Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o efektywności energetycznej

państwowa. Natomiast w pozostałych przypadkach są to firmy energetyczne, zrzeszenia
audytorów, firmy prywatne, administracja lokalna i inne kategorie podmiotów.2)
Zmieniana ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej stanowi
implementację dyrektywy 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług
energetycznych (Dz. Urz. WE L 114 z 27.04.2006). Ustawa ta została notyfikowana
w Bazie Notyfikacji Krajowych rodków Wykonawczych jako środek transpozycji
ww. dyrektywy.
Przedmiotowa dyrektywa (art. 4) nakazuje państwom członkowskim realizować cel
indykatywny w zakresie oszczędności energii, przewidziany do osiągnięcia
w dziewiątym roku stosowania dyrektywy 2006/32/WE. Cel ten ma być ustalany
i obliczany na podstawie danych statystycznych, zgodnie z przepisami i metodologią,
które są określone w załączniku I ww. dyrektywy. Zgodnie z tym załącznikiem, cel
wynosi 9% średniego rocznego zużycia energii finalnej w
danym kraju przez
wszystkich użytkowników energii objętych dyrektywą 2006/32/WE i jest wynikiem
kumulowanych rocznych oszczędności energii uzyskanych w ciągu dziewięcioletniego
okresu stosowania tej dyrektywy. Krajowe oszczędności energii związane z celem
indykatywnym w zakresie oszczędności energii są mierzone począwszy od dnia
1 stycznia 2008 r.
Jak wynika z przyjętego przez Radę Ministrów w dniu 17 kwietnia 2012 r. Drugiego
Krajowego Planu Działań dotyczącego efektywności energetycznej, postęp w realizacji
krajowego celu w zakresie oszczędnego gospodarowania energią jest bardzo
optymistyczny. Jak wskazano w przedmiotowym dokumencie, Polsce udało się
osiągnąć oszczędność energii na poziome 5,9% w stosunku do średniego jej zużycia
z lat 2001 – 2005, przy czym planowany do osiągnięcia na 2011 r. cel pośredni
zakładał oszczędności na poziomie 2%. Oznacza to, że Polska nie powinna mieć
problemów z wykazaniem osiągnięcia wymaganych przez przepisy dyrektywy
2006/32/WE celów w zakresie oszczędności energii finalnej na 2016 r.
Zgodnie z uzasadnieniem do ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności
energetycznej zakładano, że w wyniku wdrożenia systemu białych certyfikatów Polska

2) Krajowa Agencja Poszanowania Energii S.A., Ekspertyza dotycząca szczegółowego zakresu i sposobu
sporządzania audytu energetycznego dla potrzeb inwestycji proefektywnościowych, Warszawa 2009,
część II, s. 15 – 16.

