Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw

Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów
Wartościowych.”,
b) w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„Komisja niezwłocznie przekazuje Komisji Europejskiej
i Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów
Wartościowych informację o zastosowaniu tej sankcji.”.

Art. 10. W ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem
finansowym (Dz. U. Nr 157, poz. 1119, z późn. zm.)) wprowadza się następujące
zmiany:
1) po art. 17c dodaje się art. 17d w brzmieniu:
„Art. 17d.
Komisja współpracuje z Komisją Europejską,
Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego,
Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń
i Pracowniczych Programów Emerytalnych,
Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów
Wartościowych, Europejską Radą ds. Ryzyka
Systemowego oraz Europejskim Systemem Banków
Centralnych i udziela tym organom wszelkich
informacji niezbędnych do wypełniania ich
obowiązków.”;
2) w art. 18 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Komisja przekazuje Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd
i Papierów Wartościowych treść regulaminu sądu
polubownego.”.

Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

1) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę 2010/78/UE Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE,
2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE
i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu
Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń
i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego
Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 120).
25


2) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu
funduszy emerytalnych, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawę z dnia 24 sierpnia
2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów
wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami, ustawę z dnia 22 maja 2003 r.
o działalności ubezpieczeniowej, ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, ustawę
z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami
ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu
finansowego, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym, ustawę z dnia
29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do
zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz ustawę z dnia 21 lipca 2006 r.
o nadzorze nad rynkiem finansowym.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 106, poz. 622,
Nr 131, poz. 763 i Nr 234, poz. 1391 oraz z 2012 r. poz. 836.
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 858
i Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 106, poz. 622, Nr 171, poz. 1016, Nr 187, poz. 1111
i Nr 232, poz. 1378 oraz z 2012 r. poz. 596.
5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126,
poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241,
poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229,
poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121,
poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167,
poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401
i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192,
poz. 1179, Nr 209, poz. 1315 i Nr 231, poz. 1546, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 65,
poz. 545, Nr 71, poz. 609, Nr 127, poz. 1045, Nr 131, poz. 1075, Nr 144, poz. 1176, Nr 165, poz. 1316,
Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr 40, poz. 226, Nr 81, poz. 530,
Nr 126, poz. 853, Nr 182, poz. 1228 i Nr 257, poz. 1724, z 2011 r. Nr 72, poz. 388, Nr 126, poz. 715,
Nr 131, poz. 763, Nr 134, poz. 779 i 781, Nr 165, poz. 984, Nr 199, poz. 1175, Nr 201, poz. 1181
i Nr 232, poz. 1378 oraz z 2012 r. poz. 855.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 199, poz. 1175
i Nr 234, poz. 1391 oraz z 2012 r. poz. 173.
7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530,
Nr 126, poz. 853 i Nr 127, poz. 858, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 80, poz. 432, Nr 106, poz. 622,
Nr 112, poz. 654, Nr 133, poz. 767, Nr 205, poz. 1210 i Nr 232, poz. 1378 oraz z 2012 r. poz. 596.
8) Zmiany wymienionej="http://n36.lex.pl/WKPLOnline/index.rpc#hiperlinkText.rpc?hiperlink=type=tresc:nro=Powszechny.328803&full=1"zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 183, poz. 1537
i 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 231,
poz. 1546, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540, z 2010 r.
Nr 81, poz. 530, Nr 106, poz. 670, Nr 126, poz. 853 i Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 106, poz. 622,
Nr 152, poz. 900 i Nr 234 poz. 1389 i 1391 oraz z 2012 r. poz. 596.
9) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 106, poz. 622,
Nr 131, poz. 763 i Nr 234, poz. 1391 oraz z 2012 r. poz. 836 i …
10) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 167, poz. 1129
oraz z 2012 r. poz. 836 i …
11) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 i Nr 170,
poz. 1217, z 2007 r. Nr 50, poz. 331, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 165, poz. 1316 oraz z 2011 r. Nr 234,
poz. 1391.
12) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 49, poz. 328,
z 2008 r. Nr 209, poz. 1317, Nr 228, poz. 1507 i Nr 231, poz. 1546, z 2009 r. Nr 42, poz. 341, Nr 77,
poz. 649 i Nr 165, poz. 1316, z 2010 r. Nr 126, poz. 853, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 131, poz. 763,
Nr 199, poz. 1175 i Nr 205, poz. 1208 oraz z 2012 r. poz. 855.



