Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie niektórych innych ustaw

– 40 –
3)
po art. 113 dodaje się art. 113a i art. 113b w brzmieniu:
„Art. 113a. Samorząd województwa może utworzyć jednostkę organizacyjną
pomocy społecznej przez połączenie jednostek organizacyjnych pomocy społecznej
działających na jego obszarze. Jeżeli połączenie obejmuje regionalny ośrodek polityki
społecznej, inne jednostki organizacyjne pomocy społecznej działają w ramach tego
ośrodka.
Art. 113b. Do jednostek powstałych w wyniku połączenia, o których mowa
w art. 112a i art. 113a, stosuje się przepisy art. 111a ust. 2 i 3.”.
Art. 32. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r.
poz. 627, 628 i 842) wprowadza się następujące zmiany:
1)
art. 5 otrzymuje brzmienie:
„Art. 5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1)
drzewo – wieloletnią roślinę o zdrewniałym jednym lub kilku pędach głównych
(pniach) i gałęziach tworzących koronę, kiedykolwiek podczas rozwoju rośliny;
2)
gatunek – zarówno gatunek w znaczeniu biologicznym, jak i każdą niższą od
gatunku biologicznego jednostkę systematyczną, populację, a także mieszańce tego
gatunku w pierwszym lub drugim pokoleniu, z wyjątkiem form, ras i odmian
udomowionych, hodowlanych lub uprawnych;
3)
gatunek będący przedmiotem zainteresowania Wspólnoty – gatunek roślin lub
zwierząt, który na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej jest:
a)
zagrożony, z wyjątkiem gatunków, których naturalny zasięg na tym
terytorium jest zasięgiem krańcowym i które nie są zagrożone lub podatne na
zagrożenie w zachodnim regionie palearktycznym lub
b)
podatny na zagrożenie, czyli mogący w najbliższej przyszłości zostać
zakwalifikowanym do kategorii gatunków zagrożonych, jeśli czynniki będące
przyczyną zagrożenia będą na niego nadal oddziaływać, lub
c)
rzadki, czyli o niewielkiej populacji, który nie jest obecnie zagrożony ani
podatny na zagrożenie, ale podlega ryzyku zagrożenia ze względu na
występowanie w obrębie ograniczonych obszarów geograficznych albo
znaczne rozproszenie na większym obszarze, lub
d)
endemiczny i wymagający specjalnej uwagi ze względu na szczególny
charakter jego siedliska lub potencjalne oddziaływanie jego eksploatacji na te
– 41 –
siedliska lub potencjalne oddziaływanie jego eksploatacji na stan jego
ochrony;
4)
gatunek obcy – gatunek występujący poza swoim naturalnym zasięgiem w postaci
osobników lub zdolnych do przeżycia: gamet, zarodników, nasion, jaj lub części
osobników, dzięki którym mogą one rozmnażać się;
5)
gatunek o znaczeniu priorytetowym – gatunek zagrożony, w odniesieniu do
którego Wspólnota ponosi szczególną odpowiedzialność z powodu wielkości jego
naturalnego zasięgu mieszczącego się na terytorium państw członkowskich Unii
Europejskiej;
6)
integralność obszaru Natura 2000 – spójność czynników strukturalnych
i funkcjonalnych warunkujących zrównoważone trwanie populacji gatunków
i siedlisk przyrodniczych, dla ochrony których zaprojektowano lub wyznaczono
obszar Natura 2000;
7)
korytarz ekologiczny – obszar umożliwiający migrację roślin, zwierząt lub
grzybów;
8)
krzew – wieloletnią roślinę rozgałęziającą się na wiele równorzędnych
zdrewniałych pędów, nietworzącą pnia ani korony, niebędącą pnączem;
9)
krzyżowanie zwierząt – kojarzenie osobników genetycznie odmiennych, w tym
osobników różnych gatunków;
10) obszar mający znaczenie dla Wspólnoty – projektowany specjalny obszar ochrony
siedlisk, zatwierdzony przez Komisję Europejską w drodze decyzji, który
w regionie biogeograficznym, do którego należy, w znaczący sposób przyczynia
się do zachowania lub odtworzenia stanu właściwej ochrony siedliska
