Rządowy projekt ustawy o ochronie żeglugi i portów morskich
- projekt dotyczy określenia zasad ochrony żeglugi morskiej i portów morskich, ochrony życia i zdrowia osób znajdujących się na terenie portów i na statkach zgodnie z wymaganiami określonymi w Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, kodeksie dla ochrony statków i obiektów portowych i rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzmcnienia ochrony statków i obiektów portowych
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 472
- Data wpłynięcia: 2008-04-01
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o ochronie żeglugi i portów morskich
- data uchwalenia: 2008-09-04
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 171, poz. 1055
472
Nie
upoważnia się RSO do wydawania certyfikatów ochro-
ny statku, dla którego RSO sporządziła ocenę stanu ochrony lub plan ochrony
statku.
Art. 58. 1. Podmiot ubiegający się o upoważnienie przedstawia mini-
strowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej pisemny wniosek zawierający
proponowany zakres upoważnienia. Do wniosku dołącza się dokumentację po-
twierdzającą spełnienie kryteriów, o których mowa w załączniku nr 4 do ustawy,
a w przypadku RSO dla statków dodatkowo wymienioną w załączniku nr 5 do
ustawy.
2.
Minister
właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o udzielenie upoważnienia RSO, mając
na uwadze zakres wymaganych informacji.
Art. 59. 1. Upoważnienie cofa się:
1) w przypadku stwierdzenia, że RSO przestała spełniać
kryteria będące podstawą udzielenia upoważnienia;
2) gdy nie zachodzą przesłanki określone w art. 56 ust. 3;
3) na wniosek RSO.
2.
Upoważnienie można zawiesić w przypadku stwierdzenia,
że RSO nie realizuje w należyty sposób zadań określonych w upoważnieniu.
3.
Zawieszenia
oraz
cofnięcia upoważnienia dokonuje,
w drodze decyzji administracyjnej, minister właściwy do spraw gospodarki mor-
skiej, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.
Art. 60. 1. O udzieleniu, zawieszeniu lub cofnięciu upoważnienia
zawiadamia się:
1) IMO;
2) Komisję Europejską;
40
3) właściwe organy państw członkowskich Unii Europej-
skiej.
2. Podmiotom, o których mowa w ust. 1, przesyła się informa-
cje dotyczące oceny działalności prowadzonej przez RSO.
Art. 61. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przepro-
wadza co najmniej raz na 2 lata kontrolę RSO.
2. W celu przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 1,
minister właściwy do spraw gospodarki morskiej wyznacza komisję kontrolują-
cą, powołuje jej przewodniczącego i wystawia upoważnienie do przeprowadze-
nia kontroli.
3.
Upoważnienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) oznaczenie osób przeprowadzających kontrolę;
2) nazwę kontrolowanej RSO;
3) zakres kontroli.
4.
Kontroli
podlega
działalność RSO w zakresie określonym
w upoważnieniu, a w szczególności:
1) dokumentacja;
2) organizacja pracy RSO.
5. Komisja kontrolująca jest uprawniona do:
1) wstępu na teren siedziby RSO;
2) żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz okazania
dokumentów związanych z działalnością objętą zakre-
sem kontroli;
3) żądania udzielenia, w wyznaczonym terminie, pisem-
nych i ustnych wyjaśnień w sprawach objętych zakre-
sem kontroli.
6.
Czynności kontrolne przeprowadzane są w obecności
przedstawiciela RSO.
41
7. Z przeprowadzonej kontroli, w terminie 14 dni od jej zakoń-
czenia, sporządza się protokół i przedstawia do wiadomości RSO.
8. W terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu RSO może
ustosunkować się do jego treści.
9.
Protokół, o którym mowa w ust. 7, powinien zawierać opis
stanu faktycznego stwierdzonego w trakcie kontroli, w tym ustalone nieprawi-
dłowości, a także wnioski i zalecenia.
Art. 62. 1. Za wykonywanie czynności określonych w upoważnieniu
RSO pobiera opłaty zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy.
2. RSO przekazuje 10 % opłaty, o której mowa w ust. 1, do
budżetu państwa.
Rozdział 12
Finansowanie ochrony żeglugi i portów morskich
Art. 63. Koszty związane z ochroną żeglugi i portów morskich są finan-
sowane ze środków:
1) budżetu państwa w częściach, których dysponentami są:
minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, minister
właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Naro-
dowej;
2) pochodzących z budżetu Unii Europejskiej;
3) zarządzających portami;
4) zarządzających obiektami portowymi;
5) armatorów;
6) finansowych i rzeczowych, przekazanych na ten cel przez
zagraniczne i krajowe osoby fizyczne i prawne;
42
7) wojewodów.
Rozdział 13
Kary pieniężne
Art. 64. Kto:
1) wbrew art. 4 pkt 11 i 12 nie dopełnia obowiązku wyznacze-
nia PFSO, SSO oraz CSO,
2) nie przekazuje, w sposób określony w art. 8 ust. 1 i 2,
posiadanych wiadomości o
zagrożeniu ochrony portu,
obiektu portowego lub statku,
3) używa alertu wbrew zakazowi wyrażonemu w art. 16,
4) nie realizuje postanowień zawartych w planie ochrony por-
tu, obiektu portowego lub statku, przez co obniża bezpie-
czeństwo portu, obiektu portowego lub statku,
5) nie stosuje się do poleceń i instrukcji dotyczących ochrony
żeglugi i portów morskich wydanych przez organy admini-
stracji morskiej, zgodnie z art. 28 ust. 1,
6) nie stosuje się do zakazu posiadania lub transportu na te-
ren portu, obiektu portowego lub na statek urządzeń, sub-
stancji lub przedmiotów określonych w art. 41 ust. 1,
7) wbrew obowiązkowi wyrażonemu w art. 48 ust. 1 nie spo-
rządza deklaracji ochrony
– podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej
dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodze-
nia za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głów-
nego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rze-
czypospolitej Polskiej „Monitor Polski” dla celów emerytalnych
i rentowych.
43
Art. 65. 1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 64, wymierza dyrektor
urzędu morskiego, w drodze decyzji administracyjnej, biorąc pod uwagę skalę
zagrożenia wywołanego czynami, o których mowa w art. 64.
2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natych-
miastowej wykonalności.
Art. 66. Kwoty z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu pań-
stwa.
Rozdział 14
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 67. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich
Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153,
poz. 1502, z późn. zm.5)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 48 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W zakresie nieunormowanym w przepisach, jeżeli jest
to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia,
ochrony środowiska morskiego na morzu, w porcie,
przystani oraz w pasie technicznym, a także ochrony
żeglugi i portów morskich – dyrektor urzędu morskiego
może ustanawiać w zakresie określonym w art. 42
ust. 2 przepisy porządkowe zawierające zakazy lub na-
kazy określonego zachowania się.”;
2) w art. 50 w ust. 1:
a) w pkt 1 dodaje się lit. d w brzmieniu:
„d) kontrolowania, czy statki spełniają wymagania w za-
kresie ochrony żeglugi morskiej;”,
b) w pkt 2 dodaje się lit. e w brzmieniu:
44