Poselski projekt ustawy o miejscach pamięci narodowej

oznacza odpowiednio uzgodnienie albo wyrażenie opinii pozytywnej.
Art. 10.
1. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) po zasięgnięciu opinii Prezesa Rady Ochrony
Pamięci Narodowej może nakazać, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu
budowlanego albo innego obiektu lub usunięcie przedmiotu wzniesionego lub
umieszczonego w miejscu publicznym albo innym miejscu umożliwiającym jego
publiczną prezentację, w celu upamiętnienia postaci lub wydarzenia znaczącego
dla dziedzictwa Narodu i Państwa Polskiego lub innego Narodu, bez uchwały
rady gminy lub zarządzenia wojewody o ich ustanowieniu, jeżeli:
1) istnieją okoliczności wskazujące, iż upamiętnianie danej postaci lub
wydarzenia poprzez wzniesienie obiektu budowlanego albo innego obiektu
lub umieszczenie przedmiotu jest nieuzasadnione, w szczególności jeżeli służy
upamiętnieniu osoby lub organizacji uczestniczących we wprowadzaniu lub
utrwalaniu w Polsce systemu nazistowskiej lub komunistycznej dyktatury lub
zawiera negatywne oceny podmiotów walczących o niepodległy byt państwa
polskiego;
2) forma upamiętnienia postaci lub wydarzenia, znaczących dla dziedzictwa
Narodu i Państwa Polskiego lub innego Narodu, a w szczególności treść
inskrypcji, narusza dobra osób trzecich lub nie jest zgodna z zasadami
współżycia społecznego lub zawiera fałsz historyczny.

2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się termin, w którym rozbiórka obiektu
budowlanego albo innego obiektu lub usunięcie przedmiotu powinny być
dokonane. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
3. W przypadku uchylania się wznoszącego obiekt budowlany albo inny obiekt lub
umieszczającego inny przedmiot, o którym mowa w ust. 1, od obowiązku
dokonania rozbiórki tego obiektu lub usunięcia przedmiotu, decyzja podlega
egzekucji na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji.
4. Organem wyższego stopnia w sprawach, o których mowa w ust. 1-3, jest
wojewoda.
Art. 11.
1. Miejsce pamięci narodowej znosi się, jeżeli ustanie co najmniej jedna z
przesłanek jego ustanowienia, wymieniona w art. 8, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Wojewoda, z urzędu albo na wniosek Rady Ochrony Pamięci Narodowej, rady
gminy, osoby fizycznej lub prawnej, a także organizacji społecznej, po
zasięgnięciu opinii Prezesa Rady Ochrony Pamięci Narodowej, może znieść
miejsce pamięci narodowej związane z wprowadzaniem lub utrwalaniem
nazistowskiej lub komunistycznej dyktatury w Polsce.
3. Do zniesienia miejsca pamięci narodowej przepisy art. 9 stosuje się odpowiednio.
Art. 12.
1. Gmina prowadzi ewidencję miejsc pamięci narodowej ustanowionych na jej
terytorium.
2. Wojewoda prowadzi ewidencję miejsc pamięci narodowej ustanowionych na
terytorium województwa.
Rozdział 3
Zasady utrzymywania miejsc pamięci narodowej
Art. 13.
1. Utrzymanie miejsca pamięci narodowej należy do wnioskodawcy, o ile odrębne
przepisy, a w szczególności dotyczące ochrony zabytków i opieki nad zabytkami,
muzeów oraz grobów i cmentarzy wojennych, lub postanowienia umów
międzynarodowych, nie stanowią inaczej.
2. Utrzymanie miejsca pamięci narodowej ustanowionego przez radę gminy z urzędu
lub ustanowionego przez wojewodę w następstwie postępowania wszczętego z
urzędu przez radę gminy jest zadaniem własnym gminy.
3. Rada gminy może uchwalić przejęcie, w drodze porozumienia z podmiotem
obowiązanym do utrzymania miejsca pamięci narodowej, obowiązku utrzymania
tego miejsca.
