Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego oraz niektórych innych ustaw

W formularzu 9.7 należy wyodrębnić rezerwy ustalane w PLN, USD, EURO oraz łącznie
w pozostałych walutach. Ustalając rezerwę w poszczególnych walutach należy kierować się
warunkami zawartych umów reasekuracji ubezpieczeń na życie oraz umów reasekuracji
ubezpieczeń majątkowych i osobowych.
Formularze 9.2, 9.5 i 9.8
Formularze wypełnia się dla reasekuracji ubezpieczeń na życie łącznie.
W formularzu 9.8 należy wyodrębnić rezerwy ustalane w PLN, USD, EURO oraz łącznie
w pozostałych walutach. Ustalając rezerwę w poszczególnych walutach należy kierować się
warunkami zawartych umów reasekuracji ubezpieczeń na życie.
Formularze 9.3, 9.6 i 9.9
Formularze wypełnia się dla reasekuracji ubezpieczeń majątkowych i pozostałych osobowych
łącznie oraz w podziale na klasy rachunkowe.
W formularzu 9.9 należy wyodrębnić rezerwy ustalane w PLN, USD, EURO oraz łącznie
w pozostałych walutach. Ustalając rezerwę w poszczególnych walutach należy kierować się
warunkami zawartych umów reasekuracji ubezpieczeń majątkowych i pozostałych
osobowych.
Formularze grupy X
Informacje zawarte w formularzach 10.1-10.10 stanowią rozwinięcie informacji
o poszczególnych rodzajach lokat ujętych w pozycji B i C aktywów bilansu.
We wszystkich formularzach dotyczących lokat w kolumnie „Klasyfikacja lokaty” należy
wpisać klasyfikację instrumentu finansowego zgodną z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra
Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod
wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. Nr 149,
poz. 1674, z późn. zm.). Wpis powinien mieć formę skróconą. Należy stosować następujące
skróty:
1) PDO – aktywa finansowe przeznaczone do obrotu;
2) UTW – aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności;
3) DDS – aktywa finansowe dostępne do sprzedaży;
4) PUN – pożyczki udzielone i należności własne.
We wszystkich formularzach dotyczących lokat w kolumnie „Waluta lokaty” należy wpisać
skrótową nazwę waluty, w której ta lokata jest wyrażona.
Formularz 10.1
Formularz zawiera zestawienie wszystkich lokat będących elementami pozycji B aktywów
bilansu, pogrupowanych według określonych kategorii. W poszczególnych kategoriach lokat
należy podać łączną wartość wszystkich instrumentów finansowych zaklasyfikowanych do
danej kategorii.
W kolumnie C „Wartość godziwa” należy wykazać łączną wartość godziwą danej kategorii
lokat w przypadku gdy łączna wartość godziwa danej kategorii lokat różni się od łącznej
wartości bilansowej danej kategorii lokat.
Formularz zawiera zestawienie przychodów i kosztów dla poszczególnych kategorii lokat.
Przychody z lokat i koszty działalności lokacyjnej są prezentowane analogicznie jak
w technicznym rachunku ubezpieczeń na życie oraz w ogólnym rachunku zysków i strat.

