Poselski projekt ustawy o związkach partnerskich

Druk nr 552

Warszawa, 16 lutego 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja

Pani

Ewa
Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekty ustaw:

- o związkach partnerskich,

- przepisy wprowadzające ustawę o związkach partnerskich.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Roberta Biedronia

(-) Romuald Ajchler; (-) Leszek Aleksandrzak; (-) Marek Balt; (-) Maciej
Banaszak; (-) Piotr Paweł Bauć; (-) Robert Biedroń; (-) Bartłomiej Bodio;
(-) Jerzy Borkowski; (-) Artur Bramora;
(-)


Jan Cedzyński; (-) Piotr
Chmielowski; (-) Jacek Czerniak; (-) Artur Dębski; (-) Marek Domaracki;
(-) Dariusz Cezar Dziadzio; (-) Wincenty Elsner; (-) Tomasz Garbowski;
(-) Artur Górczyński; (-) Anna Grodzka; (-) Tadeusz Iwiński; (-) Dariusz
Joński; (-) Michał Kabaciński; (-) Ryszard Kalisz; (-) Tomasz Kamiński;
(-) Adam
Kępiński; (-) Witold Klepacz; (-) Krzysztof Kłosowski;
(-) Henryk Kmiecik; (-) Sławomir Kopyciński; (-) Roman Kotliński;
(-) Łukasz Krupa;
(-)


Jacek Kwiatkowski;
(-)


Krystyna Łybacka;
(-) Tomasz
Makowski;
(-) Małgorzata Marcinkiewicz; (-) Zbigniew
Matuszczak; (-) Leszek Miller;
(-)


Maciej Mroczek; (-) Jacek Najder;
(-) Grzegorz Napieralski; (-) Wanda Nowicka;
(-)


Cezary Olejniczak;
(-) Artur Ostrowski; (-) Michał Tomasz Pacholski;
(-) Janusz Palikot;
(-) Wojciech Penkalski; (-) Andrzej Piątak; (-) Zofia Popiołek; (-) Marek
Poznański; (-) Stanisława Prządka; (-) Andrzej Rozenek; (-) Adam
Rybakowicz; (-) Armand Kamil Ryfiński; (-) Paweł Sajak; (-) Małgorzata
Sekuła-Szmajdzińska; (-) Marek Stolarski; (-) Halina Szymiec-Raczyńska;
(-) Tadeusz Tomaszewski; (-) Jerzy Wenderlich; (-) Bogusław Wontor;
(-) Maciej Wydrzyński; (-) Stanisław Wziątek; (-) Zbyszek Zaborowski;
(-) Ryszard Zbrzyzny.
Ustawa
z dnia ……………….. r.
o związkach partnerskich


Art. 1.
Ustawa określa zasady zawierania i ustania związku partnerskiego oraz prawa i obowiązki
partnerów w związku partnerskim.

Art. 2.
Ilekroć w niniejszej ustawie mowa jest o partnerze rozumie się przez to osobę pozostającą w
związku partnerskim.

Art. 3.
1. Związek partnerski zostaje zawarty, gdy dwie osoby jednocześnie obecne złożą przed
kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek
partnerski, powtarzając za kierownikiem urzędu stanu cywilnego treść oświadczenia lub
odczytując je na głos. Osoba nie mogąca mówić składa oświadczenie o wstąpieniu w związek
partnerski, podpisując akt związku partnerskiego.
2. Dwie osoby, będące obywatelami polskimi przebywającymi za granicą, mogą zawrzeć
związek partnerski również przed polskim konsulem albo przed osobą wyznaczoną do
wykonywania funkcji konsula.
3. Osoby zamierzające zawrzeć związek partnerski powinny złożyć lub przedstawić
kierownikowi urzędu stanu cywilnego dokumenty niezbędne do zawarcia związku, o których
mowa w ustawie z dnia 28 września 1986 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. 2004 r.
Nr 161, poz. 1688, z późn. zm.1). Jeżeli otrzymanie dokumentu, który osoba zamierzająca
zawrzeć związek partnerski jest obowiązana złożyć lub przedstawić kierownikowi urzędu
stanu cywilnego, napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, sąd może zwolnić tę osobę
od obowiązku złożenia lub przedstawienia tego dokumentu.
4. Związek partnerski przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego nie może być zawarty
przed upływem miesiąca od dnia, kiedy osoby, które zamierzają go zawrzeć, złożyły
kierownikowi urzędu stanu cywilnego pisemne zapewnienie, że nie wiedzą o istnieniu
okoliczności wyłączających zawarcie tego związku.
5. Kierownik urzędu stanu cywilnego, który dowiedział się o istnieniu okoliczności
wyłączającej zawarcie zamierzonego związku partnerskiego, odmówi przyjęcia oświadczeń o

wstąpieniu w związek partnerski, a w razie wątpliwości zwróci się do sądu o rozstrzygnięcie,
czy związek ten może być zawarty.