4. W przypadku, gdy podmiot obowiązany do utrzymania miejsca pamięci narodowej
nie wykonuje tego obowiązku, wojewoda - w odniesieniu do miejsca przez niego
ustanowionego lub rada gminy - w odniesieniu do miejsca przez nią
ustanowionego, przejmuje utrzymanie tego miejsca albo zarządza bądź uchwala
jego zniesienie.
Art. 14.
Podmiot obowiązany do utrzymania miejsca pamięci narodowej sprawuje także opiekę
nad tym miejscem polegającą, w szczególności, na zapewnieniu warunków:
1) naukowego badania lub dokumentowania miejsca pamięci narodowej;
2) korzystania z miejsca pamięci narodowej w sposób zgodny z jego powagą i
charakterem oraz zapewniający trwałe zachowanie jego wartości;
3) popularyzowania i upowszechniania wiedzy o miejscu pamięci narodowej oraz
jego znaczeniu dla historii i kultury.
Art. 15.
1. Organ, który ustanowił miejsce pamięci narodowej, może oznakować to miejsce.
Utrzymanie znaków wskazujących miejsce pamięci narodowej należy do tego
organu.
2. Minister właściwy do spraw kultury i dziedzictwa narodowego określi, w drodze
rozporządzenia, wzór znaku wskazującego miejsce pamięci narodowej,
uwzględniając, że oznakowanie miejsca pamięci narodowej powinno
jednoznacznie wskazywać na objęcie tego miejsca ochroną.
Rozdział 4
Szczególne zasady odbywania zgromadzeń, imprez masowych i prowadzenia
działalności gospodarczej na obszarze miejsc pamięci narodowej lub w ich
bezpośrednim otoczeniu
Art. 16.
1. O zgromadzeniu organizowanym na obszarze lub w bezpośrednim otoczeniu
miejsca pamięci narodowej organizator zgromadzenia zawiadamia organ gminy nie
wcześniej niż 30 dni i nie później niż 14 dni, przed datą zgromadzenia.
2. O zgromadzeniu organizowanym na obszarze lub w bezpośrednim otoczeniu
miejsca pamięci narodowej ustanowionego przez wojewodę lub Radę Ochrony
Pamięci Narodowej właściwy ze względu na miejsce zgromadzenia organ gminy
zawiadamia wojewodę nie później niż 12 dni przed planowanym rozpoczęciem
zgromadzenia.
3. Zawiadomienie powinno zawierać:

1)
oznaczenie organizatora zgromadzenia oraz jego siedziby;
2) określenie celu i programu zgromadzenia oraz języka, w jakim będą
porozumiewać się uczestnicy zgromadzenia;
3) określenie miejsca, daty, godziny rozpoczęcia, planowanego czasu trwania,
przewidywanej liczby uczestników zgromadzenia oraz projektowanej trasy
przejścia, jeżeli przewiduje się zmianę miejsca w czasie trwania
zgromadzenia;
4) określenie planowanych przez organizatora środków służących zapewnieniu
pokojowego przebiegu zgromadzenia oraz środków, o których dostarczenie
organizator zwraca się do organu gminy.
4. Wojewoda, w drodze decyzji, może zakazać odbycia zgromadzenia, o którym
mowa w ust. 2, jeżeli cel lub przebieg zgromadzenia mogłyby zagrażać w sposób
rażący utrzymaniu powagi lub charakteru miejsca pamięci narodowej.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 4, powinna być doręczona organizatorowi
zgromadzenia w terminie 10 dni od dnia zawiadomienia wojewody przez organ
gminy, nie później niż 5 dni przed planowanym rozpoczęciem zgromadzenia.
6. Odwołanie od decyzji, o której mowa w ust. 4, wnosi się w terminie 3 dni od dnia
doręczenia decyzji. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji.
Decyzję wydaną w wyniku rozpatrzenia odwołania doręcza się organizatorowi
zgromadzenia w terminie 3 dni od dnia otrzymania odwołania.
7. Przepisy ust. 4-6 stosuje się odpowiednio do zgromadzenia organizowanego na
obszarze lub w bezpośrednim otoczeniu miejsca pamięci narodowej ustanowionego
przez radę gminy. W takim przypadku organem właściwym do wydania decyzji o
zakazie odbycia zgromadzenia jest organ gminy.