26

UZASADNIENIE


Projektowana ustawa stanowić ma implementację do prawa polskiego przepisów
dyrektywy 2010/78/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 listopada 2010 r.
w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE,
2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE
i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru
(Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru
(Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów
Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru
Giełd i Papierów Wartościowych), opublikowanej w Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010,
s. 120. Termin implementacji dyrektywy przypada na dzień 1 stycznia 2012 r.
Ww. dyrektywa jest kolejnym krokiem w kierunku zwiększenia integracji nadzoru
w Europie, która ma zapewnić faktycznie równe warunki uczestnictwa w rynku dla
wszystkich podmiotów na szczeblu unijnym i odzwierciedlić coraz większą integrację
rynków finansowych w Unii. Nie bez znaczenia jest również zwiększenie poziomu
bezpieczeństwa rynku finansowego wobec zjawiska kryzysu, które trwa od 2007 r.
W tym celu w listopadzie 2008 r. Komisja utworzyła grupę wysokiego szczebla pod
przewodnictwem Jacques’a de Larosière’a w celu zalecenia sposobu wzmocnienia ram
nadzorczych dla lepszej ochrony obywateli i zbudowania zaufania do systemu
finansowego. W swoim sprawozdaniu grupa zaleciła daleko idące reformy struktury
nadzoru nad sektorem finansowym w Unii. W sprawozdaniu grupy de Larosière’a
wyrażono również opinię, że należy stworzyć Europejski System Nadzoru Finansowego
(ESNF) złożony z trzech Europejskich Urzędów Nadzoru, z których każdy byłby
odpowiedzialny za jeden sektor: bankowości, papierów wartościowych oraz
ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych, a także, że należy powołać
Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego. W dniu 23 września 2009 r. Komisja
przyjęła wnioski legislacyjne w sprawie trzech rozporządzeń ustanawiających ESNF,
w tym trzy Europejskie Urzędy Nadzoru.

W preambule dyrektywy wskazano, że aby Europejski System Nadzoru Finansowego
mógł działać efektywnie, konieczne są zmiany w aktach prawnych Unii w obszarach
objętych zakresem działania trzech Europejskich Urzędów Nadzoru. Zmiany takie
dotyczą określenia zakresu niektórych uprawnień Europejskich Urzędów Nadzoru,
włączenia niektórych ich uprawnień ustanowionych w aktach prawnych Unii oraz
poprawek mających na celu zapewnienie ich sprawnego i skutecznego funkcjonowania
w ramach ESNF. Powołaniu trzech Europejskich Urzędów Nadzoru towarzyszyć
powinno opracowanie jednolitego zbioru przepisów, który zapewni spójną
harmonizację i jednakowe stosowanie prawodawstwa, a tym samym przyczyni się do
bardziej efektywnego działania rynku wewnętrznego. Stwierdzono również, że
rozporządzenia ustanawiające ESNF przewidują możliwość opracowywania przez
Europejskie Urzędy Nadzoru projektów standardów technicznych w obszarach ściśle
określonych w odpowiednich przepisach, które to projekty będą przedstawiane Komisji
do przyjęcia zgodnie z art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
w drodze aktów delegowanych lub wykonawczych, a przyjmowana dyrektywa
powinna określać pierwszy zbiór takich obszarów i nie ograniczać możliwości
włączania w przyszłości innych obszarów. Ponadto rozporządzenia ustanawiające
Europejskie Urzędy Nadzoru wymagają, aby sytuacje, w których zastosować można
mechanizm rozstrzygania sporów między właściwymi organami krajowymi, zostały
określone w przepisach sektorowych, a przyjmowana dyrektywa powinna określić
początkowy wykaz takich sytuacji i nie powinna ograniczać możliwości dopisania
kolejnych sytuacji w przyszłości. Zwrócono również uwagę, że nowa struktura nadzoru
ustanowiona w ramach ESNF będzie wymagać ścisłej współpracy między właściwymi
organami krajowymi a Europejskimi Urzędami Nadzoru, a w związku z tym zmiany
w odpowiednim prawodawstwie powinny zapewnić wyeliminowanie przeszkód
prawnych utrudniających wykonywanie obowiązków w zakresie wymiany informacji
przewidzianej w rozporządzeniach ustanawiających Europejskie Urzędy Nadzoru.
Mając na względzie powyższe, należy podkreślić, że nie wszystkie przepisy
wprowadzone dyrektywą 2010/78/UE wymagają przeniesienia do prawa polskiego.
W szczególności zbędne jest na gruncie prawa polskiego wprowadzanie tych przepisów,
które skierowane są do instytucji Unii Europejskiej, a w szczególności do Komisji
Europejskiej oraz Europejskich Urzędów Nadzoru. Chodzi przede wszystkim o przepisy
dotyczące wymiany informacji między tymi instytucjami, jak również o upoważnienia
2

