Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji

 
Druk nr 1842 
 
 
Warszawa, 21 czerwca 2013 r. 
SEJM 
 
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 
VII kadencja 
 
 
 
 
 
Pani  
 
Ewa Kopacz 
 
Marszałek Sejmu 
 
Rzeczypospolitej Polskiej 
 
 
 
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia  
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani 
posłowie wnoszą projekt ustawy: 
 
 -  o zmianie ustawy o komornikach 
sądowych i egzekucji. 
 
Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy 
upoważniamy panią poseł Lidię Staroń. 
 
 
 
 (-)   Urszula Augustyn;  (-)   Jacek Brzezinka;  (-)   Jarosław 
Charłampowicz;   (-)   Joanna Fabisiak;  (-)   Krzysztof Gadowski;  (-)   Artur 
Gierada; 
 (-)   Tomasz  Głogowski;   (-)   Cezary Grabarczyk;  (-)   Rafał 
Grupiński;   (-)   Andrzej Halicki;  (-)   Andrzej Kania;  (-)   Małgorzata  Kidawa-
Błońska;   (-)   Marcin  Kierwiński;   (-)   Zbigniew  Konwiński;   (-)   Sławomir 
Kowalski;   (-)   Ligia Krajewska;  (-)   Józef Lassota;  (-)   Izabela Katarzyna 
Mrzygłocka; 
 (-)   Mirosława 
Nykiel; 
 (-)   Marzena 
Okła-
Drewnowicz; 
 (-)   Paweł 
Olszewski; 
 (-)   Witold Pahl;  (-)   Julia 
Pitera;   (-)   Damian Raczkowski;  (-)   Dorota Rutkowska;  (-)   Zbigniew 
Rynasiewicz;   (-)   Wojciech  Saługa;   (-)   Krystyna  Sibińska;   (-)   Waldemar 
Sługocki; (-) Lidia 
Staroń; 
 (-)   Michał 
Szczerba; 
 (-)   Cezary 
Tomczyk;  (-)   Radosław Witkowski;  (-)   Renata Zaremba. 
 
 
 
 
 
 
Projekt 
U S T A W A 
                                                       z dnia … 
                     o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji 
 
Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach  sądowych  i  egzekucji 
(Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376, z późn. zm.prowadza się następujące zmiany: 
1) w art. 4:  
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: 
 
 
„1. Komornik używa okrągłej pieczęci urzędowej z godłem Rzeczypospolitej 
 
 
Polskiej,  wskazującej  w  otoku  pełnioną  funkcję,  sąd  rejonowy,  przy  którym 
 
 
działa, siedzibę kancelarii oraz oznaczony cyfrą rzymską numer porządkowy 
 
 
stanowiska. Komornik używa nadto pieczęci imiennej.”; 
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: 
 
 
„2. Zastępca komornika używa pieczęci urzędowej zastępowanego komornika 
 
 
oraz własnej pieczęci imiennej.”; 
 
2) w art. 15 ust 2a otrzymuje brzmienie: 
 
 
„2a.  Na  postanowienie  Ministra  Sprawiedliwości  o  zawieszeniu  komornika  w 
 
czynnościach przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w Warszawie, w terminie 7 
 
dni od dnia doręczenia postanowienia. Do rozpoznania zażalenia stosuje się właściwe 
 
przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 
 
89,  poz.  555,  z  późn.  zm.).  Wniesienie  zażalenia  nie  wstrzymuje  wykonania 
 
postanowienia.”; 
 
                                                 
1 
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 
r. poz. 759 i 1544. 
 
www.klub.platforma.org 
 
 
 
3) skreśla się art. 15b; 
 
4) dodaje się art. 15c w brzmieniu:  
   „15c.  Minister  Sprawiedliwości  może  przenieść  komornika  na  jego  wniosek,  na 
 
stanowisko  do  innego  rewiru,  jeżeli  przemawiają  za  tym  potrzeby  prawidłowego  i 
 
sprawnego prowadzenia czynności, o których mowa w art. 2, lub uzasadniony interes 
 
komornika.”; 
 
5) w art. 21 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: 
  
 
„4.  Od  decyzji  prezesa  odmawiającej  zgody  na  dodatkowe  zatrudnienie  oraz  od 
 
sprzeciwu  wobec  podjęcia  dodatkowego  zajęcia  służy  komornikowi  w  terminie  14 
 
dni  odwołanie  do  Ministra  Sprawiedliwości.  Przepisy  ust.  1  -  3  stosuje  się 
 
odpowiednio do aplikantów i asesorów komorniczych.”; 
 
6) w art. 34 pkt 5 otrzymuje brzmienie: 
 
   
„5)  inne  udokumentowane  koszty  niezbędne  do  wykonywania  czynności 
 
egzekucyjnych  oraz  czynności  przewidziane  przepisami  ustawy,  jeżeli  nie  są 
 
pokrywane w trybie określonym w art. 39.”; 
 
