Rządowy projekt ustawy o ochronie żeglugi i portów morskich

Weryfikacja ochrony żeglugi i portów morskich

Art. 29. 1. Statki, obiekty portowe i porty podlegają weryfikacji i pró-
bom efektywności w zakresie ochrony żeglugi i portów morskich.

2. Weryfikacja polega na badaniu systemów, środków, proce-
dur i struktur systemu ochrony żeglugi i portów, w celu określenia ich zgodności
z ustawą, Konwencją SOLAS, w szczególności Kodeksem ISPS oraz rozporzą-
dzeniem (WE) nr 725/2004.
3.

Próba
efektywności polega na sprawdzeniu środków
ochrony żeglugi i portów, polegającym na symulacji zamiaru popełnienia aktu
bezprawnego, w celu zbadania skuteczności wdrożonych procedur.

4. Podczas przeprowadzania próby efektywności jest dopusz-
czalne stosowanie tylko takich środków, które odpowiadają potrzebom wynika-
jącym z istniejącej sytuacji, aby można było skutecznie oraz bezpiecznie prze-
prowadzić taką próbę.

Art. 30. 1. Weryfikacje i próby efektywności przeprowadza:
1) inspekcja bandery i inspekcja portu – w odniesieniu do
statków;
2) zespół, który powołuje, po uzgodnieniu z Komendantem
Głównym Policji, i wyznacza jego przewodniczącego:
a) minister właściwy do spraw gospodarki morskiej
– w odniesieniu do portów,
b) dyrektor właściwego urzędu morskiego – w odnie-
sieniu do obiektów portowych.

2. W skład zespołu wchodzą:
1) inspektorzy bandery i portu;
2) funkcjonariusze Policji wyznaczeni przez Komendanta
Głównego Policji;

25
3) eksperci posiadający
kwalifikacje i doświadczenie
w zakresie ochrony żeglugi i portów, w szczególności
polegające na:
a) wiedzy teoretycznej i doświadczeniu praktycznym
w dziedzinie ochrony żeglugi i portów,
b) wiedzy praktycznej w zakresie badanych czynności.
3.

Eksperci
powołani do zespołu, o którym mowa w ust. 1
pkt 2, za przeprowadzenie weryfikacji lub prób efektywności otrzymują wyna-
grodzenie.

4. Inspektorzy bandery i portu oraz eksperci, powołani do ze-
społu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w ramach działań przeprowadzanych pod-
czas weryfikacji lub prób efektywności, nie podlegają karze za dokonanie czyn-
ności zabronionych przepisami prawa, które mają na celu skuteczne przepro-
wadzenie weryfikacji lub prób efektywności.
5.

Dyrektor
właściwego urzędu morskiego jest uprawniony do
prowadzenia doraźnych kontroli przestrzegania wymagań Kodeksu ISPS przez
statki oraz obiekty portowe.

Art. 31. 1. Weryfikacje i próby efektywności w portach przeprowadza
się co najmniej raz na 5 lat.

2. Weryfikacja portu obejmuje zagadnienia zawarte w planie
ochrony portu, określone w załączniku nr 2 do ustawy.

Art. 32. 1. Weryfikacje i próby efektywności w obiektach portowych
przeprowadza się co roku, nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem kolej-
nego roku od daty wydania potwierdzenia zgodności obiektu portowego i nie
później niż 3 miesiące po upływie tej daty.

2. Weryfikacja obiektu portowego obejmuje zagadnienia za-
warte w planie ochrony obiektu portowego, zgodnie z postanowieniami

sekcji 16 w części A Kodeksu ISPS oraz sekcji 16 w części B Kodeksu ISPS.

26

Art. 33. 1. O terminie planowanej weryfikacji informuje się zarządzają-
cego portem lub obiektem portowym, określając jej zakres oraz nazwiska człon-
ków zespołu, który będzie jej dokonywał.

2.
Z przeprowadzonej weryfikacji sporządza się protokół
w terminie 14 dni od dnia jej zakończenia.
3.

Protokół z weryfikacji powinien zawierać opis stanu fak-
tycznego stwierdzonego w trakcie weryfikacji, w tym ustalone nieprawidłowości,
a także wnioski i zalecenia.
4.

Do
protokołu z weryfikacji mogą zostać dołączone dowody
w postaci zdjęć, nagrań obrazu lub dźwięku.
5.
Protokół z weryfikacji podpisują przewodniczący zespołu
oraz odpowiednio oficer ochrony portu, PFSO lub kapitan statku, a w razie ich
nieobecności osoba przez nich upoważniona.
6.