Art. 17.
1. Przepisy art. 16 stosuje się odpowiednio do imprezy masowej w rozumieniu
ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z
2005 r. Nr 208, poz. 909), organizowanej na obszarze lub w bezpośrednim
otoczeniu miejsca pamięci narodowej, z tym, że:
1) o imprezie masowej organizowanej na obszarze lub w bezpośrednim otoczeniu
miejsca pamięci narodowej organizator imprezy zawiadamia organ gminy nie
później niż 30 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia imprezy,
2) zawiadomienie organu gminy o imprezie masowej nie zawiera informacji, o
których mowa w art. 16 ust. 3 pkt 4,
3) decyzja o zakazie odbycia imprezy masowej powinna być doręczona
organizatorowi imprezy masowej w terminie 10 dni od dnia zawiadomienia
wojewody przez organ gminy, nie później niż 14 dni przed planowanym
rozpoczęciem imprezy.
2. Zawiadomienie organu gminy o imprezie masowej organizowanej na obszarze lub
w bezpośrednim otoczeniu miejsca pamięci narodowej nie zwalnia z obowiązku
uzyskania zezwolenia na przeprowadzenie takiej imprezy na zasadach określonych
w odrębnych przepisach.
Art. 18.
1. Wojewoda, w drodze decyzji, może zakazać prowadzenia działalności
gospodarczej na obszarze lub w bezpośrednim otoczeniu miejsca pamięci
narodowej, jeżeli prowadzenie tej działalności mogłoby powodować rażące
naruszenie powagi lub charakteru tego miejsca albo w sposób rażący narusza
powagę lub charakter miejsca pamięci narodowej.
2. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, prowadzący działalność
gospodarczą powinien zaprzestać jej wykonywania przed upływem 30 dni od daty
wydania decyzji ostatecznej. Prowadzącemu działalność gospodarczą przysługuje
od Skarbu Państwa, reprezentowanego przez wojewodę, odszkodowanie za straty
poniesione w związku z zaprzestaniem jej wykonywania. Odszkodowanie nie
przysługuje za korzyści, które osoba ta mogłaby osiągnąć, gdyby prowadzenia
działalności nie zaprzestała.
3. O odszkodowaniu, o którym mowa w ust. 2, orzeka sąd powszechny.
Art. 19.
Organem wyższego stopnia w sprawach, o których mowa w art. 16 ust. 4, art. 17ust. 1
pkt 3 i art. 18 ust. 1, jest minister właściwy do spraw kultury i dziedzictwa
narodowego.
Rozdział 5
Rada Ochrony Pamięci Narodowej oraz wojewódzkie i gminne
rady ochrony pamięci narodowej
Art. 20.
1. Organem
właściwym w sprawach ochrony miejsc pamięci narodowej jest Rada
Ochrony Pamięci Narodowej, zwany dalej „Radą".
2. Nadzór nad Radą sprawuje minister właściwy do spraw kultury i dziedzictwa
narodowego.
Art. 21.
1. W
skład Rady wchodzi 15 członków powoływanych przez Prezesa Rady
Ministrów, z czego:
1) 5 członków powoływanych na wniosek Prezydenta Rzeczpospolitej
Polskiej
2) 5
członków powoływanych na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci
Narodowej – Komisji cigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
3) 5
członków powoływanych na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i
dziedzictwa narodowego
2. Członków Rady powołuje się spośród osób o nieposzlakowanej opini, wyróżniających się
osiągnięciami, autorytetem społecznym oraz dorobkiem w krzewieniu idei pamięci
narodowej i dziedzictwa kulturowego, w tym spośród przedstawicieli organizacji
społecznych i instytucji, których cele statutowe są związane z opieką nad miejscami
pamięci narodowej albo upowszechnianiem wiedzy o postaciach lub wydarzeniach
znaczących dla dziedzictwa Narodu i Państwa Polskiego.
3. Kadencja Rady trwa 6 lat.
4. Prezesa Rady Powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród 2 kandydatów będących
członkami Rady, wskazanych przez Radę.
Art. 22.