Art. 4.
                                                           
1 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 21, poz. 125, Nr
181, poz. 1287, z 2008 r. Nr 182, poz. 1121, Nr 195, poz. 1198, Nr 220, poz. 1431, Nr 234, poz. 1571.
Jeżeli mimo niezachowania przepisów art. 3 został sporządzony akt związku partnerskiego,
każdy, kto ma w tym interes prawny, może wystąpić z powództwem o ustalenie nieistnienia
takiego związku.
Art. 5.
1. Związku partnerskiego nie może zawrzeć osoba:
1) niemająca ukończonych 18 lat;
2) ubezwłasnowolniona całkowicie;
3) ubezwłasnowolniona częściowo, jeżeli tak wynika z orzeczenia sądu o
ubezwłasnowolnieniu;
4) pozostająca z osobą, z którą związek partnerski miałby być zawarty, w relacji
pokrewieństwa w linii prostej albo bocznej do czwartego stopnia, albo w relacji
przysposobienia;
5) pozostająca w związku małżeńskim;
6) pozostająca w związku partnerskim.
2. W przypadku naruszenia przepisu ust. 1 każdy, kto ma w tym interes prawny, a także
prokurator, może żądać unieważnienia związku partnerskiego.
3. Unieważnienia związku partnerskiego może żądać jeden z partnerów także w przypadku,
gdy jego oświadczenie o zawarciu związku partnerskiego było dotknięte wadą. Ponadto
prokurator może żądać unieważnienia związku partnerskiego zawartego dla pozoru.
4. Nie można żądać unieważnienia związku partnerskiego, jeżeli ustała przesłanka do jego
unieważnienia.
5. Nie można żądać unieważnienia związku partnerskiego po jego ustaniu. Nie dotyczy to
jednak unieważnienia z powodu pokrewieństwa między partnerami oraz z powodu
pozostawania przez jednego z partnerów w chwili zawarcia związku partnerskiego w
zawartym poprzednio związku małżeńskim albo partnerskim.

Art. 6.
Partnerzy mają równe prawa i obowiązki w związku partnerskim, udzielają sobie wzajemnej
pomocy i wsparcia, a także dbają o utrzymanie więzi pożycia.

Art. 7.
W razie przemijającej przeszkody, która dotyczy jednego z partnerów, drugi partner może za
niego działać w sprawach zwykłego zarządu, w szczególności może bez pełnomocnictwa
pobierać przypadające należności, chyba że sprzeciwia się temu partner, którego przeszkoda
dotyczy. Względem osób trzecich sprzeciw jest skuteczny, jeżeli był im wiadomy.

Art. 8.
1. Obaj partnerzy obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości
zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb gospodarstwa
domowego, które przez swój związek założyli.
2. Obaj partnerzy są odpowiedzialni solidarnie za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z
nich w sprawach wynikających z zaspokajania zwykłych potrzeb gospodarstwa domowego.
3. Z ważnych powodów sąd może na żądanie jednego z partnerów postanowić, orzekając w
postępowaniu nieprocesowym, że za powyższe zobowiązania odpowiedzialny jest tylko ten
partner, który je zaciągnął. Wyłączenie odpowiedzialności solidarnej jest skuteczne względem
osób trzecich, jeżeli było im wiadome.


Art. 9.
1. Po zawarciu związku partnerskiego każdy z partnerów zachowuje zarówno majątek nabyty
przed zawarciem związku partnerskiego, jak i majątek nabyty później, a także samodzielnie
zarządza swoim majątkiem.
2. Partnerzy mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego ustanowić wspólność
majątkową. Umowa taka może poprzedzać zawarcie związku partnerskiego, a także może być
zmieniona albo rozwiązana w trakcie trwania związku partnerskiego. Do wspólności
majątkowej partnerów stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału działu III w tytule I ustawy
z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.2).

Art. 10.
Ustanie związku partnerskiego następuje w przypadku śmierci jednego z partnerów albo
uznania go za zmarłego. W przypadku uznania jednego z partnerów za zmarłego
domniemywa się, że związek partnerski ustał z chwilą, która w orzeczeniu o uznaniu za
zmarłego została oznaczona jako chwila śmierci.

Art. 11.
1. Ustanie związku partnerskiego następuje, jeżeli partnerzy jednocześnie obecni złożą przed
kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia o rozwiązaniu związku partnerskiego.
2. Partner może żądać rozwiązania związku partnerskiego przez sąd, jeżeli trwale i
nieodwracalnie ustały wszystkie więzi pożycia.
3. Na zgodny wniosek obu partnerów sąd w wyroku orzekającym o rozwiązaniu związku
partnerskiego dokonuje podziału majątku wspólnego.

Art. 12.
1. Jeżeli w wyniku rozwiązania związku partnerskiego sytuacja życiowa jednego z partnerów,
uległa znacznemu pogorszeniu, może on żądać od byłego partnera dostarczania środków
niezbędnych na utrzymanie przez okres nie dłuższy niż trzy lata od rozwiązania związku
partnerskiego, o ile możliwości zarobkowe i majątkowe obowiązanego na to pozwalają. Sąd
nie uwzględni żądania, jeżeli sprzeciwiałyby się temu zasady współżycia społecznego.
2. Jeżeli przemawiają za tym okoliczności, obowiązek alimentacyjny, o którym mowa w ust.
1, może mieć postać jednorazowego przysporzenia w pieniądzu lub innych składnikach
majątkowych.
3. Obowiązek dostarczania środków utrzymania partnerowi po rozwiązaniu związku
partnerskiego wygasa w razie zawarcia przez tego partnera nowego związku partnerskiego
albo małżeństwa.
4. Do obowiązku alimentacyjnego między byłymi partnerami stosuje się odpowiednio
przepisy o obowiązku alimentacyjnym między krewnymi.

                                                           
2 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1986 r. Nr 36, poz. 180,
z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1998 r. Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z
2000 r. Nr 122, poz. 1322, z 2001 r. Nr 128, poz. 1403, z 2003 r. Nr 83, poz. 772, Nr 130, poz. 1188, z 2004 r.
Nr 162, poz. 1691, z 2007 r. Nr 121, poz. 831, Nr 134, poz. 947, Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 220, poz.
1431, z 2010 r. Nr 125, poz. 842, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 149, poz. 887.
Art. 13.
Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie Przepisy
wprowadzające ustawę o związkach partnerskich.