Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 2050 cz. I


Warszawa, 9 stycznia 2014 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-117-13



Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

-
o zmianie ustawy o nadzorze
uzupełniającym
nad
instytucjami
kredytowymi, zakładami ubezpieczeń,
zakładami reasekuracji i firmami
inwestycyjnymi wchodzącymi w skład
konglomeratu finansowego oraz
niektórych innych ustaw z projektami aktów
wykonawczych.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w tej
sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Finansów.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami
ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład
konglomeratu finansowego oraz niektórych innych ustaw ),)
Art. 1. W ustawie z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad
instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami
inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego (Dz. U. Nr 83, poz. 719,
z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 3:
a)
w pkt 3:
− lit. h otrzymuje brzmienie:
„h) spółkę zarządzającą, o której mowa w art. 2 pkt 10 ustawy o funduszach
inwestycyjnych, lub inny podmiot z siedzibą w państwie niebędącym
państwem członkowskim Unii Europejskiej, który, w przypadku gdyby
jego siedziba znajdowała się w państwie członkowskim Unii Europejskiej,
byłby obowiązany uzyskać zezwolenie właściwego organu na
prowadzenie wykonywanej działalności zgodnie z przepisami dyrektywy
Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r.
w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych
i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego
inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. Urz.
UE L 302 z 17.11.2009, str. 32, z późn. zm.),”,

