Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

25


3) małżonek, który uprzednio wyraził zgodę na złożenie
wniosku przez wnioskodawcę w jego imieniu, złożył od-
rębny wniosek, podczas gdy nie zachodzą okoliczności
dotyczące tego małżonka uzasadniające taki wniosek.

Art. 41. 1. Jeżeli w toku postępowania istnieją okoliczności uzasadnia-
jące przekazanie wnioskodawcy lub osoby, w imieniu której wnioskodawca wy-
stępuje, innemu państwu członkowskiemu, odpowiedzialnemu za rozpatrzenie
wniosku o nadanie statusu uchodźcy na podstawie rozporządzenia
nr 343/2003, organ prowadzący postępowanie wydaje decyzję o ich przekaza-
niu i o umorzeniu postępowania.
2. Wnioskodawca i osoba, w imieniu której wnioskodawca wy-
stępuje, podlegający przekazaniu mogą być doprowadzeni do granicy lub do
granicy państwa, do którego następuje przekazanie, albo do portu lotniczego
lub morskiego tego państwa.
3. Obowiązek doprowadzenia, na wniosek Szefa Urzędu, wy-
konują:
1) komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na
miejsce pobytu wnioskodawcy – do granicy;
2) Komendant Główny Straży Granicznej lub komendant
oddziału Straży Granicznej właściwy ze względu na
miejsce przekroczenia granicy przez wnioskodawcę lub
osobę, w imieniu której wnioskodawca występuje, od
granicy do granicy państwa, do którego następuje prze-
kazanie, albo do portu lotniczego lub morskiego tego
państwa.
4. Komendant placówki Straży Granicznej informuje nie-
zwłocznie Szefa Urzędu o przekroczeniu granicy przez cudzoziemca przekazy-
wanego na podstawie rozporządzenia nr 343/2003 i o opuszczeniu terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez wnioskodawcę i osobę, w imieniu której wnio-


26


skodawca występuje, oraz odnotowuje w rejestrze spraw prowadzonych na
podstawie rozporządzenia nr 343/2003 miejsce i datę przekroczenia granicy.
5. Koszty doprowadzenia do granicy lub do granicy państwa,
do którego następuje przekazanie, albo do portu lotniczego lub morskiego tego
państwa są pokrywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest
minister właściwy do spraw wewnętrznych, ze środków pozostających w dyspo-
zycji Komendanta Głównego Policji w zakresie wykonania obowiązku doprowa-
dzenia do granicy oraz w dyspozycji Komendanta Głównego Straży Granicznej
w pozostałym zakresie.

Art. 42. 1. W przypadku gdy wnioskodawca:
1) złożył oświadczenie o cofnięciu wniosku,
2) opuścił ośrodek na okres dłuższy niż 7 dni bez uspra-
wiedliwionej przyczyny,
3) opuścił bez zgody Szefa Urzędu miejsce pobytu lub
miejscowość, określone w decyzji, o której mowa

w art. 89c, lub nie zgłasza się w określonych odstępach
czasu do organu wskazanego w decyzji,
4) opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
5) nie stawił się na przesłuchanie i nie wykaże w terminie
7 dni od dnia wyznaczonego na przesłuchanie, że nie-
dopełnienie tego obowiązku było spowodowane okolicz-
nościami, za które nie ponosi odpowiedzialności
– organ prowadzący postępowanie wydaje decyzję o umo-
rzeniu postępowania, gdy umorzenie postępowania nie jest
sprzeczne z interesem społecznym.
2. Na wniosek wnioskodawcy, złożony w terminie 2 lat od dnia
wydania decyzji o umorzeniu postępowania, organ, który umorzył postępowanie
na podstawie ust. 1, uchyla decyzję o umorzeniu i podejmuje postępowanie na


27


nowo, przy czym czynności podjęte w toku postępowania umorzonego pozosta-
ją w mocy.

Art. 43. 1. Organ prowadzący postępowanie przesłuchuje wniosko-
dawcę w celu wyjaśnienia faktów istotnych do rozstrzygnięcia sprawy oraz
przekazuje mu kopię protokołu przesłuchania.
2. Wnioskodawcy nie przesłuchuje się, gdy wydanie decyzji
o nadaniu statusu uchodźcy jest możliwe na podstawie zebranego materiału
dowodowego albo wnioskodawca nie jest zdolny do uczestniczenia w przesłu-
chaniu lub nie jest w stanie w nim uczestniczyć z powodu stanu zdrowia lub ze
względów psychologicznych oraz w przypadku, o którym mowa w art. 34 ust. 2
pkt 1.
3. Przesłuchanie odbywa się bez obecności osoby, w imieniu
której wnioskodawca występuje, chyba że organ prowadzący postępowanie
uważa jej obecność za konieczną do wyjaśnienia sprawy. Do osoby, w imieniu
której wnioskodawca występuje, nie stosuje się przepisu art. 79 Kodeksu po-
stępowania administracyjnego.
4. Organ prowadzący postępowanie zapewnia podczas prze-
słuchania, w razie potrzeby, bezpłatną pomoc tłumacza władającego językiem
zrozumiałym dla wnioskodawcy.
5. Organ prowadzący postępowanie może utrwalić przebieg
przesłuchania za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk, jeżeli
wnioskodawca został o tym poinformowany i względy techniczne nie stoją temu
na przeszkodzie.

