Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw

– 120 –
2)
została poszkodowana w wyniku konfliktów zbrojnych, klęsk żywiołowych lub
innych kryzysów humanitarnych, spowodowanych przez naturę lub człowieka
– wykształcenie podstawowe, gimnazjalne, zasadnicze zawodowe oraz średnie uzyskane
przez tę osobę za granicą lub posiadane przez tę osobę uprawnienia do kontynuacji
nauki uzyskane za granicą, w tym uprawnienia do ubiegania się o przyjęcie na studia
wyższe, może być potwierdzone w Rzeczypospolitej Polskiej w drodze decyzji
administracyjnej.
Art. 93b. 1. W sprawach o uznanie świadectwa lub innego dokumentu, o których
mowa w art. 93 ust. 3, albo o potwierdzenie wykształcenia lub uprawnień do
kontynuacji nauki, o których mowa w art. 93a, właściwy jest kurator oświaty ze
względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się, zwanej dalej „wnioskodawcą”,
a w przypadku braku miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej –
kurator oświaty właściwy ze względu na siedzibę instytucji, w której wnioskodawca
zamierza złożyć świadectwo lub inny dokument wydany za granicą.
2. Jeżeli stroną postępowania jest wnioskodawca, o którym mowa w art. 93a pkt 1,
decyzję administracyjną wydaje kurator oświaty właściwy dla województwa
mazowieckiego.
Art. 93c. 1. W postępowaniu w sprawie uznania świadectwa lub innego
dokumentu, o którym mowa w art. 93 ust. 3, oraz w postępowaniu w sprawie
potwierdzenia wykształcenia lub uprawnień do kontynuacji nauki, o którym mowa
w art. 93a, kurator oświaty dokonuje porównania przebiegu kształcenia za granicą
z kształceniem w Rzeczypospolitej Polskiej prowadzonym w szkołach publicznych,
uwzględniając treści kształcenia, standardy wymagań i oceniania, zakładane efekty
uczenia się lub planowy czas nauki oraz prawo do kontynuacji nauki na określonym
poziomie odpowiednio w państwie wydania świadectwa lub innego dokumentu albo
w państwie uzyskania wykształcenia lub uprawnień do kontynuacji nauki. Przepis
art. 93 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku wątpliwości dotyczących:
1)
przebiegu kształcenia w systemie edukacji państwa wydania świadectwa lub
innego dokumentu, o którym mowa w art. 93 ust. 3, albo uzyskania wykształcenia
lub uprawnień do kontynuacji nauki, o których mowa w art. 93a,
– 121 –
2)
statusu szkoły lub instytucji edukacyjnej państwa wydania świadectwa lub innego
dokumentu, o którym mowa w art. 93 ust. 3, albo uzyskania wykształcenia lub
uprawnień do kontynuacji nauki, o których mowa w art. 93a
– kurator oświaty może zwrócić się o informację w szczególności do jednostki
organizacyjnej pełniącej w Rzeczypospolitej Polskiej funkcję Krajowego Ośrodka
Informacji Sieci ENIC, o której mowa w Konwencji o uznaniu kwalifikacji związanych
z uzyskaniem wyższego wykształcenia w Regionie Europejskim, sporządzonej
w Lizbonie dnia 11 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 233, poz. 2339), placówki
konsularnej w Rzeczypospolitej Polskiej odpowiednio państwa wydania świadectwa lub
innego dokumentu albo państwa uzyskania wykształcenia lub uprawnień do kontynuacji
nauki, lub placówki konsularnej Rzeczypospolitej Polskiej, której kompetencje
terytorialne dotyczą odpowiednio państwa wydania świadectwa lub innego dokumentu
albo państwa uzyskania wykształcenia lub uprawnień do kontynuacji nauki.
Art. 93d. 1. W postępowaniu w sprawie uznania świadectwa lub innego
dokumentu, o którym mowa w art. 93 ust. 3, jeżeli świadectwo lub inny dokument nie
daje podstaw do uznania, kurator oświaty może przeprowadzić z wnioskodawcą
rozmowę sprawdzającą poziom jego wykształcenia, zwaną dalej „rozmową
sprawdzającą”.