1) Niniejsza ustawa wdraża częściowo dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/89/UE z dnia
16 listopada 2011 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/78/WE, 2002/87/WE, 2006/48/WE i 2009/138/WE
w odniesieniu do dodatkowego nadzoru nad podmiotami finansowymi konglomeratu finansowego (Dz. Urz.
UE L 326 z 08.12.2011, str. 113).
2) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawę z dnia
22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej oraz ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2009 r. Nr 42,
poz. 341, z 2012 r. poz. 1385 oraz z 2013 r. poz. 1036.
– 2 –
− dodaje się lit. i w brzmieniu:
„i) zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym, o którym
mowa w art. 4 ust. 1 lit. b dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających
alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw
2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE)
nr 1095/2010 (Dz. Urz. UE L 174 z 01.07.2011, str. 1, z późn. zm.), który
uzyskał zezwolenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 tej dyrektywy, lub inny
podmiot z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim,
który, w przypadku gdyby jego siedziba znajdowała się w państwie
członkowskim, byłby obowiązany uzyskać zezwolenie na prowadzenie
wykonywanej działalności zgodnie z przepisami tej dyrektywy;”,
b)
pkt 10−13 otrzymują brzmienie:
„10) sektor usług inwestycyjnych – sektor, który tworzą firmy inwestycyjne
w zakresie określonym w pkt 3 lit. a−f;
11) sektor finansowy – sektor, który tworzy co najmniej jeden podmiot z sektora
bankowego, ubezpieczeniowego lub usług inwestycyjnych, zwanych dalej
„sektorami”, lub co najmniej jeden z podmiotów, o których mowa w pkt 3
lit. g−i;
12) podmiot dominujący – podmiot, który sprawuje nad innym podmiotem
kontrolę w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 lit. a−d ustawy z dnia 29 września
1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 i 613), lub podmiot, który
w ocenie krajowego organu nadzoru sprawuje w inny sposób kontrolę nad
innym podmiotem;
13) podmiot zależny – podmiot, wobec którego inny podmiot jest podmiotem
dominującym;”,
c)
pkt 21 otrzymuje brzmienie:
„21) zainteresowane organy nadzoru:
a)
krajowy organ nadzoru lub zagraniczne organy nadzoru, sprawujące
nadzór skonsolidowany lub dodatkowy nad podmiotami wchodzącymi
w skład
konglomeratu finansowego, w rozumieniu regulacji
sektorowych, w szczególności nadzór nad podmiotem dominującym
najwyższego szczebla w sektorze,
– 3 –
b)
koordynatora lub koordynatora zagranicznego,
c)
inne organy nadzoru wskazane przez organy, o których mowa w lit. a
i b;”;
2)
w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Konglomerat finansowy stanowi grupa, na czele której stoi podmiot
regulowany, albo grupa, w której co najmniej jeden z podmiotów zależnych jest
podmiotem regulowanym, która:
1)
w przypadku gdy na czele grupy stoi podmiot regulowany, spełnia łącznie
następujące warunki:
a)
podmiot stojący na czele grupy jest podmiotem dominującym wobec
podmiotu sektora finansowego, podmiotem posiadającym znaczący udział
kapitałowy w podmiocie sektora finansowego lub podmiotem powiązanym
z podmiotem sektora finansowego przez umowę o zarządzanie, o której mowa
w art. 7 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych,
lub inną umowę o podobnym charakterze,
b)
co najmniej jeden z podmiotów w grupie prowadzi działalność w sektorze
ubezpieczeniowym i co najmniej jeden z nich prowadzi działalność
w sektorze bankowym lub w sektorze usług inwestycyjnych lub jest
podmiotem, o którym mowa w art. 3 pkt 3 lit. g−i,
c)
skonsolidowana lub zagregowana działalność wchodzących w skład grupy
podmiotów prowadzących działalność w sektorze ubezpieczeniowym oraz
podmiotów prowadzących działalność w sektorze bankowym i w sektorze
usług inwestycyjnych jest znacząca w rozumieniu art. 6 ust. 2 lub 3;
2)
w przypadku gdy co najmniej jeden z podmiotów zależnych w grupie jest
podmiotem regulowanym, spełnia łącznie następujące warunki:
a)
działalność grupy jest prowadzona głównie w sektorze finansowym
w rozumieniu art. 6 ust. 1,
b)
co najmniej jeden z podmiotów w grupie prowadzi działalność w sektorze
ubezpieczeniowym i co najmniej jeden z nich prowadzi działalność
w sektorze bankowym lub w sektorze usług inwestycyjnych lub jest
podmiotem, o którym mowa w art. 3 pkt 3 lit. g−i,
c)
skonsolidowana lub zagregowana działalność wchodzących w skład grupy
podmiotów prowadzących działalność w sektorze ubezpieczeniowym oraz
– 4 –
podmiotów prowadzących działalność w sektorze bankowym i w sektorze
usług inwestycyjnych jest znacząca w rozumieniu art. 6 ust. 2 lub 3.”;
3)
po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu:
„Art. 4a. 1. Krajowy organ nadzoru wyraża ocenę, o której mowa w art. 3 pkt 12,
w formie decyzji. Podmiot uznany za podmiot dominujący może zwrócić się do
krajowego organu nadzoru o ponowne rozpatrzenie sprawy.
2. Od decyzji krajowego organu nadzoru rozstrzygającej wniosek o ponowne
rozpatrzenie sprawy podmiot uznany za podmiot dominujący może wnieść skargę do
sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Wniesienie skargi
nie wstrzymuje wykonania decyzji.”;
4)
w art. 6 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Podmiot wymieniony w art. 3 pkt 3 lit. g−i zalicza się do tego sektora, do
którego należy on w ramach grupy. Jeżeli podmiot ten nie należy wyłącznie do jednego
sektora w ramach grupy, zalicza się go do najmniej istotnego sektora w konglomeracie
finansowym.”;
5)
po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
„Art. 6a. Koordynator może, jeżeli jest to szczególnie przydatne dla celów nadzoru
uzupełniającego i po zasięgnięciu opinii zainteresowanych organów nadzoru, zastąpić
lub uzupełnić kryterium, o którym mowa w art. 6 ust. 1, kryterium opartym na:
1)
strukturze przychodów lub
2)
działalności pozabilansowej, lub
3)
sumie zarządzanych aktywów.”;
6)
w art. 8 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Podmioty wchodzące w skład konglomeratu finansowego podlegają nadzorowi
uzupełniającemu do dnia doręczenia podmiotowi wiodącemu informacji, o której mowa
w art. 12 ust. 1, albo upływu okresu, na jaki została wydana decyzja, o której mowa
w art. 10 ust. 1, albo doręczenia decyzji o uchyleniu tej decyzji.”;
7)
art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Jeżeli grupa, spełniając warunek, o którym mowa w art. 6 ust. 2, nie
spełnia warunku, o którym mowa w art. 6 ust. 3, koordynator, po zasięgnięciu opinii
zainteresowanych organów nadzoru, może, w drodze decyzji skierowanej do podmiotu
wiodącego, ustalić, że grupa nie będzie podlegała nadzorowi uzupełniającemu albo że
nie będą podlegać nadzorowi znaczące transakcje wewnątrzgrupowe, znacząca