Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw

– 50 – 
4) 
80  dni  i  średniej  dziennej  krajowej  produkcji  lub  przywozu  gazu  płynnego  (LPG) 
w poprzednim roku kalendarzowym – do dnia 31 grudnia 2018 r. 
–  a  ilością  zapasów  obowiązkowych  ropy  naftowej  lub  paliw  tworzonych  i  utrzymywanych 
w zakresie gazu płynnego (LPG). 
Art. 11.  1. Umowy, o których mowa w art. 21 ustawy, o której mowa w art. 1, 
w brzmieniu dotychczasowym, na podstawie których Prezes Agencji  przed  dniem  wejścia 
w życie  niniejszej  ustawy  zlecił  utrzymywanie  zapasów  państwowych  ropy  naftowej 
i produktów  naftowych,  uważa  się  za  umowy,  o  których  mowa  w  art.  21d  ust.  1  ustawy, 
o której mowa w art. 1. 
2. Umowy, o których mowa w ust. 1, zostaną dostosowane do wymogów wynikających 
z art. 21d ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od 
dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 
Art. 12.  W okresie od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 marca 2015 r. zadania, 
o których mowa w art. 28c pkt 2, 4 i 10 ustawy, o której mowa w art. 1,  finansuje  się 
z pożyczki z budżetu państwa. 
Art. 13.  Przedsiębiorcy  świadczący  usługi  magazynowania  lub  przesyłu  zapasów 
interwencyjnych  oraz  przedsiębiorcy,  którym  zlecono  tworzenie  i utrzymywanie zapasów 
interwencyjnych,  przekazują  ministrowi  właściwemu  do  spraw  gospodarki  procedury, 
o których mowa w art. 31 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1,  w brzmieniu nadanym 
niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 
Art. 14.  Do  postępowań  wszczętych  na  podstawie  ustawy,  o  której  mowa  w  art.  1, 
i niezakończonych  przed  dniem  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy,  stosuje  się  przepisy 
dotychczasowe, z zastrzeżeniem przepisów art. 9 ust. 3 i 4. 
Art. 15. 1.   Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 3 ust. 5 
i art. 13 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc 
do  dnia  wejścia  w  życie  nowych  przepisów  wykonawczych  wydanych  na  podstawie  art.  3 
ust. 5 i art. 13 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 
jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 
2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 37 ustawy, o której mowa w art. 1, 
zachowują  moc  do  dnia  wejścia  w  życie  nowych  przepisów  wykonawczych  wydanych  na 
podstawie art. 37 ustawy, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie 
niniejszej ustawy. 
– 51 – 
Art. 16.  Ustawa  wchodzi  w  życie  po  upływie  14  dni  od  dnia  ogłoszenia,  z  tym  że 
art. 21b ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 1, wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r. 
UZASADNIENIE 
 
Projekt ustawy o zmianie ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu 
ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego 
państwa i zakłóceń na rynku naftowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw (zwany dalej 
„projektem ustawy”) dokonuje  implementacji  postanowień  dyrektywy Rady 2009/119/WE 
z dnia  14  września  2009  r.  nakładającej  na  państwa  członkowskie  obowiązek  utrzymywania 
minimalnych zapasów ropy naftowej lub produktów ropopochodnych  (Dz. Urz. UE L  265 
z 09.10.2009, str. 9), zwanej dalej „dyrektywą 2009/119/WE.” 
 