2. W postępowaniu w sprawie potwierdzenia wykształcenia lub uprawnień do
kontynuacji nauki, o którym mowa w art. 93a, kurator oświaty przeprowadza
z wnioskodawcą rozmowę sprawdzającą, chyba że na podstawie przedłożonych przez
wnioskodawcę dokumentów w sposób bezpośredni lub pośredni jest możliwe ustalenie
faktu uzyskania za granicą poziomu wykształcenia lub uprawnień do kontynuacji nauki.
Art. 93e. Kurator oświaty określa zakres rozmowy sprawdzającej, uwzględniając
zakres wymagań dotyczących wiedzy i umiejętności, które powinien posiadać uczeń po
zakończeniu określonego etapu edukacyjnego zgodnie z podstawą programową
kształcenia ogólnego, oraz uwzględniając specyfikę kształcenia w systemie edukacji
państwa wydania świadectwa lub innego dokumentu, o którym mowa w art. 93 ust. 3,
albo uzyskania wykształcenia lub uprawnień do kontynuacji nauki, o których mowa
w art. 93a.
Art. 93f. 1. Rozmowę sprawdzającą przeprowadza komisja powołana przez
kuratora oświaty.
– 122 –
2. Jeżeli przemawia za tym ważny interes wnioskodawcy, o którym mowa
w art. 93a pkt 1, kurator oświaty może powołać komisję przy kuratorze oświaty
właściwym ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy.
3. W skład komisji wchodzą:
1)
kurator oświaty lub wskazany przez niego pracownik kuratorium oświaty – jako
przewodniczący;
2)
nauczyciele uczący przedmiotów objętych rozmową sprawdzającą na poziomie
kształcenia prowadzącym do uzyskania wykształcenia lub uprawnień do
kontynuacji nauki, o którego odpowiednio uznanie albo potwierdzenie ubiega się
wnioskodawca – jako członkowie komisji.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kurator oświaty może powołać
członków komisji spośród kandydatów przedstawionych przez kuratora oświaty
właściwego ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy, o którym mowa
w art. 93a pkt 1.
5. Członkowie komisji otrzymują wynagrodzenie za pracę w komisji.
Art. 93g. 1. Przeprowadzenie rozmowy sprawdzającej podlega opłacie. Opłata
stanowi dochód budżetu państwa.
2. Wysokość opłaty stanowi sumę kosztów wynagrodzenia członków komisji
i tłumacza.
3. Kurator oświaty zwalnia z opłaty:
1)
wnioskodawcę, o którym mowa w art. 93a pkt 1;
2)
wnioskodawcę, który pobierał zasiłek, o którym mowa w art. 37 lub art. 38 ustawy
z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, lub pobierał taki zasiłek w okresie
ostatnich 2 lat poprzedzających złożenie wniosku odpowiednio o uznanie
świadectwa lub innego dokumentu, o którym mowa w art. 93 ust. 3, albo
potwierdzenie wykształcenia lub uprawnień do kontynuacji nauki, o którym mowa
w art. 93a.
4. Kurator oświaty może rozłożyć obowiązek uiszczenia opłaty na raty, jeżeli
przemawia za tym ważny interes wnioskodawcy.
5. Jeżeli rozmowa sprawdzająca nie odbyła się z przyczyn losowych lub
zdrowotnych dotyczących wnioskodawcy, wniesiona opłata lub jej część może podlegać
zwrotowi.
