Rządowy projekt ustawy o ochronie żeglugi i portów morskich

lub w obiekcie portowym, który nie posiadał zatwierdzo-
nego planu ochrony, lub
2) działania są prowadzone ze statkiem, który nie posiada
zatwierdzonego planu ochrony, lub
3) statek prowadzi działania w porcie lub w obiekcie por-
towym, który nie posiada zatwierdzonego planu ochro-
ny, lub
4) obowiązek posiadania deklaracji ochrony wynika z pla-
nu ochrony statku lub obiektu portowego.
4.

Statek
może żądać wypełnienia deklaracji ochrony w przy-
padkach określonych w sekcji 5.2 w części A Kodeksu ISPS.

5. W przypadku gdy poziom ochrony zostaje podwyższony
w stosunku do poziomu określonego w deklaracji ochrony, sporządza się nową
deklarację, a następnie wdraża jej postanowienia.

6. Dyrektor właściwego urzędu morskiego może wprowadzić,
w drodze decyzji administracyjnej, obowiązek sporządzenia deklaracji ochrony
i wdrożenia jej postanowień, jeżeli jest to niezbędne ze względu na ochronę
żeglugi i portów morskich.

Art. 48. 1. Deklarację ochrony sporządzają, w formie pisemnej,
odpowiednio kapitan statku lub SSO w imieniu statku oraz PFSO w imieniu
obiektu portowego.
2.

Deklarację ochrony sporządza się i wdraża jej postanowie-
nia przed podjęciem jakichkolwiek działań statek – statek lub statek – obiekt
portowy.

Art. 49. 1. Deklaracja ochrony dla statku i obiektu portowego zacho-
wuje ważność przez okres prowadzenia działań statek – statek lub statek
– obiekt portowy.

35

2. W odniesieniu do statków odbywających krótkie podróże
międzynarodowe na stałych trasach deklaracja ochrony zachowuje ważność
przez okres:
1) 90 dni – w odniesieniu do poziomu ochrony 1;
2) 30 dni – w odniesieniu do poziomu ochrony 2.
3.

Termin
ważności deklaracji ochrony sporządzonej na po-
ziomie ochrony 3 jest równy okresowi wskazanemu w ust. 1 lub okresowi trwa-
nia tego poziomu.

Art. 50. 1. Na statku przechowuje się deklarację ochrony z 10 ostat-
nich zawinięć do portów, jednakże nie krócej niż przez okres 90 dni.

2. PFSO przechowuje deklarację ochrony przez okres 90 dni.

Art. 51. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w
drodze rozporządzenia, wzór deklaracji ochrony, mając na uwadze postanowie-
nia Kodeksu ISPS.


Rozdział 10
Szkolenia w zakresie ochrony żeglugi i portów morskich

Art. 52. 1. Funkcję SSO, CSO oraz PFSO mogą pełnić osoby, które
posiadają ważne świadectwo przeszkolenia w zakresie ochrony żeglugi i portów
morskich.
2.

wiadectwo przeszkolenia, na podstawie zaświadczenia
o przeszkoleniu, wydaje dyrektor urzędu morskiego właściwy dla ośrodka pro-
wadzącego szkolenie, na okres 5 lat.
3.

Za
wydanie
świadectwa pobiera się opłatę, która stanowi
dochód budżetu państwa.

36

4. Szkolenia prowadzi się zgodnie z przepisami o bezpie-
czeństwie morskim.
5.

Programy
szkoleń oraz wzór świadectwa przeszkolenia
SSO określają przepisy dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji zawodowych mary-
narzy.
6.

Minister
właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
w drodze rozporządzenia:
1) wzór świadectwa przeszkolenia CSO i PFSO oraz pro-
gramy szkoleń, mając na uwadze zapewnienie odpo-
wiedniej wiedzy;
2) wysokość opłat za wydanie świadectw przeszkolenia,
biorąc pod uwagę koszty ich wydania.

Art. 53. 1. Na podstawie świadectwa przeszkolenia zarządzający
obiektem portowym wydaje PFSO dokument identyfikacyjny.
2.