1.  AKTUALNY STAN PRAWNY 
System zapasów interwencyjnych ropy naftowej i paliw jest elementem zabezpieczenia 
ciągłości  funkcjonowania  rynku  paliwowego  w  Polsce.  Ze  względu  na  ograniczone  zasoby 
własne ropy naftowej Polska jest w ponad 90% uzależniona od importu surowca z zewnątrz, 
co stawia nasz kraj w trudnej sytuacji  gospodarczej i politycznej w przypadku wystąpienia 
zakłóceń w dostawach ropy naftowej lub paliw.  
Systemem gromadzenia zapasów interwencyjnych ropy naftowej i produktów naftowych 
objętych  jest  obecnie  116  przedsiębiorców)  (producentów paliw oraz handlowców – 
przedsiębiorców sprowadzających do Polski ropę naftową i/lub paliwa ciekłe) oraz Agencja 
Rezerw Materiałowych (zwana dalej „ARM”), która w imieniu ministra właściwego do spraw 
gospodarki  utrzymuje  i  zarządza  zapasami  państwowymi  ropy  naftowej  i  produktów 
naftowych.  
Wszystkie przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją paliw lub sprowadzaniem ropy naftowej 
i/lub paliw tworzą zapasy obowiązkowe proporcjonalnie do zrealizowanej przez nie produkcji 
paliw lub przywozu ropy naftowej lub paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Koszty 
tworzenia i utrzymywania tych zapasów wkalkulowane są w cenę końcową paliw. 
Koszty  tworzenia  i  utrzymywania  zapasów  państwowych  są  pokrywane  z  dochodów 
własnych ARM oraz dotacji celowych: stanowią one część wydatków państwa finansowanych 
ze środków publicznych. 
                                                 
1)  Liczba  przedsiębiorców  wpisanych  do  rejestru  ulega  zmianie.  Zazwyczaj  w  rejestrze  wpisanych  jest  
ok. 110–130 przedsiębiorców. 
System zapasów ropy naftowej i produktów naftowych regulują następujące akty prawne: 
1.1. Prawo krajowe 
Ogólne normy tworzenia, utrzymywania i  finansowania zapasów interwencyjnych ropy 
naftowej i produktów naftowych zawiera ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy 
naftowej, produktów naftowych i gazu  ziemnego  oraz  zasadach  postępowania  w  sytuacjach 
zagrożenia  bezpieczeństwa  paliwowego  państwa  i  zakłóceń  na  rynku  naftowym  (Dz.  U. 
z 2012 r. poz. 1190 oraz z 2013 r. poz. 984) – zwana dalej „ustawą o zapasach”. 
Ustawa o zapasach implementuje do prawa polskiego dyrektywę 73/238/EWG z dnia 24 lipca 
1973  r.  w  sprawie  łagodzenia  skutków  trudności  w  dostawach  surowej  ropy  naftowej 
i produktów ropopochodnych (Dz. Urz. UE L 228 z 16.08.1973, str. 1–2; Dz. Urz. UE Polskie 
wydanie specjalne, rozdz. 12, t. 1, str. 36) oraz dyrektywę 2006/67/WE z dnia 24 lipca 2006 r. 
nakładającą na państwa członkowskie obowiązek utrzymywania minimalnych zapasów ropy 
naftowej lub produktów ropopochodnych (Dz. Urz. UE L 217 z 08.08.2006, str. 8–15).  
Uchwalenie tej ustawy było warunkiem koniecznym przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej 
do Porozumienia o Międzynarodowym Programie Energetycznym z dnia 18 listopada 1974 r., 
ze zmianami z dnia 30 listopada 2007 r. (poprzez przystąpienie, do którego następuje akcesja 
do  Międzynarodowej  Agencji Energetycznej,  zwanej dalej MAE). Zgodnie z art. 71 ust. 1 
tego Porozumienia, jest ono otwarte na akcesję  wszystkich  Członków  Organizacji 
Współpracy  Gospodarczej  i  Rozwoju  (OECD)  wyrażających chęć  i możliwości  spełnienia 
wymogów Programu.  
Ustawa o zapasach  określa  zasady:  tworzenia,  utrzymywania  i  finansowania  zapasów  ropy 
naftowej,  produktów  naftowych;  przeprowadzania  kontroli  u  przedsiębiorców  objętych 
obowiązkiem  tworzenia  i  utrzymywania  zapasów,  a  także  u  przedsiębiorców  świadczących 
usługi  magazynowania oraz którym zlecono tworzenie i utrzymywanie zapasów; 
postępowania  w  sytuacjach  zagrożenia  bezpieczeństwa  paliwowego  państwa  oraz 
wypełniania zobowiązań międzynarodowych dotyczących zaopatrzenia rynku w ropę naftową 
i produkty naftowe, w  tym: zasady  dysponowania  zapasami;  warunki  zaopatrzenia  w  ropę 
naftową,  produkty  naftowe;  zakres  wprowadzanych  ograniczeń  w  dostarczaniu,  poborze 
i zużyciu produktów naftowych. Ustawa ta określa również zasady tworzenia, utrzymywania 
i finansowania zapasów  gazu ziemnego,  przeprowadzania kontroli u  przedsiębiorców 
objętych  obowiązkiem  tworzenia  i  utrzymywania  tych  zapasów,  a  także  u  przedsiębiorców 
świadczących  usługi  magazynowania  oraz  którym  zlecono  tworzenie  i  utrzymywanie 
2 
 