przyrodniczego lub gatunku będącego przedmiotem zainteresowania Wspólnoty,
a także może znacząco przyczynić się do spójności sieci obszarów Natura 2000
i zachowania
różnorodności
biologicznej
w
obrębie
danego
regionu
biogeograficznego; w przypadku gatunków zwierząt występujących na dużych
obszarach, obszarem mającym znaczenie dla Wspólnoty jest obszar w obrębie
naturalnego zasięgu takich gatunków, charakteryzujący się fizycznymi lub
biologicznymi czynnikami istotnymi dla ich życia lub rozmnażania;
11) obszar morski – polski obszar morski w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca
1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej
(Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i 1014);
– 42 –
12) obszar Natura 2000 – obszar specjalnej ochrony ptaków, specjalny obszar ochrony
siedlisk lub obszar mający znaczenie dla Wspólnoty, utworzony w celu ochrony
populacji dziko występujących ptaków lub siedlisk przyrodniczych lub gatunków
będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty;
13) obszar specjalnej ochrony ptaków – obszar wyznaczony, zgodnie z przepisami
prawa Unii Europejskiej, do ochrony populacji dziko występujących ptaków
jednego lub wielu gatunków, w którego granicach ptaki mają korzystne warunki
bytowania w ciągu całego życia, w dowolnym jego okresie albo stadium rozwoju;
14) ochrona częściowa – ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów dopuszczającą
możliwość redukcji liczebności populacji oraz pozyskiwania osobników tych
gatunków lub ich części;
15) ochrona czynna – stosowanie, w razie potrzeby, zabiegów ochronnych w celu
przywrócenia naturalnego stanu ekosystemów i składników przyrody lub
zachowania siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk roślin, zwierząt lub grzybów;
16) ochrona ex situ – ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów poza miejscem ich
naturalnego występowania oraz ochronę skał, skamieniałości i minerałów
w miejscach ich przechowywania;
17) ochrona in situ – ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów, a także elementów
przyrody nieożywionej, w miejscach ich naturalnego występowania;
18) ochrona krajobrazowa – zachowanie cech charakterystycznych danego krajobrazu;
19) ochrona ścisła – całkowite i trwałe zaniechanie bezpośredniej ingerencji człowieka
w stan ekosystemów, tworów i składników przyrody oraz w przebieg procesów
przyrodniczych na obszarach objętych ochroną, a w przypadku gatunków –
całoroczną ochronę należących do nich osobników i stadiów ich rozwoju;
20) ogród botaniczny – urządzony i zagospodarowany teren wraz z infrastrukturą
techniczną i budynkami funkcjonalnie z nim związanymi, będący miejscem
ochrony ex situ, uprawy roślin różnych stref klimatycznych i siedlisk, uprawy
roślin określonego gatunku oraz prowadzenia badań naukowych i edukacji;
21) ogród zoologiczny – urządzony i zagospodarowany teren wraz z infrastrukturą
techniczną i budynkami funkcjonalnie z nim związanymi, gdzie są
przetrzymywane oraz eksponowane publicznie przez co najmniej 7 dni w roku,
żywe zwierzęta gatunków dziko występujących, z wyjątkiem:
a)
cyrków,
– 43 –
b)
sklepów ze zwierzętami,
c)
miejsc, w których eksponowanych jest publicznie nie więcej niż 15 gatunków
tych zwierząt i łącznie nie więcej niż 50 okazów gadów, ptaków i ssaków;
22) okaz gatunku – roślinę, zwierzę lub grzyb z danego gatunku, żywe lub martwe,
każdą ich część, formę rozwojową, jajo lub wydmuszkę, a także produkt pochodny,
również zawarty w innych towarach, oraz towary, które zgodnie z dołączonym
dokumentem, opakowaniem, oznakowaniem lub etykietą, lub jeżeli wynika to
z jakichkolwiek innych okoliczności, mają zawierać lub zawierają części lub