– 123 –
Art. 93h. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
rodzaje dokumentów, które przedkłada się wraz z wnioskiem o uznanie
świadectwa lub innego dokumentu, o którym mowa w art. 93 ust. 3, oraz
wymagania dotyczące formy przedkładanych dokumentów,
2)
rodzaje dokumentów, które przedkłada się wraz z wnioskiem o potwierdzenie
wykształcenia lub uprawnień do kontynuacji nauki, o którym mowa w art. 93a,
z których bezpośrednio lub pośrednio wynika posiadanie przez wnioskodawcę
wykształcenia uzyskanego za granicą lub nabycie uprawnień do kontynuacji nauki
za granicą,
3)
sposób uwierzytelnienia świadectw lub innych dokumentów, o których mowa
w art. 93 ust. 3,
4)
warunki, jakie muszą spełniać tłumaczenia świadectw lub innych dokumentów,
o których mowa w art. 93 ust. 3, oraz dokumentów, o których mowa w pkt 2,
5)
warunki i tryb przeprowadzania rozmowy sprawdzającej, w tym skład komisji,
o której mowa w art. 93f ust. 1, oraz warunki ustalania wyniku rozmowy
sprawdzającej, a także zakres przedmiotów, które mogą być objęte rozmową
sprawdzającą,
6)
wysokość wynagrodzenia członków komisji, o którym mowa w art. 93f ust. 5, nie
wyższą niż 10% minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela
dyplomowanego, posiadającego tytuł zawodowy magistra z przygotowaniem
pedagogicznym, określonego na podstawie art. 30 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia
26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela,
7)
tryb wnoszenia opłaty, o której mowa w art. 93g ust. 1,
8)
wysokość opłaty, która może podlegać zwrotowi w przypadkach, o których mowa
w art. 93g ust. 5, oraz tryb zwrotu opłaty,
9)
przypadki, w których opłata, o której mowa w art. 93g ust. 1, nie podlega zwrotowi
– biorąc pod uwagę zasady przejrzystości i spójności procedur oraz stosowania
obiektywnych kryteriów podczas rozpatrywania wniosków o uznanie świadectw lub
dokumentów, wynikające z Konwencji o uznaniu kwalifikacji związanych z uzyskaniem
wyższego wykształcenia w Regionie Europejskim, sporządzonej w Lizbonie dnia
11 kwietnia 1997 r.”;
– 124 –
66) w art. 94a:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Osoby niebędące obywatelami polskimi korzystają z nauki i opieki
w publicznych przedszkolach lub publicznych innych formach wychowania
przedszkolnego, a także w niepublicznych przedszkolach, o których mowa
w art. 90 ust. 1b, i niepublicznych innych formach wychowania przedszkolnego,
o których mowa w art. 90 ust. 1c, a podlegające obowiązkowi szkolnemu
korzystają z nauki i opieki w publicznych szkołach podstawowych, gimnazjach,
publicznych szkołach artystycznych oraz w placówkach, w tym placówkach
artystycznych, na warunkach dotyczących obywateli polskich.”,
b)
w ust. 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) warunki i tryb przyjmowania do publicznych przedszkoli, innych form
wychowania przedszkolnego, szkół, w tym szkół artystycznych, placówek
oraz na kształcenie ustawiczne w formie kwalifikacyjnych kursów
zawodowych osób niebędących obywatelami polskimi oraz obywateli
polskich, którzy pobierali naukę w szkołach funkcjonujących w systemach
oświaty innych państw, a także rodzaje dokumentów potwierdzających
poziom wykształcenia i stan zdrowia tych osób oraz sposób kwalifikowania
do odpowiedniej klasy lub na odpowiedni semestr, uwzględniając brak
znajomości języka polskiego przez kandydata lub brak możliwości
przedłożenia przez kandydata dokumentów stwierdzających ukończenie za
granicą szkoły lub kolejnego etapu edukacji;”;
67) po art. 94b dodaje się art. 94c w brzmieniu:
„Art. 94c. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może wspierać
działania z zakresu międzynarodowej współpracy dzieci i młodzieży, w tym poprzez ich
dofinansowanie, z uwzględnieniem rocznych i wieloletnich planów współpracy
zagranicznej ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r.
poz. 191 i 1198) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 1:
a)
w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach oraz zakładach kształcenia
i placówkach doskonalenia nauczycieli działających na podstawie ustawy