do wydawania standardów technicznych i podejmowania przez Europejskie Urzędy
Nadzoru procedur mediacyjnych. W świetle powyższego konieczne jest, aby
w przepisach prawa polskiego znalazły się te normy prawne, które mają kształtować
zachowania podmiotów poddanych polskiej jurysdykcji, czyli przede wszystkim
podmiotów rynku finansowego oraz organu nadzoru nad tym rynkiem.
Projektowane zmiany prawa dotyczą w świetle powyższego przede wszystkim
przepływu informacji i współpracy między Komisją Nadzoru Finansowego (jako
polskim organem nadzoru nad rynkiem finansowym) a Europejskimi Urzędami
Nadzoru. Regulacje w tym zakresie mają dwoisty charakter. Z jednej strony są to –
przewidziane w zmienionych dyrektywą 2010/78/WE przepisach dyrektyw
sektorowych – partykularne rozwiązania, przewidujące obowiązek powiadamiania
właściwego Europejskiego Urzędu Nadzoru przez KNF o niektórych działaniach
(w szczególności o wydanych albo cofniętych zezwoleniach dotyczących
wykonywania działalności na rynku finansowym, jak również o przypadkach odmowy
wydania takiego zezwolenia), z drugiej zaś – ogólny obowiązek współdziałania
polskiego organu nadzoru z ESNF. W tym ostatnim przypadku uznano, że
najwłaściwszą techniką legislacyjną będzie wprowadzenie odpowiedniej normy do
ustawy ustrojowej, to jest ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem
finansowym (Dz. U. Nr 157, poz. 1119, z późn. zm.). W przypadku nadzoru
dodatkowego sprawowanego nad instytucjami nadzorowanymi znajdującymi się
w konglomeratach finansowych analogiczny obowiązek współpracy wiąże KNF
w relacjach ze Wspólnym Komitetem Europejskich Urzędów Nadzoru.
Ponadto w niektórych partykularnych przypadkach w ślad za przepisami dyrektywy
wprowadzono również inne obowiązki informacyjne KNF na rzecz Europejskich
Urzędów Nadzoru. Przykładowo chodzi o obowiązek poinformowania w przypadku
działalności wykonywanej na terytorium Polski w ramach swobody świadczenia usług
przez firmy inwestycyjne z państw członkowskich Unii Europejskiej o nieskuteczności
działań nadzorczych podejmowanych przez macierzysty organ nadzoru czy też
o przeszkodach prawnych, regulacyjnych i organizacyjnych, jakie napotykają fundusze
inwestycyjne i domy maklerskie lub banki prowadzące działalność maklerską
w związku z prowadzeniem działalności na terytorium państw niebędących państwami
członkowskimi Unii Europejskiej.

3