9
powinna osiągnąć oszczędności energii na poziomie ok. 2,2 Mtoe przy odpowiednim
modelowaniu tym systemem. Natomiast w sytuacji, gdy oszczędność energii finalnej
w 2011
r., wykazana w Krajowym Planie Działań dotyczącym efektywności
energetycznej, znacznie przekracza zakładane wartości, szacuje się, że białymi
certyfikatami (mechanizmem, który może być raportowany na zasadzie metody bottom-
up) będzie trzeba osiągnąć oszczędności energii rzędu 1 – 1,5 Mtoe. Ministerstwo
Gospodarki nie widzi zatem zagrożenia w realizacji celów wyznaczanych Polsce przez
Unię Europejską w zakresie poprawy efektywności energetycznej. Zagrożeniem dla
realizacji tych celów nie będzie w szczególności rezygnacja z wprowadzonego ustawą
z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej systemu nadawania uprawnień
audytora efektywności energetycznej. Zgodnie z Krajowym Planem Działań
dotyczącym efektywności energetycznej Polska wykazuje oszczędności energii finalnej
mimo niefunkcjonowania przepisów ustawowych w tym zakresie.
Ponadto, zgodnie z art. 8 dyrektywy 2006/32/WE państwa członkowskie „mając
na względzie osiągnięcie wysokiego poziomu kompetencji technicznych, obiektywności
i wiarygodności (…), o ile uznają to za konieczne, zapewnią dostępność odpowiednich
systemów kwalifikacji, akredytacji lub certyfikacji dla dostawców usług
energetycznych, audytów energetycznych oraz środków poprawy efektywności
energetycznej(…)”. Zatem stworzenie systemu przyznawania uprawnień na zasadzie
przeprowadzania egzaminów na audytorów efektywności energetycznej oraz
weryfikowania wymogu ukończenia odpowiedniego szkolenia, posiadania wyższego
wykształcenia w zakresie technicznym lub innych wymagań pozostaje w gestii państw
członkowskich. Mogą one ocenić, czy taki system będzie niezbędny do uzyskiwania
wiarygodnych wyników audytu.
Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustaw regulujących
wykonywanie niektórych zawodów: „Innym efektem wysokiego poziomu regulacji
zawodów jest zwiększanie kosztów funkcjonowania państwa. Wiąże się to
z koniecznością ponoszenia wydatków na utrzymanie systemu, np. kosztów
funkcjonowania rejestrów czy też wynagrodzeń dla członków komisji
egzaminacyjnych. Poza samym bieżącym utrzymaniem systemu nie wolno również
zapominać o kosztach przygotowania okresowych nowelizacji ustaw i rozporządzeń
regulujących dany zawód. Ponieważ żaden akt prawny nie może trwale uregulować
rynku, konieczna okazuje się jego permanentna zmiana”. W związku z wejściem

10
w życie ustawy o zmianie ustawy o efektywności energetycznej oczekuje się
zmniejszenia wydatków budżetu państwa w stosunku do przewidywanych

w związku z ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej.
Projektowana regulacja spowoduje uniknięcie wydatków przez budżet państwa, które
miałyby być przeznaczone na zatrudnienie dodatkowych pracowników w Urzędzie
Regulacji Energetyki (200 tys. zł rocznie), wykonujących zadania związane
z rozpatrywaniem
wniosków
o
powołanie komisji kwalifikacyjnych
przeprowadzających egzaminy na audytora efektywności energetycznej, odwoływaniem
tych komisji oraz ich członków oraz udostępnianiem na stronie internetowej urzędu
aktualnych danych teleadresowych audytorów efektywności energetycznej. Wejście
w życie ustawy o zmianie ustawy o efektywności energetycznej nie spowoduje
zwiększenia wydatków budżetu państwa.
W art. 2 projektu ustawy wskazano, że maksymalny limit wydatków z budżetu państwa
na zadania wykonywane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w związku
z funkcjonowaniem audytorów efektywności energetycznej, w latach 2012 – 2016,
w każdym roku wynosi 0 zł rocznie. Zamieszczenie w projekcie ustawy tzw. formuły
wydatkowej wynika z przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z pó n. zm.). Jak wskazano w OSR do projektu
ustawy, regulacja ta spowoduje obniżenie kosztów funkcjonowania systemu białych
certyfikatów wprowadzonego ustawą o efektywności energetycznej. Budżet państwa
uniknie wydatków, które miały być przeznaczone na zatrudnienie dodatkowych
pracowników w Urzędzie Regulacji Energetyki, w związku z obowiązkiem
rozpatrywania wniosków o powołanie komisji kwalifikacyjnych przeprowadzających
egzaminy na audytora efektywności energetycznej, odwoływania tych komisji oraz ich
członków.
Zgodnie z art. 3, przepisy projektu ustawy mają wejść w życie po upływie 14 dni od
dnia ogłoszenia.
Projekt ustawy został zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej

na stronach internetowych Rządowego Centrum Legislacji, zgodnie z art. 5 i 7 ust. 3
ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa
(Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z pó n. zm.). aden podmiot nie zgłosił zainteresowania
pracami nad ww. projektem ustawy w trybie przepisów o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa.