4



Formularz 10.2
Przez zapadalność lokat należy rozumieć okres jaki pozostał do upływu terminu zapadalności
lokat licząc od dnia bilansowego.
Formularz 10.3
W kolumnie A „Opis nieruchomości” należy określić dokładny adres nieruchomości,
zaczynając od nieruchomości, której wartość bilansowa jest największa, a następnie
wykazywać pozostałe nieruchomości w kolejności malejącej wartości bilansowej.
W kolumnie M „Grupa B/C aktywów” należy napisać do jakiej grupy aktywów bilansu (B
czy C) została zaklasyfikowana nieruchomość.
W kolumnie D „Cel posiadania” należy wskazać czy nieruchomość jest wykorzystywana na
potrzeby własne („W”) czy w celach inwestycyjnych („I”).
Zestawienie powinno obejmować wszystkie nieruchomości posiadane przez zakład
reasekuracji.
Formularz 10.4
W kolumnie A „Wyszczególnienie” należy wykazać emitentów poszczególnych akcji,
poczynając od emitenta, którego wartość bilansowa akcji będących w posiadaniu zakładu
reasekuracji jest największa, a następnie wykazać pozostałych emitentów w kolejności
malejącej.
W kolumnie B „Identyfikator giełdowy ISIN” dla poszczególnych serii akcji emitowanych
przez podmioty wykazane w kolumnie A należy podać kody akcji (zgodne z normą ISIN)
nadane przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych bądź inną instytucję zajmującą się
rejestrowaniem papierów wartościowych na rynkach zagranicznych, rozpoczynając od tych
serii akcji podmiotu, w którym zakład reasekuracji ulokował najwięcej środków.
W kolumnie E „Wartość godziwa” należy wykazać wartość godziwą akcji w przypadku gdy
wartość godziwa akcji różni się od wartości bilansowej akcji.
Zestawienie powinno obejmować wszystkie akcje notowane na rynku regulowanym
posiadane przez zakład reasekuracji.
Formularz 10.5
W kolumnie A „Nazwa podmiotu/emitenta” jako nazwy emitentów należy podawać nazwy
emitentów papierów wartościowych określone w rejestrze handlowym lub Krajowym
Rejestrze Sądowym wraz ze wskazaniem ich formy prawnej zaczynając od tego podmiotu,
w którego papiery wartościowe zakład reasekuracji ulokował najwięcej środków (według
wartości bilansowej).
Zestawienie powinno obejmować wszystkie udziały, akcje nienotowane na rynku
regulowanym i pozostałe instrumenty o zmiennej kwocie dochodu posiadane przez zakład
reasekuracji.
W kolumnie M „Rodzaj powiązań z podmiotem/emitentem” należy wpisać zależność
podmiotu/emitenta wobec zakładu reasekuracji według następujących kryteriów: jednostka
dominująca, jednostka zależna, jednostka współzależna, jednostka stowarzyszona w stosunku
do zakładu reasekuracji – zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 37, 39, 40 i 41 ustawy o rachunkowości,
lub jednostka pozostała.


5



Formularz 10.6
W kolumnie A „Wyszczególnienie” dla danej kategorii należy wykazywać towarzystwa
funduszy inwestycyjnych w kolejności malejącej według wartości bilansowej środków
ulokowanych przez zakład reasekuracji.
Formularz 10.7
W kolumnie A „Wyszczególnienie” należy wpisać:
KONTRAKT DŁ – dla zakupionych kontraktów terminowych typu forward lub futures,
KONTRAKT KR – dla sprzedanych kontraktów terminowych typu forward lub futures,
OPCJA KUPNA – dla opcji kupna lub warrantów dających prawo kupna,
OPCJA SPRZEDAŻY – dla opcji sprzedaży lub warrantów dających prawo sprzedaży,
SWAP WA1/WA2 P1/P2 – dla swapów polegających na zmianie płatności w walucie WA1
na płatność w walucie WA2 ; zamiast P1 i P2 należy wpisać FI jeżeli wartość odpowiedniej
płatności jest stała lub FL jeżeli wartość odpowiedniej płatności zależy od zmiennej stopy
procentowej.
W kolumnie C „Wystawca (kontrahent)” należy wpisać jego pełną nazwę, jeżeli jest znany.
Jeżeli transakcja miała miejsce na zorganizowanym rynku, należy wpisać nazwę tego rynku.
W formularzu należy wykazać instrumenty pochodne ujęte zarówno w pozycji B aktywów
bilansu jak również w pasywach bilansu.
W kolumnie K „Grupa B/C aktywów” oraz w kolumnie M „Klasyfikacja lokaty”
w przypadku instrumentów pochodnych ujętych w pasywach bilansu należy wpisać „nie
dotyczy”.
Formularz 10.8
W kolumnie A „Wyszczególnienie” dla danej kategorii należy wykazywać dłużne papiery
wartościowe i inne papiery wartościowe o stałej kwocie dochodu w kolejności malejącej
według wartości bilansowej środków ulokowanych przez zakład reasekuracji.
W kolumnie H „Wartość godziwa” należy wykazać wartość godziwą papierów
wartościowych w przypadku gdy wartość godziwa papierów wartościowych różni się od
wartości bilansowej papierów wartościowych.
Formularz 10.9
Pożyczki zabezpieczone hipotecznie należy wykazywać w kolejności malejącej według ich
wartości bilansowej.
Formularz 10.10
W kolumnie A „Wyszczególnienie” należy wykazywać instytucje kredytowe w kolejności
malejącej według wartości bilansowej środków ulokowanych przez zakład reasekuracji.
Formularz 11.1.
W pozycji I.3 „Należności umorzone, ale nie przedawnione” należy wykazać wszystkie
kwoty tych należności, które nie są ujęte w bilansie, a co do których jednostka posiada prawo
do ich dochodzenia. W pozycji tej nie ujmuje się należności, z których jednostka dobrowolnie
zrezygnowała (zwolnienie dłużnika z długu), bowiem w momencie rezygnacji z długu
jednostka nie posiada już prawa do jego dochodzenia. Przez należności umorzone, ale nie
przedawnione, należy rozumieć te należności, co do których jednostce przysługuje prawo do
ich dochodzenia, lecz ze względów ekonomicznych sposób ich dochodzenia jest nieopłacalny
i decyduje się ona na ich częściowe lub całkowite umorzenie w swoich księgach. Nie oznacza
6



