą; w przypadku braku drogi migracji
między źródłem emisji zanieczyszczeń a odbiorcą, obiektu unieszkodliwiania odpadów
wydobywczych nie klasyfikuje się jako obiekt kategorii A.

§ 5. 1. W przypadku osuwisk na hałdach ryzyko utraty życia lub zagrożenie dla
zdrowia ludzi występuje, jeżeli w granicach zasięgu przemieszczających się mas odpadów
przebywają pracownicy lub inne osoby.
2. Podczas ustalania ryzyka utraty życia oraz zagrożenia dla zdrowia ludzi, o których
mowa w ust. 1, uwzględnia się co najmniej:
1) wielkość i właściwości obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, w tym
jego projekt;
3

2) ilość i jakość, w tym właściwości fizykochemiczne, odpadów składowanych
w obiekcie unieszkodliwiania odpadów wydobywczych;
3) kąt nachylenia skarpy hałdy;
4) możliwość nagromadzenia się wewnętrznych wód gruntowych w hałdzie;
5) stabilność podłoża;
6) topografię;
7) odległość od cieków wodnych;
8) odległość od obiektów budowlanych;
9) występowanie wyrobisk górniczych;
10) pozostałe czynniki charakterystyczne dla danej lokalizacji, które mogą w znaczny
sposób przyczyniać się do zwiększenia zagrożenia, jakie stanowi obiekt
unieszkodliwiania odpadów.

§ 6. 1. W przypadku utraty stateczności tam w stawach osadowych ryzyko utraty życia
występuje w przypadku, gdy poziom wypływającej wody lub szlamu wynosi co najmniej 0,7
m ponad poziomem podłoża, lub w przypadku, gdy prędkość wypływającej wody lub szlamu
przekracza 0,5 m/s.
2. Podczas ustalania ryzyka utraty życia oraz zagrożenia dla zdrowia ludzi uwzględnia
się co najmniej:
1) wielkość i właściwości obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, w tym
jego projekt;
2) ilość i jakość, w tym właściwości fizykochemiczne, odpadów składowanych
w obiekcie unieszkodliwiania odpadów wydobywczych;
3) topografię miejsca lokalizacji obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych,
w tym elementy tamujące;
4) czas dotarcia potencjalnej fali powodziowej do obszarów, na których znajdują się
ludzie;
5) prędkość rozprzestrzeniania się fali powodziowej;
6) przewidywany poziom wody lub szlamu;
7) tempo wzrastania poziomu wody lub szlamu;
8) czynniki istotne dla danej lokalizacji.

§ 7. 1. Klasyfikacji obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, na podstawie
kryterium, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, dokonuje się, jeżeli stosunek suchej masy
4

całości odpadów niebezpiecznych – w przypadku których oczekuje się, że będą występować
w obiekcie unieszkodliwiania odpadów wydobywczych pod koniec planowanego okresu
eksploatacji – do odpadów, w przypadku których oczekuje się, że będą występować
w obiekcie unieszkodliwiania odpadów wydobywczych pod koniec planowanego okresu
eksploatacji, przekracza wartość progową 5%.
2. Obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych można nie klasyfikować jako
obiektu kategorii A, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) wartość progowa, o której mowa w ust. 1, nie przekracza 50%;
2) z oceny ryzyka przeprowadzonej dla danej lokalizacji w ramach klasyfikacji na
podstawie oceny przewidywanych skutków awarii w wyniku utraty stateczności obiektu
unieszkodliwiania odpadów wydobywczych lub niewłaściwej eksploatacji obiektu
unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu
odpadów niebezpiecznych, wynika, że obiekt nie powinien zostać klasyfikowany jako obiekt
kategorii A na podstawie zawartości odpadów niebezpiecznych.

§ 8. 1. Klasyfikacji obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, na podstawie
kryterium określonego w § 3 ust. 1 pkt 3, dokonuje się, jeżeli:
1) faza wodna została uznana za substancję lub mieszaninę niebezpieczną
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach
chemicznych i ich mieszaninach (Dz. U. Nr 63, poz. 322) na podstawie
oszacowania maksymalnych rocznych stężeń (C max);
2) faza wodna została uznana za substancję lub mieszaninę niebezpieczną
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach
chemicznych i ich mieszaninach na podstawie oszacowania maksymalnych
rocznych stężeń (C max) lub na podstawie bezpośredniej analizy chemicznej
cieczy i ciał stałych znajdujących się w obiekcie unieszkodliwiania odpadów
wydobywczych;
3) odcieki po zakończeniu wymywania, podczas zamykania obiektu, zostały uznane
za mieszaninę niebezpieczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lutego
2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach na podstawie badań
prowadzonych w celu wyodrębnienia substancji niebezpiecznych w oparciu
o wykaz zastosowanych ługów i stężeń resztkowych tych ługów w odcieku.

5