11

OCENA SKUTKÓW REGULACJI
I. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny
Przepisy projektu ustawy o zmianie ustawy o efektywności energetycznej oddziałują
w szczególności na osoby fizyczne, które spełniałyby wymagania, określone
w art. 29 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U.
Nr 94, poz. 551), i byłyby zainteresowane uzyskaniem uprawnień audytora
efektywności energetycznej. Ponadto projekt ustawy dotyczy bezpośrednio
podmiotów, które byłyby zainteresowane prowadzeniem szkolenia dla osób
ubiegających się o nadanie uprawnień audytora efektywności energetycznej,
w szczególności firm szkoleniowych, jednostek akademickich, stowarzyszeń
naukowo-technicznych, instytutów badawczych itd.
Przepisy projektu ustawy mają również wpływ na sytuację jednostek
organizacyjnych, przy których, zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia
2011 r. o efektywności energetycznej, mogłyby być powołane komisje
kwalifikacyjne, które przeprowadzają egzamin na audytora efektywności
energetycznej. Do tych jednostek należą: stowarzyszenia naukowo-techniczne,
agencje i fundacje, których działalność statutowa jest związana z problematyką
oszczędnego gospodarowania energią, jednostki podległe ministrowi właściwemu
do spraw transportu oraz ministrom i szefom agencji, o których mowa w art. 21a
ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, uczelnie wyższe oraz
instytuty badawcze, o których mowa w ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r.
o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618, z pó n. zm.), podległe lub
nadzorowane przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

II. Konsultacje społeczne
Projekt ustawy jest odpowiedzią na podnoszone postulaty dotyczące ułatwienia
wykonywania czynności zawodowych związanych ze sporządzaniem audytu
efektywności energetycznej przez zniesienie wymogów, które musi spełniać osoba
ubiegająca się o nadanie uprawnień audytora efektywności energetycznej.
W ramach konsultacji społecznych projekt ustawy został przesłany do związków
zawodowych i organizacji pracodawców, zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy z dnia

12
23 maja 1991 r. o związkach zawodowych i art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja
1991 r. o organizacjach pracodawców.
Stanowisko wobec projektu ustawy zgłosili Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej
w zakresie pozostawienia w ustawie o efektywności energetycznej wymogów
stawianych audytorowi, dotyczących m.in. posiadania pełnej zdolności do czynności
prawnych, korzystania z pełni praw publicznych, niekaralności oraz posiadania
ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku
ze sporządzaniem audytu. Uwagi nie zostały uwzględnione w projekcie ustawy,
ponieważ kwestie dotyczące odpowiedzialności za szkody mogą być uregulowane
w umowie zawieranej pomiędzy osobą sporządzającą audyt efektywności
energetycznej a podmiotem, który zleca wykonanie takiego audytu. Ponadto
utrzymanie w ustawie o efektywności energetycznej jakichkolwiek warunków, jakie
musi spełniać audytor, jest nadal ograniczeniem dostępu do wykonywania audytów
efektywności energetycznej, a tym samym ograniczaniem konkurencji na rynku
osób posiadających doświadczenie i kwalifikacje merytoryczne. Ustawodawca
zrezygnował ze stawiania ww. wymagań np. w stosunku do osób zdobywających
kwalifikacje do eksploatacji sieci, urządzeń lub instalacji, zgodnie z ustawą z dnia
10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne. Odbywa się to bez szkody dla
bezpieczeństwa tych osób oraz rzetelności wykonywanych przez nie czynności.

III. Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych, w tym na budżet
państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie projektowanej ustawy spowoduje nieznaczne zmniejszenie
wpływów do budżetu państwa z tytułu podatku VAT oraz podatku CIT w stosunku
do zakładanych przychodów budżetu państwa związanych z pojawieniem się na
rynku nowych firm prowadzących szkolenia dla audytorów efektywności
energetycznej. Niemniej jednak zakłada się, że takie firmy będą nadal powstawać,
mimo uchylenia przepisów dotyczących obowiązku odbycia przez kandydatów na
audytorów efektywności energetycznej specjalistycznych szkoleń w zakresie
sposobu sporządzania audytu efektywności energetycznej. Uwolnienie dostępu do
wykonywania czynności audytora efektywności energetycznej spowoduje wzrost
ich liczby na rynku w stosunku do liczby audytorów, którzy uzyskaliby uprawnienia
na gruncie dotychczasowych przepisów. Spowoduje to zakładanie działalności

13