Minister
właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu identyfikacyjnego, biorąc pod uwa-
gę zakres danych umożliwiających identyfikację PFSO.

Art. 54. Piloci morscy wykonujący usługi pilotowe dla statków, o któ-
rych mowa w art. 2 ust. 1-4, są obowiązani posiadać świadectwo przeszkolenia
SSO.

Art. 55. 1. Ćwiczenia w zakresie ochrony statku i obiektu portowego
organizują oraz zapewniają środki do ich przeprowadzenia odpowiednio:
1) armator – w odniesieniu do statków, zgodnie z
postanowieniami sekcji 13 w części A Kodeksu ISPS i
sekcji 13.5-13.8 w części B Kodeksu ISPS;

37
2) zarządzający obiektem portowym – w odniesieniu do
obiektów portowych, zgodnie z
postanowieniami

sekcji 18 w części A Kodeksu ISPS i sekcji 18
w części B Kodeksu ISPS.
2.

Ćwiczenia w zakresie ochrony portu organizuje i zapewnia
środki do ich przeprowadzenia zarządzający portem we współdziałaniu z orga-
nem ochrony portu, co najmniej raz w roku kalendarzowym, z tym że przerwa
między ćwiczeniami nie może wynosić więcej niż 18 miesięcy.
3.

Ćwiczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być organi-
zowane łącznie z ćwiczeniami w zakresie reagowania kryzysowego organizo-
wanymi przez inne organy.


Rozdział 11
Uznana organizacja ochrony

Art. 56. 1. Funkcję RSO może sprawować wyłącznie upoważniony
podmiot, który spełnia kryteria określone odpowiednio w załączniku nr 4 i 5 do
ustawy.

2. W przypadku RSO dla statków upoważnić można tylko in-
stytucję klasyfikacyjną, która została uznana przez Unię Europejską.
3.

Minister
właściwy do spraw gospodarki morskiej, po prze-
prowadzeniu oceny spełniania kryteriów, w uzgodnieniu z ministrem właściwym
do spraw wewnętrznych, udziela upoważnienia, w drodze decyzji administra-
cyjnej określającej zakres tego upoważnienia, jeżeli jest to niezbędne do za-
pewnienia właściwej ochrony żeglugi i portów morskich lub uzasadnione po-
trzebami polskiej administracji morskiej.
4.

Decyzję wydaje się w terminie nieprzekraczającym 3 mie-
sięcy od dnia złożenia wniosku.


38
Art. 57. 1. W sprawach ochrony portu lub obiektu portowego upoważ-
nienie może zostać udzielone do:
1) sporządzania oceny stanu ochrony portu, konkretnego
obiektu portowego lub więcej niż jednego obiektu por-
towego oraz wprowadzania poprawek do tych ocen;
2) sporządzania, na podstawie ocen stanu ochrony portu
lub obiektu portowego, planu ochrony portu lub obiektu
portowego oraz wprowadzania poprawek do tych pla-
nów;
3) doradzania lub udzielania pomocy zarządzającym por-
tami lub obiektami portowymi w sprawach ochrony.
2.

Nie
upoważnia się RSO, która przygotowała ocenę stanu
ochrony portu lub obiektu portowego, do sporządzenia lub wprowadzenia po-
prawek do planu ochrony tego samego portu lub obiektu portowego.

3. W sprawach ochrony statku RSO może zostać upoważnio-
na do:
1) sporządzania oceny stanu ochrony statku oraz wprowa-
dzania poprawek do tej oceny;
2) sporządzania, na podstawie oceny ochrony statku, pla-
nu ochrony statku i wprowadzania poprawek do tego
planu;
3) przeprowadzania weryfikacji wstępnej, odnawiającej,
pośredniej i dodatkowej statku w celu stwierdzenia
zgodności z wymaganiami Konwencji SOLAS dotyczą-
cymi ochrony statku;
4) wydawania międzynarodowego certyfikatu ochrony
statku lub tymczasowego międzynarodowego certyfika-
tu ochrony statku;
5) doradzania lub udzielania pomocy armatorom w spra-
wach ochrony.

39