to jednak, że jednostka całkowicie rezygnuje z praw do ich dochodzenia. W przypadku
bowiem nieoczekiwanej poprawy sytuacji finansowej dłużnika jednostka ma zamiar
dochodzić swoich roszczeń.
Przez zobowiązania zabezpieczone na aktywach lub przychodach spółki należy rozumieć
wartość zobowiązań, których zabezpieczenie stanowią aktywa zakładu reasekuracji
(np. wartość udzielonej gwarancji, poręczenia pod zastaw lokat). Wartość zabezpieczonych
aktywów wykazuje się w pozycji III.3 formularza.
Formularz 12.2.
Formularz sporządza się dla reasekuracji ubezpieczeń majątkowych i pozostałych osobowych
według klas rachunkowych. W formularzu uwzględnia się dane dotyczące świadczeń
rentowych.
W pozycji I „Odszkodowania i świadczenia wypłacone brutto” ujmuje się odszkodowania
i świadczenia rozliczone przez cedentów w bieżącym okresie sprawozdawczym.
Łączna wartość odszkodowań i świadczeń dla wszystkich lat underwritingowych powinna
być równa wartości odszkodowań i świadczeń ujętych w pozycji IV.1.1 technicznego
rachunku ubezpieczeń dla danej klasy rachunkowej.
Łączna dla wszystkich lat underwritingowych wartość rezerw na niewypłacone
odszkodowania i świadczenia brutto (wartość z pozycji II formularza) powinna być równa
wartości tej rezerwy brutto w formularzu 9.6 dla danej klasy rachunkowej.
Formularz 12.3
W kolumnach C, E, G należy wykazać liczbę brokerów reasekuracyjnych prowadzących
działalność brokerską, w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r.
o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154, z późn. zm.), w związku
z działalnością których zakład reasekuracji wykazał przypis składki brutto w okresie
sprawozdawczym.
Formularz 13.1
Poszczególne kategorie kosztów działalności reasekuracyjnej powinny być rozumiane
w sposób określony w § 2 ust. 1 pkt 19-22 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia
28 grudnia 2009 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń
i zakładów reasekuracji.
Formularz 13.2
„Wartość odpisu na fundusz prewencyjny w roku sprawozdawczym” bądź „Koszty
prowadzenia działalności prewencyjnej, jeżeli zakład reasekuracji nie tworzy funduszu
prewencyjnego” należy wykazać w łącznej wysokości ujętej w formularzu 3.1 w pozycji XI
„Pozostałe koszty techniczne na udziale własnym” oraz w formularzu 3.2 w pozycji VIII
„Pozostałe koszty techniczne na udziale własnym”.
Formularz 14.1
W kolumnie A „Nazwa jednostki” należy wykazać pełne nazwy podmiotów wraz
z określeniem ich formy prawnej.
W kolumnie B „Typ jednostki” należy użyć następujących symboli: SP – Skarb Państwa,
OPK – osoba prawna rezydent, OPKB – bank rezydent, OPKR – zakład reasekuracji
rezydent, OPKU – zakład ubezpieczeń rezydent, OFK – osoba fizyczna rezydent, OFKR –
osoba fizyczna rezydent, członek zarządu zakładu reasekuracji, OFKZ – osoba fizyczna
rezydent, członek zarządu zakładu ubezpieczeń, PK – pozostałe podmioty rezydenci, OPZ –
7