produkty pochodne z roślin, zwierząt, lub grzybów z danego gatunku;
23) ostoja – miejsce o warunkach sprzyjających egzystencji roślin, zwierząt lub
grzybów zagrożonych wyginięciem lub rzadkich gatunków;
24) ośrodek rehabilitacji zwierząt – miejsce, w którym jest prowadzone leczenie
i rehabilitacja zwierząt dziko występujących, wymagających okresowej opieki
człowieka w celu przywrócenia ich do środowiska przyrodniczego;
25) otulina – strefę ochronną graniczącą z formą ochrony przyrody i wyznaczoną
indywidualnie dla formy ochrony przyrody w celu zabezpieczenia przed
zagrożeniami zewnętrznymi wynikającymi z działalności człowieka;
26) plantacja – uprawę drzew lub krzewów o zwartej powierzchni co najmniej 0,1 ha,
założoną w celu produkcyjnym, prowadzoną na użytkach rolnych;
27) pozyskiwanie:
a)
zbiór roślin lub grzybów gatunków chronionych lub ich części ze stanowisk
naturalnych do celów gospodarczych,
b)
chwytanie, łowienie lub zbieranie zwierząt gatunków chronionych lub ich
części i produktów pochodnych do celów gospodarczych;
28) roślina, zwierzę lub grzyb dziko występujący – roślinę, zwierzę lub grzyb:
a)
niepochodzące z uprawy lub hodowli,
b)
wprowadzone do środowiska przyrodniczego w celu odbudowy lub zasilenia
populacji;
29) różnorodność biologiczna – zróżnicowanie żywych organizmów występujących
w ekosystemach, w obrębie gatunku i między gatunkami, oraz zróżnicowanie
ekosystemów;
– 44 –
30) siedlisko przyrodnicze – obszar lądowy lub wodny, naturalny, półnaturalny lub
antropogeniczny, wyodrębniony w oparciu o cechy geograficzne, abiotyczne
i biotyczne;
31) siedlisko przyrodnicze będące przedmiotem zainteresowania Wspólnoty – siedlisko
przyrodnicze, które na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej:
a)
jest zagrożone zanikiem w swoim naturalnym zasięgu lub
b)
ma niewielki zasięg naturalny w wyniku regresji lub z powodu ograniczonego
obszaru występowania wynikającego z jego wewnętrznych, przyrodniczych
właściwości, lub
c)
stanowi reprezentatywny przykład typowych cech regionu biogeograficznego
występującego w państwach członkowskich Unii Europejskiej;
32) siedlisko przyrodnicze o znaczeniu priorytetowym – siedlisko przyrodnicze
zagrożone zanikiem na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, za
którego ochronę Wspólnota ponosi szczególną odpowiedzialność z powodu
wielkości jego naturalnego zasięgu mieszczącego się na terytorium tych państw;
33) siedlisko roślin, siedlisko zwierząt lub siedlisko grzybów – obszar występowania
roślin, zwierząt lub grzybów w ciągu całego życia lub dowolnym stadium ich
rozwoju;
34) specjalny obszar ochrony siedlisk – obszar wyznaczony, zgodnie z przepisami
prawa Unii Europejskiej, w celu trwałej ochrony siedlisk przyrodniczych lub
populacji zagrożonych wyginięciem gatunków roślin lub zwierząt, lub w celu
odtworzenia właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych lub właściwego
stanu ochrony tych gatunków;
35) środowisko przyrodnicze – krajobraz wraz z tworami przyrody nieożywionej oraz
naturalnymi i przekształconymi siedliskami przyrodniczymi z występującymi na
nich roślinami, zwierzętami i grzybami;
36) tereny zieleni – tereny urządzone wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami
funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, pełniące funkcje publiczne,
a w szczególności parki, zieleńce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne,
zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe, cmentarze, zieleń towarzysząca drogom na
terenie zabudowy, placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, składowiskom,
lotniskom, dworcom kolejowym oraz obiektom przemysłowym;