Art. 44. Jeżeli wnioskodawca był w przeszłości prześladowany lub do-
znał poważnej krzywdy lub był bezpośrednio zagrożony takim prześladowaniem
lub doznaniem poważnej krzywdy, organ prowadzący postępowanie może
stwierdzić, że nie istnieje uzasadniona obawa przed prześladowaniem lub rze-
czywiste ryzyko doznania poważnej krzywdy wyłącznie wtedy, gdy istnieją uza-


28


sadnione powody, aby uznać, że prześladowanie lub poważna krzywda nie bę-
dą się powtarzać.

Art. 45. 1. Organ prowadzący postępowanie, jeżeli zamierza nadać
cudzoziemcowi status uchodźcy lub udzielić ochrony uzupełniającej lub zgody
na pobyt tolerowany, zwraca się do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrz-
nego, a w razie potrzeby także do innych organów, o przekazanie informacji,
czy wobec wnioskodawcy lub osoby, w imieniu której wnioskodawca występuje,
zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 3 lub ust. 2, art. 20
ust. 1 pkt 2, ust. 2 lub 3 lub w art. 97 ust. 1a.
2. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i inne organy
przekazują informacje, o których mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia
otrzymania wniosku o ich przekazanie.
3. Jeżeli organy, o których mowa w ust. 2, nie przekażą infor-
macji w terminie 30 dni, uznaje się, że wymóg uzyskania informacji został speł-
niony.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin, o którym
mowa w ust. 3, może być przedłużony do 3 miesięcy, o czym organ obowiązany
do przekazania informacji zawiadamia organ prowadzący postępowanie.

Art. 46. 1. W decyzji o nadaniu wnioskodawcy statusu uchodźcy orze-
ka się także o nadaniu statusu uchodźcy osobie, w imieniu której wnioskodawca
występuje.
2. Jeżeli wobec osoby, w imieniu której wnioskodawca wystę-
puje, zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2-4, w decyzji,
o której mowa w ust. 1, orzeka się o odmowie nadania jej statusu uchodźcy.

Art.
47. 1. W decyzji o odmowie nadania wnioskodawcy statusu
uchodźcy ze względu na okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1,


29


orzeka się także o odmowie nadania statusu uchodźcy osobie, w imieniu której
wnioskodawca występuje.
2. W decyzji o odmowie nadania wnioskodawcy statusu
uchodźcy ze względu na okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2-4,
orzeka się o nadaniu statusu uchodźcy osobie, w imieniu której wnioskodawca
występuje, jeżeli okoliczności te wobec niej nie zachodzą, a wnioskodawca
spełnia warunki określone w art. 13.

Art. 48. 1. W przypadku gdy wnioskodawcy lub osobie, w imieniu któ-
rej wnioskodawca występuje, odmawia się nadania statusu uchodźcy, w decyzji
orzeka się ponadto o udzieleniu:
1) ochrony uzupełniającej z przyczyn, o których mowa
w art. 15, jeżeli nie sprzeciwiają się temu okoliczności
określone w art. 20, albo
2) zgody na pobyt tolerowany z przyczyn, o których mowa
w art. 97 ust. 1 pkt 1 lub 1a, jeżeli nie istnieją okoliczno-
ści uzasadniające udzielenie ochrony uzupełniającej
i nie sprzeciwiają się temu okoliczności określone
w art. 97 ust. 1a.
2. Jeżeli nie istnieją okoliczności uzasadniające udzielenie
ochrony uzupełniającej albo zgody na pobyt tolerowany, w decyzji, w której od-
mawia się nadania statusu uchodźcy wnioskodawcy lub osobie, w imieniu której
wnioskodawca występuje, orzeka się o ich wydaleniu, z wyłączeniem przypadku
gdy cudzoziemiec:
1) posiada zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczo-
ny, zezwolenie na osiedlenie się, zezwolenie na pobyt
rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich,
prawo pobytu lub prawo pobytu stałego zgodnie z usta-
wą z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego te-
rytorium obywateli państw członkowskich Unii Europej-