osoba prawna nierezydent, OPZB – bank nierezydent, OPZR – zakład reasekuracji
nierezydent, OPZU – zakład ubezpieczeń nierezydent, OFZ – osoba fizyczna nierezydent,
OFZR – osoba fizyczna nierezydent, członek zarządu zakładu reasekuracji, OFZZ – osoba
fizyczna nierezydent, członek zarządu zakładu ubezpieczeń, PZ – pozostałe podmioty
nierezydenci.
„Wartość kapitału własnego jednostki powiązanej” (kolumna J) oraz „Wynik finansowy
poprzedniego roku obrotowego” (kolumna K) są wykazywane na dzień sprawozdawczy.
Formularz 15.1
Maksymalna możliwa szkoda brutto oznacza łączną kwotę możliwych świadczeń
i odszkodowań na udziale zakładu reasekuracji powstałych w wyniku tego samego zdarzenia
objętego ochroną reasekuracyjną, z uwzględnieniem postanowień odpowiednich umów
reasekuracji. Przy identyfikacji maksymalnych możliwych szkód należy uwzględnić możliwą
kumulację świadczeń i odszkodowań, w szczególności w odniesieniu do pojedynczego
ubezpieczonego, ubezpieczającego, podmiotu ubezpieczenia.
Maksymalna możliwa szkoda na udziale własnym oznacza łączną kwotę możliwych
odszkodowań i świadczeń na udziale zakładu reasekuracji powstałych w wyniku tego samego
zdarzenia objętego ochroną reasekuracyjną, po uwzględnieniu udziału retrocesjonariusza.
W formularzu należy wyszczególnić wszystkie maksymalne możliwe szkody na udziale
własnym w porządku malejącym, ograniczając wyszczególnienie do dziesięciu największych
wartości.
Formularz 15.2
W kolumnie C „Rodzaj powiązań z zakładem reasekuracji” należy wpisać zależność
retrocesjonariusza od zakładu reasekuracji według następujących kryteriów: jednostka
dominująca, jednostka zależna, jednostka współzależna, jednostka stowarzyszona

(w stosunku do zakładu reasekuracji) – zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 37, 39, 40 i 41 ustawy
z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, lub jednostka pozostała.
W kolumnie E „Data uzyskania oceny ratingowej” należy wykazać datę ostatniej oceny
ratingowej przyznanej retrocesjonariuszowi przez agencję ratingową.
Formularz 16.1
Margines wypłacalności dla reasekuracji ubezpieczeń grup 1 i 2 działu I załącznika do ustawy
w zakresie reasekuracji umów ubezpieczenia z udziałem w zysku oraz reasekuracji
ubezpieczeń grupy 4 działu I załącznika do ustawy wylicza się w sposób określony
w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 października 2009 r.
w sprawie sposobu wyliczenia wysokości marginesu wypłacalności zakładów reasekuracji
oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla rodzajów reasekuracji (Dz. U.
Nr 169, poz. 1330, z późn. zm.).
Formularz 16.2
Margines wypłacalności dla reasekuracji ubezpieczeń grupy 3 działu I załącznika do ustawy
wylicza się w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 2 października 2009 r. w sprawie sposobu wyliczenia wysokości marginesu
wypłacalności zakładów reasekuracji oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla
rodzajów reasekuracji.


8