7) w art. 39 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 
 
   
„1. Komornikowi należy się zwrot udokumentowanych wydatków gotówkowych    
 
poniesionych w toku egzekucji tylko w zakresie określonym ustawą.”; 
 
8) w art. 40 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 
 
   
„1. Na pokrycie wydatków, o których mowa w art. 39, komornik może żądać zaliczki 
 
od strony lub innego uczestnika postępowania, który wniósł o dokonanie czynności, 
 
uzależniając  czynność  od  jej  uiszczenia.  Żądanie  zaliczki  powinno  wskazywać 
 
precyzyjnie tę czynność i termin uiszczenia zaliczki.”; 
 
9) w art. 49: 
 
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:  
 
 
„1. W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od 
 
 
dłużnika opłatę stosunkową w wysokości do 10 % wartości    
 
 
 
wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/20 i nie wyższej niż
 
 
trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.  
 
 
Jednakże  w  przypadku  wyegzekwowania  świadczenia  wskutek  skierowania 
 
 
egzekucji do wierzytelności z rachunku bankowego, wynagrodzenia za pracę, 
 
 
świadczenia z ubezpieczenia społecznego jak również wypłacanych na  
 
 
podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,  
 
 
zasiłku dla bezrobotnych, dodatku aktywizacyjnego, stypendium oraz dodatku 
 
 
szkoleniowego, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w  
 
 
wysokości  do  5%  wartości  wyegzekwowanego  świadczenia,  jednak  nie 
niższej  
 
niż 1/20 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego  
 
 
 
wynagrodzenia miesięcznego.”; 
 
b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: 
 
 
„1b. W przypadku wpłaty całości lub części egzekwowanego roszczenia  
 
 
bezpośrednio  komornikowi  lub  na  rachunek  jego  kancelarii  w terminie nie 
 
 
dłuższym niż 14 dni od wszczęcia egzekucji, opłata stosunkowa wynosi do 3 
 
 
% wartości wyegzekwowanego w ten sposób świadczenia.”; 
 
 
c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:  
 
 
 
„2. W  sprawach  o  egzekucję  świadczeń  pieniężnych  w  przypadku  umorzenia 
 
 
postępowania  egzekucyjnego  na  wniosek  wierzyciela  oraz  na  podstawie  art. 
 
 
823  Kodeksu  postępowania  cywilnego  komornik  może  pobrać  od  dłużnika 
 
 
opłatę stosunkową w wysokości do 2% wartości świadczenia pozostałego do 
 
 
wyegzekwowania, jednak nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość  
 
 
przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w razie umorzenia  
 
 
postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela zgłoszony przed  
 
 
doręczeniem  dłużnikowi  zawiadomienia  o  wszczęciu  egzekucji,  komornik 
 
 
może pobrać od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości do 1/20    
 
 
przeciętnego wynagrodzenia  miesięcznego.  Dłużnik  może zażądać uchylenia 
 
 
postanowienia, o którym mowa w ust. 3, a w przypadku pobrania opłaty przez 
 
 
komornika jej zwrotu, jeżeli przedstawi orzeczenie pozbawiające tytuł  
 
 
wykonawczy wykonalności z przyczyn innych niż spełnienie przez niego  
 
 
świadczenia, a którego nie był w stanie przedstawić, odpowiednio przed  
 
 
pobraniem opłaty przez komornika albo zanim doszło do umorzenia  
 
 
postępowania. Z wnioskiem o zwrot opłaty można wystąpić w okresie 3 lat od 
 
 
dnia jej pobrania.”; 
 
10) w art. 51 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: 
 
 
„4.  Opłata,  o  której  mowa  w  ust.  1  i  3,  nie  może  być  wyższa  niż  dziesięciokrotna 
 
wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.” 
11) art. 53 otrzymuje brzmienie: 
„Art. 53. Za dokonanie spisu inwentarza albo innego spisu majątku pobiera się stałą 
 
opłatę  w  wysokości  10  %  przeciętnego  wynagrodzenia  miesięcznego  za  każdą 
 
rozpoczętą  godzinę,  przy  czym  opłata  nie  może  być  wyższa  niż  100%  tego 
 
wynagrodzenia.”; 
12) art. 54 otrzymuje brzmienie: 
 
„Art.  54.  Za  wprowadzenie  wierzyciela  w  posiadanie  w  przypadkach  innych  niż 
 
wymienione  w  art.  51  pobiera  się  opłatę  stałą  w  wysokości  20  %  przeciętnego 
 
wynagrodzenia  miesięcznego,  a  w  razie  podjęcia  egzekucji  na  skutek  dalszych 
 
naruszeń posiadania, opłatę zwiększa się każdorazowo o dalsze 20%.”; 
13) art. 55 otrzymuje brzmienie: 
  „Art.  55.  Za  opieczętowanie  lub  zdjęcie  pieczęci,  bez  dokonywania  równoczesnego 
 
spisu,  pobiera  się  opłatę  stałą  w  wysokości  2  %  przeciętnego  wynagrodzenia 
 
miesięcznego od każdej opieczętowanej izby lub innego pomieszczenia, przy czym