Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw
- projekt dotyczy wdrożenia do prawa polskiego dyrektywy Rady w sprawie norm kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako osoby, które potrzebują międzynarodowej ochrony oraz transpozycji przepisów dyrektyw Rady w sprawie ustanowienia norm dotyczących procedur w sprawie statusu uchodźcy w Państwach Członkowskich
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 65
- Data wpłynięcia: 2007-11-12
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2008-03-18
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 70, poz. 416
65
20
6) złożył wniosek w celu opóźnienia wydania decyzji o wy-
daleniu lub opóźnienia lub zakłócenia wykonania takiej
decyzji,
7) stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa lub po-
rządku publicznego lub był z tego powodu w przeszłości
wydalony z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– rozpatruje się w pierwszej kolejności jako wniosek oczywi-
ście bezzasadny.
2. Postępowanie w sprawie o nadanie statusu uchodźcy,
w przypadku gdy wniosek jest oczywiście bezzasadny zgodnie z ust. 1, prowa-
dzi się według zasad określonych w ustawie, z tym że:
1) wnioskodawcy, który podał inne przyczyny złożenia
wniosku niż obawa przed prześladowaniem z powodu
rasy, religii, narodowości, przekonań politycznych lub
przynależności do określonej grupy społecznej lub nie
podał żadnych informacji o okolicznościach związanych
z obawą przed prześladowaniem, nie przesłuchuje się;
2) wydanie decyzji powinno nastąpić w terminie 30 dni od
dnia złożenia wniosku;
3) w decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy wskazu-
je się, że wniosek był rozpatrywany jako wniosek oczy-
wiście bezzasadny;
4) odwołanie od decyzji o odmowie nadania statusu
uchodźcy wnosi się w terminie 5 dni od dnia jej dorę-
czenia;
5) rozpoznanie odwołania od decyzji o odmowie nadania
statusu uchodźcy następuje w pierwszej kolejności
w składzie jednoosobowym.
3. Państwo znajdujące się na liście, o której mowa w ust. 1
pkt 2, jest bezpiecznym dla wnioskodawcy krajem pochodzenia, jeżeli wniosko-
21
dawca posiada obywatelstwo tego państwa lub jest bezpaństwowcem i uprzed-
nio stale zamieszkiwał w tym państwie oraz nie podał żadnych poważnych pod-
staw do nieuznawania tego państwa za bezpieczny kraj pochodzenia w jego
szczególnej sytuacji i w związku ze spełnianiem przez niego warunków do na-
dania statusu uchodźcy.
Art. 35. 1. Wydanie decyzji w sprawie o nadanie statusu uchodźcy,
z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 pkt 2, następuje w terminie 6 miesięcy od dnia
złożenia wniosku.
2. W razie niezałatwienia sprawy w terminach, o których mowa
w ust. 1 lub w art. 34 ust. 2 pkt 2, stosuje się przepisy art. 36-38 Kodeksu po-
stępowania administracyjnego.
Art. 36. 1. Jeżeli po upływie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku o na-
danie statusu uchodźcy nie została wydana decyzja w pierwszej instancji i przy-
czyna niewydania decyzji w tym terminie nie leży po stronie wnioskodawcy,
Szef Urzędu, na wniosek wnioskodawcy, wydaje zaświadczenie, które wraz
z tymczasowym zaświadczeniem tożsamości cudzoziemca stanowi podstawę
dla wnioskodawcy i małżonka, w imieniu którego wnioskodawca występuje, do
wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach
i w trybie określonych w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrud-
nienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.)).
2. W zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, potwierdza się
okres, jaki upłynął od dnia wszczęcia postępowania, i okoliczność, że przyczyna
niewydania decyzji w terminie 6 miesięcy nie leży po stronie wnioskodawcy,
oraz określa się przewidywany termin zakończenia postępowania w sprawie
nadania statusu uchodźcy.
Art. 37. 1. Wnioskodawca jest obowiązany:
22
1) przedstawić informacje niezbędne do ustalenia stanu
faktycznego sprawy, a w szczególności dotyczące jego
wieku, pochodzenia, tożsamości, obywatelstwa, krew-
nych, kraju i miejsc poprzedniego pobytu, wcześniej-
szych wniosków, trasy podróży, powodów złożenia
wniosku;
2) udostępnić posiadane dowody potwierdzające okolicz-
ności wskazane w uzasadnieniu wniosku;
3) przekazać do depozytu Szefowi Urzędu swój dokument
podróży oraz dokument podróży osoby, w imieniu której
wnioskodawca występuje, za pośrednictwem organu
przyjmującego wniosek;
4) stawiać się na wezwanie organu prowadzącego postę-
powanie w celu przesłuchania lub złożenia wyjaśnień;
5) zawiadomić o każdej zmianie swojego miejsca pobytu
i miejsca pobytu osoby, w imieniu której wnioskodawca
występuje;
6) przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do
dnia doręczenia decyzji ostatecznej w sprawie o nada-
nie statusu uchodźcy.