Odmowę podpisania protokołu przez kontrolowanego odno-
towuje się w protokole z weryfikacji.

Art. 34. 1. Statki o polskiej przynależności podlegają weryfikacji,
zgodnie z postanowieniami sekcji 19 w części A Kodeksu ISPS, w ramach in-
spekcji bandery.

2. Statki o obcej przynależności podlegają weryfikacji, zgod-
nie z Prawidłem 9/2 Rozdziału XI-2 Konwencji SOLAS, w ramach inspekcji por-
tu.

3. Do przeprowadzenia weryfikacji statków stosuje się odpo-
wiednio przepisy o bezpieczeństwie morskim.

Art. 35. Dyrektor właściwego urzędu morskiego w sprawach określo-
nych w Prawidle 9/2.5 Rozdziału XI-2 Konwencji SOLAS wydaje decyzje admi-
nistracyjne.

27

Art. 36. 1. Za przeprowadzenie weryfikacji pobiera się opłatę określo-
ną w załączniku nr 3 do ustawy.
2.

Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu
państwa.
3.

Opłaty nie pobiera się, jeżeli zarządzającym portem lub
obiektem portowym jest dyrektor urzędu morskiego.

Art. 37. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w
drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania weryfikacji i prób efektywno-
ści
w zakresie ochrony żeglugi i portów morskich oraz wysokość wynagrodzenia
ekspertów, o którym mowa w art. 30 ust. 3, mając na uwadze:
1) zapewnienie skuteczności przeprowadzanych weryfikacji
i prób efektywności;
2) nakłady pracy i koszty funkcjonowania zespołu, a także
3) postanowienia Kodeksu ISPS.

Rozdział 8
Kontrola osób, bagażu i ładunku

Art. 38. 1. Osoby udające się na teren portu, obiektu portowego lub
na statek oraz ich bagaż poddaje się kontroli w celu zapewnienia ochrony że-
glugi i portów morskich, w szczególności ustalenia posiadanych uprawnień do
przebywania na terenie portu, obiektu portowego lub statku, wykrycia przedmio-
tów lub substancji, o których mowa w art. 41 ust. 1.
2.

Zadania
związane z kontrolą, o której mowa w ust. 1, wy-
konuje zarządzający portem lub obiektem portowym – we współdziałaniu z Poli-
cją, w zakresie określonym w planie ochrony portu lub obiektu portowego.

28
W przypadku gdy osoba jest poddawana kontroli granicznej, zarządzający por-
tem lub obiektem portowym współdziała ze Strażą Graniczną.

Art. 39. 1. Ładunek statkowy oraz inne przedmioty, wyłączając bagaż,
o którym mowa w art. 38 ust. 1, przeznaczone do transportu na teren portu,
obiektu portowego lub na statek poddaje się kontroli w celu ochrony statków,
obiektów portowych i portów, w szczególności ustalenia zgodności z dokumen-
tami przewozowymi lub wykrycia niezgodnych z tymi dokumentami przedmio-
tów lub substancji, o których mowa w art. 41 ust. 1.
2.

Zadania
związane z kontrolą, o której mowa w ust. 1, wy-
konuje zarządzający portem lub obiektem portowym zgodnie z planem ochrony
portu lub obiektu portowego, we współdziałaniu odpowiednio ze Służbą Celną
lub Strażą Graniczną, w zakresie określonym w tych planach.

Art. 40. 1. Zarządzający portem lub obiektem portowym realizuje za-
dania, o których mowa w art. 38 i 39, przez jednostkę ochrony portu lub obiektu
portowego.

2. W przypadku gdy zadania jednostki ochrony portu lub
obiektu portowego wykonuje przedsiębiorca, o którym mowa w art. 2 pkt 7
ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, pracownicy tego
przedsiębiorcy powinni być przeszkoleni w zakresie ochrony żeglugi i portów,
w tym w zakresie wykonywania dodatkowych uprawnień, wynikających z ust. 4.
Przeszkolenie zapewnia zarządzający portem lub obiektem portowym
w porozumieniu z przedsiębiorcą.

3. Jednostka ochrony portu lub obiektu portowego wykonuje
zadania wynikające odpowiednio z planu ochrony portu lub obiektu portowego,
w szczególności w zakresie:
1) kontroli przepustek wydawanych przez zarządzających
portem lub obiektem portowym;
2) prowadzenia kontroli dostępu do obszarów o ograni-
czonym dostępie;

29