zapasów,  a  ponadto  zasady  postępowania  w  sytuacjach  zagrożenia  bezpieczeństwa 
paliwowego  państwa  w  zakresie  gazu  ziemnego  oraz  wypełniania  zobowiązań 
międzynarodowych dotyczących zaopatrzenia rynku w gaz ziemny. 
Celem ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach jest tworzenie zapasów interwencyjnych 
ropy  naftowej i produktów naftowych  dla zapewnienia zaopatrzenia Rzeczypospolitej 
Polskiej w ropę naftową i produkty naftowe w sytuacji wystąpienia zakłóceń w ich dostawach 
na  rynek  krajowy  oraz  wypełnianie  zobowiązań  międzynarodowych,  czyli wzmocnienie 
bezpieczeństwa  paliwowego Rzeczypospolitej Polskiej  przez kompleksowe stworzenie 
regulacji  określających  środki  przeciwdziałania  zakłóceniom  w  dostawach  ropy  naftowej 
i produktów naftowych wraz z procedurami ich uruchomienia oraz mechanizmem ich 
wdrażania.  
Rozdział 2 ustawy o zapasach  reguluje zasady tworzenia, utrzymywania oraz finansowania 
zapasów ropy naftowej i produktów naftowych. 
Zgodnie  z  art.  3  ust.  3  ustawy  o  zapasach,  zapasy  interwencyjne  powinny  zaspokajać 
zapotrzebowanie na ropę naftową i produkty naftowe w ilości odpowiadającej co najmniej: 
1) 
90-dniowemu  średniemu  dziennemu  zużyciu  wewnętrznemu  ropy  naftowej 
i produktów naftowych, z wyłączeniem gazu płynnego (LPG); 
2) 
30-dniowemu średniemu dziennemu zużyciu wewnętrznemu gazu płynnego (LPG). 
Art. 3 ust. 2 ustawy  o zapasach stanowi natomiast, że  w  skład  zapasów  interwencyjnych 
wchodzą: 
−  zapasy  obowiązkowe  ropy  naftowej  i  paliw  ciekłych  tworzone  i  utrzymywane  przez 
producentów paliw i handlowców – czyli przez podmioty sprowadzające ropę naftową 
lub paliwa (zapasy te zabezpieczają 76 dni zużycia) oraz 
−  zapasy  państwowe  ropy naftowej i produktów naftowych tworzone przez ministra 
właściwego do spraw gospodarki i utrzymywane przez ARM (zapasy te zabezpieczają 
co najmniej 14 dni zużycia). 
Koszty  związane  z  tworzeniem  i  utrzymywaniem  zapasów  obowiązkowych  ponoszą 
przedsiębiorcy,  koszty  związane  z  tworzeniem  i  utrzymywaniem  zapasów  państwowych 
ponosi budżet państwa.  
Przepisy  rozdziału  2  regulują  ponadto  następujące  kwestie:  obliczania  ilości  zapasów 
obowiązkowych;  postaci,  w  jakich  winny  być  utrzymywane  zapasy  obowiązkowe;  miejsc 
3