2. Przepisu ust. 1 pkt 6 nie stosuje się, w przypadku gdy cu-
dzoziemiec złożył kolejny wniosek o nadanie statusu uchodźcy, a Szef Urzędu
nie wstrzymał wykonania decyzji o wydaleniu.
3. Wnioskodawca, który składa wniosek podczas pobytu na te-
rytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie
na czas oznaczony lub zezwolenia na osiedlenie się, jest obowiązany przeka-
zać dokument podróży do depozytu Szefowi Urzędu w dniu, w którym zezwole-
nie na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenie na osiedlenie się utraci
ważność lub zostanie cofnięte.
23
Art. 38. 1. Dokument podróży zwraca się osobie, której został wyda-
ny, po zakończeniu postępowania decyzją ostateczną:
1) w placówce Straży Granicznej, w przypadku gdy cudzo-
ziemiec korzysta z pomocy w dobrowolnym powrocie na
podstawie art. 75;
2) w placówce Straży Granicznej, w której następuje wyda-
lenie cudzoziemca z terytorium Rzeczypospolitej Pol-
skiej lub jego przekazanie na podstawie rozporządzenia
nr 343/2003, albo na granicy państwa, do którego na-
stępuje wydalenie lub przekazanie, albo w porcie lotni-
czym lub morskim tego państwa.
2. W przypadkach innych niż określone w ust. 1, dokument
podróży zwraca Szef Urzędu.
3. Dokument podróży nieodebrany przez cudzoziemca pozo-
stawia się w aktach sprawy o nadanie statusu uchodźcy.
Art. 39. 1. Wnioskodawcy i osobie, w imieniu której wnioskodawca
występuje, zapewnia się swobodę kontaktowania się z przedstawicielem Urzę-
du Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców oraz
z organizacjami, do których zadań statutowych należą sprawy uchodźców.
2. Przedstawicielowi Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów
Zjednoczonych do Spraw Uchodźców zapewnia się możliwość kontaktowania
się z wnioskodawcą lub z osobą, w imieniu której wnioskodawca występuje,
w każdym czasie.
3. Organ prowadzący postępowanie udziela przedstawicielowi
Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców,
na jego wniosek i za pisemną zgodą wnioskodawcy, informacji o przebiegu po-
stępowania oraz umożliwia przeglądanie akt sprawy i sporządzanie z nich nota-
tek i odpisów, z wyłączeniem akt, o których mowa w art. 74 § 1 Kodeksu postę-
powania administracyjnego.
24
4. W przypadku gdy wnioskodawcą jest małoletni bez opieki,
wykonywanie uprawnień przedstawiciela Urzędu Wysokiego Komisarza Naro-
dów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców, o których mowa w ust. 3, nie wyma-
ga zgody kuratora wyznaczonego do reprezentowania małoletniego w postę-
powaniu.
5. Przedstawicielowi Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów
Zjednoczonych do Spraw Uchodźców nie przysługuje zażalenie, o którym mo-
wa w art. 74 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, ani skarga do sądu
administracyjnego.
6. Opinie, dokumenty i materiały sporządzone przez przedsta-
wiciela Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw
Uchodźców dołącza się do akt sprawy.
7. Informacje i dane osobowe, uzyskiwane od wnioskodawcy
i organów prowadzących postępowanie, mogą być wykorzystywane wyłącznie
do celów, o których mowa w art. 35 Konwencji Genewskiej.
8. Organy Rzeczypospolitej Polskiej podejmują wszelkie dzia-
łania w celu ułatwienia Wysokiemu Komisarzowi Narodów Zjednoczonych do
Spraw Uchodźców wypełnienia jego zadań zgodnie z art. 35 Konwencji Genew-
skiej.
Art. 40. 1. Jeżeli organ prowadzący postępowanie stwierdzi, że wnio-
sek jest niedopuszczalny, wydaje decyzję u umorzeniu postępowania z powodu
niedopuszczalności wniosku.
2. Wniosek jest niedopuszczalny, gdy:
1) wnioskodawca uzyskał status uchodźcy w innym pań-
stwie członkowskim;
2) po otrzymaniu decyzji ostatecznej o odmowie nadania
statusu uchodźcy wnioskodawca złożył nowy wniosek
oparty na tych samych podstawach;